Decyzja uchylająca dokonanie wpisu w rejestrze mieszkańców i w dowodzie osobistym o zameldowaniu na pobyt stały wydana w wyniku wznowienia postępowania na podstawie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa jest zgodna z prawem jeżeli skarżący zgłaszając wniosek o zameldowanie w lokalu wprowadził w błąd organy administracji gdyż w lokalu tym nie przebywał. Działanie skarżącego było działaniem bezprawnym, w związku
Ukończenie wyższych studiów na Wydziale Prawa i Administracji w zakresie administracji i uzyskanie w związku z tym tytułu magistra administracji /a nie prawa/ nie może być uznane za spełnienie warunku ukończenia wyższych studiów prawniczych, przewidzianego w art. 24 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145/.
Zgromadzenie przez osobę należącą do spółdzielni mieszkaniowej wkładu mieszkaniowego rodzi po stronie spółdzielni obowiązek dostarczenia lokalu mieszkalnego. Czas oczekiwania, aczkolwiek z reguły nie jest określony konkretną datą, to jednak wyczerpuje warunek zawarty w art. 32 ust. 2 /obecnie art. 35 ust. 2/ ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ dotyczący zapewnienia
W postępowaniu administracyjnym konieczne jest dokładne wyjaśnienie - jak tego wymaga art. 7 Kpa - stanu faktycznego, polegającego na ustaleniu istnienia /bądź nie/ szkody górniczej. Można to uczynić przez zebranie materiału dowodowego /art. 77 par. 1 Kpa/ przy pomocy środków dowodowych wymienionych w art. 75 Kpa. Do takich środków należą między innymi opinie biegłych. Opinia biegłego jest zawsze dowodem
W świetle statutu Ligi Ochrony Przyrody do celów tej organizacji należy m.in. ochrona wszelkich dziedzin środowiska przyrodniczego oraz podejmowanie działań zmierzających do ochrony środowiska. Zarząd Wojewódzki tej organizacji występujący w sprawie przeciwdziałania zagrożeniom środowiska działa zgodnie z celami statutowymi i stosownie do art. 31 par. 1-5 Kpa uczestniczy w postępowaniu na prawach strony
Uprawnienia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska mają charakter uznaniowy /"może umorzyć"/. Załatwienie sprawy objętej tzw. uznaniem administracyjnym nie jest jednak równoznaczne z dowolnością rozstrzygnięcia. W myśl art. 7 Kpa organy administracji państwowej w toku postępowania są obowiązane do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy mając na względzie
Postanowienie o wznowieniu postępowania nie daje podstawy do wydania nowej decyzji rozstrzygającej co do istoty sprawy. Postanowienie takie umożliwia jedynie właściwemu organowi przeprowadzenie postępowania określonego w art. 149 par. 2 Kpa i po stwierdzeniu, że istnieją przesłanki z art. 145 par. 1 Kpa - uchylenia dotychczasowej decyzji. Dopiero uchylając dotychczasową decyzję organ administracji
Art. 208 Kpa stanowi wyłączną podstawę prawną orzekania przez sąd o kosztach, nie przewiduje zasądzenia od strony kosztów postępowania na rzecz organu administracyjnego w związku z oddaleniem skargi. Wynika to z faktu, że stroną przeciwną wobec strony skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym jest organ administracji państwowej, to znaczy jednostka budżetowa. Wpis zaś od skargi na decyzję administracyjną
1. Pismo właściwego organu administracji, informujące o wstąpieniu wskazanej osoby w stosunek najmu lokalu mieszkalnego /art. 691 Kc/, jest zaświadczeniem, a nie decyzją administracyjną. 2. Brak jest podstaw do stwierdzenia przez organ wyższego stopnia nieważności zaświadczenia na podstawie art. 156 par. 1 Kpa.
