1. Wadliwe ustalenie stanu faktycznego co do przekroczenia limitu adwokatów, ustalonego dla danej Izby Adwokackiej w planie rozmieszczenia,jest równoznaczne z naruszeniem art. 77 par. 1 Kpa, mającym wpływ na treść decyzji w przedmiocie wpisu na listę adwokatów osób nie objętych wpisem obligatoryjnym. 2. Możliwość wykonywania zawodu adwokata indywidualnie jest również uzależniona od danych wynikających

Zgodnie z przepisem par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w wieczyste użytkowanie gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr 47 poz. 239; zm. Dz.U. 1986 nr 3 poz. 17/ organ administracji państwowej nie działa według uznania

Jeżeli wydana na podstawie art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ decyzja ostateczna o nakazaniu uiszczenia opłaty za występowanie odłogów w danym roku została uchylona przez Naczelny Sąd Administracyjny, to odpadła przesłanka do wymierzenia na podstawie art. 42 ust. 5 tej ustawy podwójnej opłaty za istnienie odłogów w roku następnym

1. Określone w przepisach ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ zobowiązania osób wyłączających grunty rolne z produkcji nie są powiązane z nabyciem własności czy prawa wieczystego użytkowania - z wyjątkiem potrąceń przewidzianych w art. 18 ust. 1 i 2 - lecz z zaniechaniem rolniczego ich użytkowania przez właściciela lub posiadacza /art. 4

Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, gdy istnieją możliwości różnej interpretacji przepisów prawnych.

1. Akwizytor zatrudniony na podstawie umowy o pracę w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - osobiście wykonujący pracę - jest pracownikiem w rozumieniu art. 2 kodeksu pracy. 2. Oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie może odmówić objęcia ubezpieczeniem społecznym osoby zgłoszonej przez zakład pracy jako pracownika po upływie 14 dni od dnia dokonania zgłoszenia.

Zeznania podatkowego, o którym mowa w art. 38 pkt 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ w związku z art. 168 Kpa, jako szczególnej formy oświadczenia podatnika w celu ustalenia zobowiązania podatkowego, nie można zastąpić inną formą oświadczenia podatnika, w tym na przykład przesłuchaniem go jako strony w postępowaniu podatkowym.

Przy opodatkowaniu dochodów ze źródeł nie ujawnionych, zeznanie podatkowe winno - przy uwzględnieniu art. 168 Kpa - zawierać także oświadczenie danej osoby co do wysokości poniesionych przez nią wydatków na określone cele i zgromadzonych zasobów finansowych.

Wydanie decyzji z pogwałceniem zasady dwuinstancyjności, obowiązującej w postępowaniu administracyjnym /art. 15 Kpa/, godzi w podstawowe prawa i gwarancje procesowe obywatela i musi być ocenione jako rażące naruszenie prawa.

Umowa o pracę zawarta przez uspołeczniony zakład pracy, na podstawie której pracownik zobowiązuje się do świadczenia pracy za wynagrodzeniem na rzecz tego zakładu, polegającej na wyczynowym uprawianiu sportu w określonym przez strony klubie sportowym, nie jest sprzeczna z przepisami prawa pracy, zaś obowiązki pracownika wynikające z takiej umowy o pracę obejmują staranne wykonywanie zadań sportowych

Koszty odtworzenia obiektu budowlanego realizowanego przez prywatnego inwestora obejmują rzeczywiste koszty materiałów budowlanych, robocizny i transportu, które musi ponieść inwestor, a które jedynie wyjątkowo pokrywają się z urzędowymi katalogami cen. Posłużenie się przez biegłego wyłącznie stawkami wynikającymi z cennika PZU z 1972 r. nawet przy zastosowaniu mnożnika jest wadliwą metodą ustalenia

"Stwierdzenie niezgodności decyzji z prawem" następuje tylko w warunkach określonych w art. 156 par. 2 Kpa i jest alternatywą stwierdzenia nieważności decyzji, gdy nastąpił upływ czasu określony w Kodeksie postępowania administracyjnego bądź też gdy decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne.

