Przepis art. 32 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ należy rozumieć w ten sposób, że tytuł do dysponowania nieruchomością musi być niewątpliwy. Poza tym inwestor musi wykazać, że to prawo nie jest dotknięte żadną wadą. Dopiero w takiej sytuacji organ rozpoznający sprawę o udzielenie pozwolenia na budowę, nie mógłby odmówić wydania pozwolenia nawet

Skoro inwestor na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę wydanej przed 1 stycznia 1995 r. zrealizował budynek mieszkalny, w którym po uchyleniu tej decyzji pozostały do wykonania jedynie roboty wykończeniowe, brak przesłanek do wydania decyzji nakazującej rozbiórkę tak zrealizowanego obiektu na podstawie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze

Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie przewidują odrębnej instytucji przedłużenia terminu wskazanego w decyzji o pozwoleniu na budowę jako okresu posadowienia obiektu, a to z kolei uniemożliwia uruchomienie procedury postępowania administracyjnego w takiej sprawie. Brak podstaw prawnych do rozstrzygnięcia wniosku skarżącego co do istoty czyni zatem

Udzielenie pozwolenia na zmianę przeznaczenia obiektu lub jego części /sposobu jego użytkowania/ na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może dotyczyć jedynie przyszłych zamierzeń inwestora, a realizacja tych zamierzeń winna być dokonana na warunkach wynikających z udzielonego pozwolenia.

Przepis art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie zawiera tak jak art. 48, ograniczenia możliwości jego stosowania wyłącznie do obiektów wybudowanych bez pozwolenia na budowę albo zgłoszenia, odnosi się zatem do wszystkich obiektów budowlanych.

Umowa o sposobie korzystania nie zastępuje zgody współwłaścicieli na czynność przekraczającą zakres zwykłego zarządu

Organ administracji, który wydał pozwolenie na budowę nie ma podstaw do wznowienia postępowania w trybie art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa tylko z tego powodu, że wykazane przez inwestora w sposób niewadliwy prawo do dysponowania nieruchomością zostało zakwestionowane przez lokatora, tym bardziej, że pozwolenie na budowę dotyczyło przebudowy wewnętrznej instalacji gazowej w budynku.

By konkretny wydatek można było zaliczyć do kosztu uzyskania przychodu, konieczne jest wykazanie przez podatnika, że ten wydatek był związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Nie daje podstaw do wstrzymania prowadzenia robót budowlanych ustalenie, iż rozbudowa przebiega w odległości niezgodnej z warunkami określonymi w par. 12 Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1995 nr 10 poz. 46 ze zm./ jeżeli prowadzone roboty zgodne są z postanowieniami

1. Przychód z tytułu kar umownych nie jest wolny od podatku dochodowego. 2. Zapłacenie kary umownej nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, 3. Wypłacanie zaliczek nie stanowi kosztów uzyskania przychodów, 4. Straty powstałe w wyniku utraty dokonanych przedpłat nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Z dniem ogłoszenia statutu Celowego Związku Gmin prawa i obowiązki gminy będącej członkiem Związku, związane z budową zakładu utylizacji odpadów, przechodzą na ten Związek. Tym samym gmina ta nie ma interesu prawnego, stanowiącego warunek uznania jej jako stronę w postępowaniu administracyjnym dotyczącymym wydaniam Związkowi decyzji o pozwoleniu na budowę zakładu utylizacji odpadów.

Błędnie organy celne uczyniły, kierując decyzję do obydwu podmiotów sprowadzających części samochodowe, co oznaczało zobowiązanie do uiszczenia należności celnych za wyrób kompletny przez każdy podmiot sprowadzający tylko część tego wyrobu. Przepisy ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /t.j. Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ nie przewidują odpowiedzialności solidarnej a solidarność musi wynikać

1. Ustawodawca w podatku dochodowym nie posługuje się kategorią kosztów prowadzonej działalności jako instytucją samodzielną, lecz wiąże pojęcie kosztu z pojęciem przychodu. Pierwotnym czynnikiem pozwalającym uznać wydatek za koszt uzyskania jest zawsze przychód. Ciężar udowodnienia poniesionych wydatków związanych z przychodem spoczywa zawsze na podatniku, który z tego wywodzi korzystne dla siebie

Odpowiednie zastosowanie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie wymaga uprzedniego rozstrzygnięcia przez sąd zagadnień związanych z zarządem wspólnymi pomieszczeniami. Istotne są tylko te przesłanki wymienione w przepisie, od których uzależnione jest wstrzymanie prowadzenia robót budowlanych. Organ administracji wydaje zaś decyzję na podstawie

Zbiornik na ścieki jest urządzeniem budowlanym związanym z obiektem budowlanym o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ pełniącym jedynie służebną rolę wobec obiektu budowlanego jako całości.

Zmiana hodowli z hodowli owiec na hodowlę bydła jest zmianą rodzaju użytkowania obiektu budowlanego, która dla otoczenia może spowodować niekorzystne skutki, w szczególności w sferze warunków zdrowotnych, higieniczno-sanitarnych i układu obciążeń.

Przekształcenie sali klubowej na dyskotekę stanowi bez wątpienia zmianę warunków bezpieczeństwa pożarowego, układ obciążeń oraz zmianę warunków sanitarnych, skoro dyskoteka połączona jest z gastronomią i taka zmiana sposobu użytkowania, części obiektu wymaga pozwolenia właściwego organu.

Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Organ celny winien przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające, mając na uwadze przepis art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa i art. 80 Kpa. Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Właściciel nieruchomości, będący inwestorem może być ograniczony w pełnym i nieskrępowanym wykorzystaniu jej, dla celu realizowania inwestycji budowlanej, niezależnie od treści miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz różnych ustawowych ograniczeń, także ze względu na to, że obiekt budowlany ponad dopuszczalną miarę utrudnia korzystanie z prawa własności nieruchomości sąsiedniej. Podobnie

Organizacja społeczna działająca na prawach strony nie może z prawnym skutkiem dokonywać czynności, które są przejawem obowiązywania w postępowaniu administracyjnym zasady dyspozycyjności, a do tych czynności należy m.in. prawo żądania wznowienia postępowania, które przysługuje wyłącznie stronie.

Organ celny winien przeprowadzić dodatkowe postępowanie wyjaśniające, mając na uwadze przepis art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa i art. 80 Kpa. Postępowanie administracyjne, a więc także postępowanie celne winno bowiem zmierzać do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w oparciu o który wydawane jest następnie rozstrzygnięcie /decyzja/.

Sprzeciw wyrażający brak zgody organu nadzoru budowlanego na realizację zamierzonej inwestycji budowlanej był jednocześnie rozstrzygnięciem co do istoty sprawy wszczętej opisanym wyżej zgłoszeniem, a więc decyzją administracyjną /art. 104 Kpa/.