Nieodpłatne użytkowanie cudzych urządzeń technicznych do prowadzenia działalności gospodarczej, dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

1. Wydatki na utrzymanie mieszkań zakładowych nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i wpływu na wielkość osiągniętego przychodu, wobec czego nie stanowią kosztu uzyskania przychodu - jeśli nie wynika to z układu zbiorowego pracy lub z innych aktów prawnych. 2. Z faktu wprowadzenia ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania

1. Wymagane art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ uprawnienie do przebywania w lokalu spółdzielczym zarówno lokatorskim jak i własnościowym, biorące się z umowy użyczenia /najmu/, zawartej z osobą, której służy spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego uzależnione jest od zgodności takiej umowy z przepisami Prawa

Dopuszczalne jest uchwalenie tymczasowego statutu gminy. Tymczasowość statutu może polegać na przyjęciu w nim rozwiązań fragmentarycznych lub na czas określony, które utracą moc po uchwaleniu normalnego statutu. Rozwiązania tymczasowe nie mogą być ustalane z pominięciem obowiązującego trybu uchwalenia statutu i podstawowych rozwiązań ustrojowych o charakterze powszechnie obowiązującym.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., jeżeli dochody z jakiegokolwiek źródła były wolne od podatku, czy też podatkowi nie podlegały, to przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów z tego źródła, jak i kosztów uzyskania tego przychodu, niezależnie od rodzajów tych kosztów, to jest zarówno

Wykazanie przez podatnika przychodu w kwocie niższej od ceny zakupu sprzedanych towarów lub równej tej cenie, wskazuje na istnienie sprzeczności tych elementów działalności gospodarczej, o której mowa w art. 169 par. 2 Kpa. W takim przypadku przepis ten pozwala organowi podatkowemu na nieuznanie księgi prowadzonej przez podatnika za dowód w postępowaniu podatkowym, jeżeli podatnik tych okoliczności

Dla pozbawienia ksiąg podatkowych mocy dowodowej na podstawie art. 169 par. 1 Kpa nie wystarcza ustalenie, że w pewnym okresie nie dokonano w księdze odpowiadającego rzeczywistości zapisu, o ile tylko sam podatnik zapis ten następnie doprowadził do stanu zgodnego z rzeczywistością. W takiej sytuacji nie tyle o nierzetelności księgi, co o jej wadliwości formalnej można mówić. Organ podatkowy ustala

Nierzetelność ewidencji zakupu i sprzedaży nie oznacza automatycznie nierzetelności księgi i nie daje podstaw do jej odrzucenia.

Wartość rynkową sprzedawanej rzeczy lub prawa jako podstawę opodatkowania ustala się tylko wtedy, kiedy cena bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Z zasady odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, ustanowionej przez ustawę o samorządzie terytorialnym, nie wynika, że rozstrzygnięcie nadzorcze jest decyzją administracyjną. Przedmiotem rozstrzygnięcia nie jest werdykt w sprawie indywidualnej z zakresu administracji, lecz orzeczenie o zgodności lub sprzeczności z prawem uchwał organów gminy. Rozstrzygnięcie to jest

1. Art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ skonstruowany jest na zasadzie domniemania kompetencji rady gminy we wszystkich sprawach należących do zakresu działania gminy, o ile inne ustawy nie stanowią inaczej. W przypadku finansowania diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowych mamy do czynienia z wydatkami o charakterze publiczno-prawnym

Odmowa przeprowadzenia dowodu z dokumentów firm sprzedających towary i usługi rażąco narusza zasady postępowania administracyjnego, w szczególności art. 75 Kpa. W świetle tego przepisu niedopuszczalne jest stosowanie formalnej teorii dowodów przez twierdzenie, że daną okoliczność można udowodnić wyłącznie określonymi dowodami, bądź tworzenie nowych reguł korzystania ze środków dowodowych.