Ustawa z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./ - obowiązująca do 30 czerwca 1982 r. - nie znała wyłączenia gruntów rolnych bądź leśnych z produkcji, a obowiązek uiszczenia jednorazowej należności i /lub/ opłat rocznych wiązała z nabyciem takich gruntów przeznaczonych na inne cele /art. 10 ust. 1/. Z kolei ustawa z dnia
Zarówno nabycie gruntów rolnych bądź leśnych przeznaczonych na inne cele, jak i wyłączenie ich z dotychczasowej produkcji są zdarzeniami rodzącymi skutki prawne pod warunkiem, że nastąpiły one w czasie obowiązywania ustaw, w których te konstrukcje zostały określone. Jeżeli więc wspomniane nabycie miało miejsce po 30 czerwca 1982 r. to fakt nabycia nie rodzi żadnych zobowiązań w zakresie jednorazowej
Postępowanie wyjaśniająco-dowodowe w sprawie dotyczącej naprawienia uszkodzeń gnojownika spowodowanych eksploatacją górniczą powinno zmierzać do ustalenia związku przyczynowego między tymi uszkodzeniami a eksploatacją górniczą. Nie wyjaśnienie sprzecznych opinii biegłych, z których jeden występował w postępowaniu przed organem I instancji, a drugi w postępowaniu przed Komisją Odwoławczą do spraw Szkód
Niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, w tym istotnej kwestii, czy fakt 11-letniego nieprzerwanego zamieszkiwania w pokoju służbowym w Warszawie przez wysokokwalifikowanego i niezbędnego dla warszawskiej instytucji pracownika, może być uznany za podstawę do zezwolenia na pobyt stały w Warszawie ze względów życiowych i społecznych stanowi naruszenie art. 7, art. 8 i art. 77 par. 1 Kpa i skutkuje
Zgodnie z art. 138 Kpa organ odwoławczy uchylając decyzję organu I instancji jest zobowiązany do określenia swego stanowiska w sprawie, co powinno nastąpić poprzez orzeczenie co do istoty sprawy, umorzenie postępowania lub przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. Decyzja organu odwoławczego ograniczająca się tylko do uchylenia decyzji organu administracji I instancji jest
Szczególny przepis, jakim jest art. 174 Kpa ma na celu umożliwienie naprawienia błędu prawnego, którego naprawienie nie byłoby już w zasadzie możliwe w postępowaniu odwoławczym z uwagi na zakaz wynikający z art. 139 Kpa, chyba że, chodziłoby o rażące naruszenie prawa lub interesu społecznego.
Nie przeprowadzenie w sposób należyty postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie rozważenie charakteru pobytu osoby zainteresowanej w miejscowości, z której dojeżdża ona do pracy i nie przeprowadzenie w sposób szczegółowy i wszechstronny postępowania dowodowego stanowi naruszenie art. 7 i art. 8 Kpa, a także art. 77 par. 1 Kpa. Organy administracji są bowiem zobowiązane do podejmowania wszelkich
1. Podatkowa komisja odwoławcza nie jest organem właściwym do rozpatrzenia odwołania, którego przedmiotem jest wyłączenie podatnika z jednej ze zryczałtowanych form opodatkowania /np. z karty podatkowej/. Organem właściwym w tym przedmiocie jest izba skarbowa. 2. Jeżeli decyzja organu odwoławczego w przedmiocie wyłączenia podatnika z opłacania podatku w formie karty podatkowej jest dotknięta wadą nieważności
1. Niedopuszczalne jest czasowe odstępstwo od wymogów dotyczących warunków jakim powinny odpowiadać budynki /rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki - Dz.U. nr 17 poz. 62/. Nie można zaakceptować rozwiązania polegającego na dopuszczalności pozostawienia otworów w ścianie
1. W świetle art. 107 Kpa występuje jednoznaczne rozróżnienie pomiędzy "powołaniem podstawy prawnej", rozumianym jako wskazanie przepisu prawnego uprawniającego do rozstrzygnięcia przedmiotu sprawy przez wydanie decyzji administracyjnej /art. 107 par. 1 Kpa/, a "wyjaśnieniem podstawy prawnej" /art. 107 par. 3 Kpa/, pojmowanym jako wytłumaczenie zasadności zastosowania danego przepisu i jego ewentualnej
1. Przy wydawaniu orzeczeń w przedmiocie spełnienia przez kandydata warunków do uzyskania uprawnień kombatanckich /art. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122/ stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące decyzji administracyjnych. 2. Do wydawania zaświadczeń, o jakich mowa w rozporządzeniu Ministra Pracy, Płac i Spraw
1. Naczelny Sąd Administracyjny w swojej praktyce nie kwestionuje możliwości zaskarżenia do sądu decyzji wydanych w instancji przez naczelny organ administracji państwowej, pomimo nieskorzystania przez stronę z remonstracji przewidzianej w art. 127 par. 3 Kpa, gdyż nie traktuje możliwości skorzystania z tego uprawnienia procesowego jako równoznacznego z "wyczerpaniem toku instancji w postępowaniu administracyjnym
Decyzje organów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące objęcia ubezpieczeniem społecznym pracowników i wymiaru z tego tytułu składek, podlegają kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 11 Kpa/.
Z art. 149 par. 2 i art. 151 par. 1 Kpa wynika, że decyzja zapadła w wyniku wznowienia postępowania musi rozstrzygać istotę sprawy, nie może natomiast orzekać o przekazaniu sprawy organowi niższej instancji do ponownego rozpatrzenia.