Działalność hodowlana koni prowadzona przez skarżącą spółkę stanowi działalność rolną w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ skoro działalność ta zawiera w sobie zarówno produkcję rośliną: uprawy polowe i łąkowe, jak również produkcję zwierzęcą: produkcja materiału hodowlanego i reprodukcyjnego
Przepis art. 73 Kpa wprowadza rozróżnienie w zakresie uprawnień w nim określonych w zależności od tego, czy strona chce skorzystać z uprawnienia, o jakim mowa w par. 1 owego przepisu, które to uprawnienie służy jej z racji posiadania przymiotu strony postępowania, czy też strona chce skorzystać z uprawnienia o jakim mowa par. 2 owej normy prawnej. Możliwość skorzystania przez stronę z uprawnienia o
Należności z tytułu użytkowania programu komputerowego mieszczą się w pojęciu należności licencyjnych wypłacanych za użytkowanie lub prawo użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, o których mowa w art. 12 ust. 3 umowy z dnia 29 marca 1978 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii
Należności z tytułu użytkowania programu komputerowego mieszczą się w pojęciu należności licencyjnych wypłacanych za użytkowanie lub prawo użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, o których mowa w art. 12 ust. 3 umowy z dnia 29 marca 1978 r. zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej
Określenie w decyzji administracyjnej terminu ważności powoduje, że taka decyzja wygasa z upływem terminu, na który została wydana. W takim przypadku nie wydaje się decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji określającej termin ważności. Po wygaśnięciu decyzji, czyli upływie terminu jej ważności, jej zmiana w trybie art. 155 Kpa jest niedopuszczalna.
Następca prawny uzyskując prawo własności nieruchomości automatycznie wstępuje w prawa i obowiązki związane z tą nieruchomością.
Organ administracji nie może, w ramach decyzji zatwierdzającej projekt budowlany /w tym projekt zagospodarowania terenu/ akceptować stanu, w którym inwestor wskazuje taki sposób połączenia z drogą publiczną, którego realizacja będzie polegać na nieuprawnionym korzystaniu z cudzej własności. Organ aprobujący projekt dojazdu po cudzym gruncie nie może nie dostrzegać oczywiście przewidywalnych tego skutków
Przepis art. 50 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie zastrzega, że postanowienie o wstrzymaniu robót musi być kierowane wyłącznie do właściciela obiektu a tym samym - że nie mogło być kierowane do inwestora. Wprawdzie z treści przepisu art. 52 tego prawa wynika, że adresatem decyzji wydawanych w trybie art. 48 i art. 51 może być inwestor, właściciel lub
Artykuł 58 Kc nie może być wykorzystany jako generalna klauzula pozwalająca na całkowicie nieograniczone i dowolne kształtowanie podatkowych skutków umów cywilnoprawnych. Dla ustalenia, że doszło do obejścia prawa, najistotniejsze znaczenie ma ustalenie, że istnieje norma prawna, która zakazuje osiągnięcia określonego skutku i czynność prawna prowadząca do jego osiągnięcia.
Niezwykle istotne jest rozróżnienie pomiędzy ulepszeniem a remontem. W przypadku bowiem ulepszenia wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne. Natomiast w przypadku remontu poniesione nakłady zwiększają koszty uzyskania przychodu bezpośrednio. Nie wystarczy samo wprowadzenie środka trwałego do ewidencji środków trwałych, lecz musi również nastąpić
Od 14 stycznia 2002 r. rady gmin nie są już uprawnione do ustalania cen i opłat za zbiorowe zaopatrzenie w wodę. Zgodnie z treścią art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków /Dz.U. nr 72 poz. 747 ze zm./, uprawnienia rady gminy ograniczają się w tym względzie jedynie do zatwierdzania takich cen i stawek opłat /taryf/, określonych
Przepis art. 37 ust. 1 pkt 3 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ ma zastosowanie również do powstałych na podstawie art. 14 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ jednoosobowych spółek gminy.
W sytuacji gdy decyzja o pozwoleniu na budowę, wydana w warunkach określonych w art. 65 ust. 2 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz o ocenach oddziaływania na środowisko /Dz.U. nr 109 poz. 1157/, została podjęta bez uzyskania stanowiska organów wymienionych w art. 37 ust. 1 pkt 2, to zaistniały podstawy wznowienia postępowania zakończonego taką
Warunki skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 27a ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym do osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie muszą być spełnione przez cały rok podatkowy.
Wznowienie postępowania jest trybem nadzwyczajnym, który może zostać wprowadzony wyłącznie w sytuacji, gdy mamy do czynienia z decyzją ostateczną.
Dokonanie zmian w istniejącym zainwestowaniu jest możliwe za zgodą podmiotu, który wprawdzie zrealizował budowę zgodnie z posiadanym pozwoleniem na budowę jednakże mając na uwadze wagę problemu, uwzględni wyniki kontroli dokonanej przez organ państwowej straży pożarnej.
Interes prawny to interes wypływający z przepisów ustrojowych, przepisów prawa materialnego i przepisów prawa procesowego. Każdy z tych przepisów może kształtować uprawnienia i obowiązki jednostki. Nie można zatem zawęzić interesu prawnego jednostki wyłącznie do przepisów prawa materialnego. Interes prawny może zatem wypływać też z przepisów prawa ustrojowego, do których należą przepisy ustawy z dnia
Przepis art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./, stanowiący o oddawaniu w użytkowanie wieczyste albo sprzedaży kościelnym osobom prawnym na ich wniosek gruntów przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na inwestycje sakralne i kościelne oraz cmentarze wyznaniowe, nie określa trybu
Organ administracji, do którego skierowano wniosek o stwierdzenie nieważności postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie, powinien pozostawić ten wniosek bez rozpoznania, zawiadamiając o tym wnioskodawcę. Obowiązujące prawo nie przewiduje bowiem możliwości rozpoznania takiego wniosku.
Skarżąca Spółka faktycznie w spornym okresie prowadziła działalność gospodarczą polegającą na obrocie papierami wartościowymi. Fakt niezgłoszenia danego rodzaju działalności do właściwego organu ewidencyjnego bądź niedopełnienie wymogu rejestracji podatnika w odpowiednich rejestrach nie oznacza więc, że dochód z działalności podatnika jest zwolniony od podatku. Istotna jest bowiem faktyczna działalność
Obowiązek zapłaty jednorazowej opłaty /renty planistycznej/ pobieranej w razie zbycia nieruchomości, której wartość w związku z uchwaleniem nowego lub zmienionego planu wzrosła, wyklucza możliwość ustalenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zerowej stawki procentowej służącej naliczaniu tej opłaty.
Według art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "g" ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ do wyłącznej właściwości rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących określania zasad wnoszenia, cofania i zbywania udziałów i akcji, jakimi ma kierować się organ wykonawczy gminy. Wprowadzenie
Praca wykonywana przez członka rolniczej spółdzielni produkcyjnej zarówno w rozumieniu ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu jak i ustawy Prawo spółdzielcze nie jest pracą wykonywaną w ramach zatrudnienia. Skoro praca skarżącej w rolniczej spółdzielni produkcyjnej w okresie od 4 sierpnia 1975 r. do 5 kwietnia 1995 r. nie była wykonywana w ramach zatrudnienia, nie może być mowy o jej zaliczeniu
W warunkach likwidacji zakładu pracy i związanej z nią niemożności uzyskania świadectwa o którym mowa w par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, strona skarżąca mogła dowodzić wykonywanie pracy w szczególnych warunkach również przy pomocy innych środków dowodowych