Przepis art. 162 par. 1 pkt 2 Kpa dotyczy wygaśnięcia decyzji w przypadku, gdy została ona wydana z zastrzeżeniem dopełnienia przez stronę określonego warunku, a strona tego warunku nie dopełniła, i nie może stanowić podstawy prawnej do wydania decyzji o cofnięciu koncesji do prowadzenia handlu zagranicznego, decyzja administracyjna powodująca w konsekwencji ograniczenie praw strony może być wydana
Jeżeli naruszenie uprawnienia strony do czynnego udziału w postępowaniu nie miało istotnego wpływu na wynik sprawy, Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę.
Zaprzeczeniem konstytucyjnej zasady równości obywateli wobec prawa /art. 67 ust. 2 Konstytucji PRL/, a także naruszeniem zasad współżycia społecznego /art. 5 pkt 5 Konstytucji PRL/ jest wycofanie przez organ administracji nieruchomości rolnej ze sprzedaży i umorzenie postępowania w sytuacji, gdy uprawnienia jednej z osób ubiegających się o nabycie tej nieruchomości stanęły na przeszkodzie sprzedaniu
Decyzja organu odwoławczego, uchylająca lub zmieniająca decyzję pierwszej instancji z powodu odmiennych ustaleń albo oceny stanu faktycznego sprawy, uchybia przepisom art. 7, art. 77 par. 1 i art. 107 par. 3 Kpa, jeżeli jej uzasadnienie nie wskazuje przyczyn i dowodów, dla których należało zakwestionować stan faktyczny ustalony w postępowaniu pierwszej instancji i przyjąć odmienne ustalenia w tym zakresie
Gdy przepisy prawa materialnego wprowadzają dla określonej sytuacji szczególny wymóg dowodowy, pominięcie wymaganego dowodu stanowi naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, a za niedopuszczalne należałoby uznać wszelkie próby wykazywania, iż pominięcie dowodu w konkretnym przypadku nie miało wpływu na treść rozstrzygnięcia.
1. Wynikające z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o funduszu gminnym i funduszu miejskim /Dz.U. nr 52 poz. 269/ uprawnienia rad narodowych do ustalenia stawek świadczeń na fundusz, w tym świadczeń zróżnicowanych w zależności od rodzaju prowadzonej działalności, także ustalanie świadczeń poniżej granicy określonej ustawą oraz ulg i zwolnień w świadczeniach na fundusz mogą być wykonywane
Przez normalne wynagrodzenie", o którym mowa w art. 134 § 1 zdanie pierwsze k.p., należy rozumieć takie wynagrodzenie, które pracownik otrzymuje stale i systematycznie, a więc obejmujące zarówno wynagrodzenie zasadnicze wynikające ze stawki osobistego zaszeregowania, jak i dodatkowe składniki wynagrodzenia o charakterze stałym, jeżeli na podstawie obowiązujących w zakładzie pracy przepisów płacowych
W przypadku nabycia w drodze spadku praw do więcej niż jednego budynku mieszkalnego przez spadkobierców mających uprawnienia do korzystania z ulgi przewidzianej art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, ulga ta przysługuje do określonej sumy pieniężnej w zależności, do której grupy podatkowej należy spadkobierca, stosownie do jego udziału
1. Same grunty rolne, bez spełnienia innych wymogów określonych w par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości oraz dziedziczenia gospodarstw rolnych /Dz.U. 1983 nr 19 poz. 86/ nie stanowią gospodarstwa rolnego, zaś samo posiadanie takich gruntów nie jest równoznaczne z prowadzeniem
1. Ponieważ budynek jest częścią składową nieruchomości i nie może być odrębnym przedmiotem własności /art. 47 par. 1 i art. 48 Kc/ to odmowa jego sprzedaży jako części składowej /bez działki/ nie może mieć wpływu na sprzedaż całej nieruchomości /działki i budynku/, gdyż przedmiot sprawy nie będzie ten sam i ewentualne ustalenie kandydata na nabywcę nieruchomości stanowiącej działkę łącznie z budynkiem
1. Na mocy decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego strona nabywa uprawnienie z chwilą, gdy decyzja ta stała się ostateczną, a nie z momentem objęcia lokalu. 2. Okoliczność, że przydzielony lokal nie został zajęty przez najemcę /bez jego winy/, nie oznacza, że przydział lokalu jest decyzją, na mocy której strona nie nabyła prawa i która może być uchylona lub zmieniona w trybie art. 154 par. 1 Kpa.
1. Przymiot "prawomocności" wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy tylko sfery zgodności z prawem decyzji ostatecznej i nie stwarza przeszkód jej zmiany lub uchylenia w nadzwyczajnym trybie administracyjnym przewidzianym do wzruszenia decyzji prawnie niewadliwych. 2. Dopuszczalne jest wznowienie postępowania administracyjnego zakończonego decyzją ostateczną, co do której sąd administracyjny
Decyzja w przedmiocie wyłączenia gruntów z produkcji może być wydana dopiero wówczas, gdy znany jest obszar podlegający wyłączeniu w związku z podejmowaną inwestycją, a zatem jej wydanie powinno nastąpić po uzyskaniu przez inwestora pozwolenia na budowę.
Organ odwoławczy może orzec na niekorzyść odwołującego się, jeśli szczegółowo wykaże, że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny. Te bowiem przesłanki w myśl art. 139 Kpa tworzą wyjątek od zasady zakazu orzekania na niekorzyść odwołującego się.
Zmiana w trybie art. 155 Kpa decyzji ostatecznej /zezwolenia/, określającej warunki wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych stanowiących własność Państwa, jeżeli zmierzałaby do zwiększenia ilości i pogorszenia stanu i składu ścieków wprowadzanych do tych urządzeń, może nastąpić przed upływem okresu, na jaki zezwolenie to zostało wydane, tylko za zgodą przedsiębiorstwa, w którego zarządzie
1. Organy gospodarki energetycznej są uprawnione do wydawania decyzji administracyjnych już w postępowaniu o uzgodnienie rozwiązań technicznych przygotowywanej inwestycji, prowadzonym na podstawie art. 16 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ i przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1984 r. w sprawie uzgadniania rozwiązań technicznych
1. Decyzja o rozbiórce obiektu budowlanego, skierowana do jego użytkownika, który nie jest właścicielem, ani zarządcą tego obiektu, jest nieważna z przyczyny określonej w art. 156 par. 1 pkt 4 Kpa. 2. Wykonanie decyzji nakazującej rozbiórkę obiektu budowlanego oznacza, że decyzja wywołała nieodwracalne skutki prawne. Naczelny Sąd Administracyjny uwzględniając skargę na taką decyzję, stwierdza jej niezgodność
Powinność wyjaśnienia treści żądania strony, w sytuacji widocznej nieumiejętności formułowania przez nią wniosków, wynika z ciążącego na organie administracji państwowej obowiązku wszechstronnego wyjaśnienia sprawy.
W sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, wszczętej na wniosek jednego z jej byłych współwłaścicieli, wszyscy pozostali współwłaściciele tej nieruchomości mają uprawnienia stron, zaś sam zwrot wywłaszczonej nieruchomości może nastąpić tylko za ich zgodą.
Decyzja zawierająca warunek uzależniający jej wykonanie od ewentualnego wydania w nieokreślonej przyszłości prawomocnej decyzji rażąco narusza prawo, gdyż pozostawia w ten sposób ocenę spełnienia tego warunku poza sferą decyzyjną i stwarza w tym zakresie stan nie będący rozstrzygnięciem sprawy co do istoty.
Decyzja wszczynająca postępowanie rozgraniczające, o którym mowa w art. 4 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.