1. Niewłaściwe dokumentowanie kosztów z tytułu używania samochodu prywatnego dla celów związanych z działalnością gospodarczą pozbawia podatnika możliwości uznania poniesionych z tego tytułu wydatków jako kosztu uzyskania przychodów. 2. Zakupione oddzielnie za kwoty jednostkowe niższe od 5.000.000 zł monitor, dysk twardy i klawiatura, stanowiące w istocie części jednego zestawu komputerowego, należy

Grunty rolne Państwowego Funduszu Ziemi, nawet jeśli nie zostały jeszcze przekazane decyzją wojewody Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w trybie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464 ze zm./ nie mogą być objęte komunalizacją na podstawie ustawy z dnia 10 maja 1990 r.

1. Przepisy podatkowe, posługując się pojęciami prawnymi z innych działów prawa, mogą dla celów wymiaru podatków przewidywać zawężające lub odmienne ich znaczenie. Jeżeli jednak z treści przepisów podatkowych nie wprowadzono takiej odmiennej definicji pojęcia prawnego, recypowanego z innego działu prawa, może być ono rozumiane i wyjaśnione tylko w takim sensie, w jakim zostało użyte w przepisie źródłowym

1. Skoro zgodnie z art. 202 par. 2 zdanie drugie Kpa organ może w terminie 30 dni w trybie autokontroli, uznając skargę za słuszną w całości, zmienić lub uchylić decyzję na zasadach określonych w art. 207 par. 2 Kpa, to jest w przypadku "lżejszych" uchybień prawa materialnego, czy też procesowego, w stosunku do uchybień przewidzianych w art. 207 par. 3 Kpa, to zgodnie z zasadą rozumowania ad maiori

1. Urząd skarbowy jest uprawniony do ustalenia wartości rynkowej rzeczy lub prawa majątkowego z uwzględnieniem opinii biegłych dopiero wówczas, gdy strony umowy sprzedaży nieruchomości nie wskażą przyczyn, które uzasadniały podanie w umowie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz

Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatków na reklamę w wysokości nie przekraczającej 0,25 procent przychodu wymaga udokumentowania tych wydatków w sposób określony w par. 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./.

Osoby, które uzyskały członkostwo w spółdzielni mieszkaniowej przed dniem 29 listopada 1991 r., a mimo to w dniu tym pozostawały zarejestrowane jako kandydaci na liście prowadzonej przez Wojewodę bądź spółdzielnię mieszkaniową, nie spełniają warunków ustawowych do uzyskania rekompensaty na podstawie art. 7 ust. 1 2 ustawy z dnia 4 października 1991 r. o zmianie niektórych warunków przygotowania inwestycji

Składana deklaracja VAT-7 wykazująca wysokie odliczenie podatku naliczonego od podatku należnego obliguje urząd skarbowy do przeprowadzenia dokładnej kontroli zarówno pod względem formalnym, jak i merytorycznym przed dokonaniem zwrotu podatku.

1. Skarga dotknięta brakami formalnymi uniemożliwiającymi nadanie jej dalszego biegu może być uzupełniona lub poprawiona wyłącznie na wezwanie sądu administracyjnego. Stąd taka skarga nie może być podstawą do wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa i winna ona być przedstawiona przez organ wymieniony w art. 200 par. 1 Kpa sądowi administracyjnemu zgodnie ze zdaniem pierwszym art. 200 par. 1 Kpa

Zgodnie z art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /t.j. Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470 ze zm./ ostateczne decyzje wydane w ogólnym postępowaniu administracyjnym z zastosowaniem przepisu prawnego, który w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego jako sprzeczny z Konstytucją lub aktem ustawodawczym został zmieniony lub uchylony, lub utracił moc, uznaje się za nieważne

Zgodnie z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ członek spółki wodnej obowiązany jest do wnoszenia na jej rzecz m.in. składek. Składka ta nie jest darowizną /na cele ochrony środowiska/ w rozumieniu art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady

Organ orzekający w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych /odsetek za zwłokę/ może merytorycznie wypowiadać się w tym przedmiocie jedynie wtedy, gdy zaległość istnieje w chwili podjęcia decyzji, a w sytuacji, gdy zaległość już nie istnieje organ orzekający powinien na podstawie art. 105 par. 1 Kpa postępowanie umorzyć, jako bezprzedmiotowe.