1. Jeżeli ze skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika, iż skarżący żąda wydania mu pozwolenia na budowę, to uwzględnienie skargi w trybie art. 200 par. 2 Kpa polega na wydaniu takiego pozwolenia; uchylenie zaskarżonych decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia nie może być potraktowane jako uznanie skargi w całości za słuszną i jej zmianę. Takie pozorne uwzględnienie skargi skierowanej

1. W decyzji uchylającej decyzję dotychczasową w trybie wznowienia postępowania, organ administracji musi wskazać i uzasadnić, która z przesłanek określonych w art. 145 par. 1 pkt 1-8 Kpa była podstawą wznowienia. 2. Obowiązek wskazania konkretnej przesłanki i umotywowania swego stanowiska dotyczy również organu, który stwierdza nieważność decyzji z przyczyn, o których mowa w art. 156 par. 1 pkt 1

Wykonanie robót finansowanych z Funduszu Ochrony Gruntów Rolnych bez uprzedniego ich zgłoszenia w celu przyznania środków w trybie art. 35 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./, nie pozbawia inwestora możliwości ubiegania się o zwrot poniesionych nakładów i nie daje podstaw do umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego.

1. Status strony postępowania administracyjnego nie wynika z uznania jakiegokolwiek podmiotu za stronę, nawet przez naczelny organ administracji państwowej, ale z przepisów prawa. Istotną cechą strony w rozumieniu art. 28 Kpa jest to, że jest ona podmiotem własnych praw /interesów prawnych/ lub obowiązków, które podlegają skonkretyzowaniu w postępowaniu administracyjnym. 2. Udział organizacji społecznych

W świetle art. 75 Kpa niedopuszczalne jest stosowanie formalnej teorii dowodów poprzez twierdzenie, że daną okoliczność można udowodnić wyłącznie określonymi środkami dowodowymi, bądź też przez tworzenie nowych reguł korzystania ze środków dowodowych.

Jeżeli strona występuje o nabycie nieruchomości państwowej, która nie została objęta wykazem przewidzianym w przepisach par. 20 i 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych oraz zarządzania sprzedanymi nieruchomościami /Dz.U. nr

Jeżeli organ odwoławczy przeprowadza w sprawie uzupełniające postępowanie, to zgodnie z art. 10 par. 1 w związku z art. 140 Kpa przed wydaniem decyzji zobowiązany jest umożliwić stronom wypowiedzenie się co do zebranych dodatkowo dowodów i materiałów.

1. Warunkiem sine qua non zmiany decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa, jest uwzględnienie w całości wniosków strony zawartych w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Jeżeli organ administracji państwowej, do którego prokurator skierował sprzeciw, nie wydał postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji objętej sprzeciwem, strona może korzystać nadal z uprawnień przyznanych tą decyzją. 3.

Organ podatkowy, mając na względzie art. 7 i 8 Kpa może w szczególnym przypadku odstąpić od pozbawienia podatnika prawa do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania, jeżeli np. niedokonanie przez podatnika, korzystającego z ryczałtu odpowiedniego wpisu w prowadzonych urządzeniach księgowych wystąpiło jako zjawisko pojedyncze, dotyczyło sprawy małej wagi, mogło być następstwem przeoczenia, a

W sprawach materialnej odpowiedzialności pracowników wysokość szkody ustala się według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili (art. 363 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.). W razie wyrządzenia szkody w walucie obcej ustalenie odszkodowania następuje z reguły według średniego kursu obowiązującego w dacie ustalenia

W przypadku gdy Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk i doszedł do wniosku, że "(...) przynajmniej znaczna część tekstu nie naraża zasad naszej polityki zagranicznej a przeciwnie jest z tymi zasadami zgodna, zatem brak było podstaw do zakazu jej publikacji" - to stwierdzenie takie stanowi ocenę prawną, o której mowa w art. 209 Kpa. W zakresie przesłanki