1. W postępowaniu wymiarowym nie ma miejsca na podnoszenie okoliczności związanych z kondycją finansową podatnika. 2. W drodze wykładni nie można "uzupełniać ustawodawcy".

Odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych w roku podatkowym na zakup lokalu mieszkalnego w budynku od osób, które wybudowały ten budynek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, obejmuje również koszty

Odliczenie od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wydatków poniesionych w roku podatkowym na zakup lokalu mieszkalnego w budynku od osób, które wybudowały ten budynek w ramach prowadzonej działalności gospodarczej /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ obejmuje również koszty

1. Obligatoryjność przesłanki zwolnienia policjanta ze służby /art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ oznacza, że z chwilą wystąpienia takiej przesłanki powstaje obowiązek zwolnienia policjanta ze służby na takiej właśnie podstawie, bez względu na to, czy w tej dacie istnieje też przesłanka do zwolnienia fakultatywnego /art. 41 ust. 2 ustawy o Policji

Przychody uzyskane przez firmę zagraniczną za użytkowanie samochodu na terytorium Polski w ramach umowy leasingowej podlegają opodatkowaniu na podstawie art. 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

1. Negatywna opinia "właściwego ministra" stanowi prawną przeszkodę dla Ministra Finansów do wydania decyzji zwalniającej od podatku dochodowego /art.23 ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym - Dz.U. nr 60 poz. 253 ze zm./. 2. Przy kontroli legalności decyzji Ministra Finansów Sąd nie jest uprawniony do kontroli legalności postanowienia, wydanego w trybie art. 106

1. W przypadku zawarcia w toku postępowania rozgraniczeniowego przed upoważnionym geodetą ugody określającej przebieg granicy /art. 31 ust. 4 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne - Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./, organ administracji winien wydać decyzję o umorzeniu postępowania rozgraniczeniowego. Zawarcie ugody przed geodetą powoduje wygaśnięcie sporu granicznego. Dalsze

Artykuł 118 ust. 2a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1993 nr 71 poz. 342/, który uprawnia do otrzymania działki dożywotniego użytkowania zstępnych zmarłego użytkownika, który przekazał gospodarstwo rolne Państwu, pod warunkiem, że włada on faktycznie, po jego śmierci tą nieruchomością, w zakresie odpowiadającym uprawnieniom zmarłego, oznacza że małżonka nie

1. Niezakończenie postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji ustanawiającej zarząd nad nieruchomością, stanowi przeszkodę wydania przez wojewodę decyzji stwierdzającej nabycie prawa użytkowania wieczystego tej nieruchomości i własności budynków przez państwową osobę prawną na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości

Wystawienie wadliwego dowodu księgowego nie niweczy samego faktu poniesienia wydatku, jeżeli służył osiągnięciu przychodów, a podatnik wykazuje innymi dowodami zaistnienie zdarzenia gospodarczego uzasadniającego ten wydatek.

1. Art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ jako samoistna podstawa nakazu rozbiórki może być stosowany wyjątkowo, choćby ze względu, iż takim nakazem mogła zostać objęta budowa, choć prowadzona bez pozwolenia, to w istocie nie naruszająca żadnych innych przepisów prawa poza art. 28 ust. 1 cytowanej ustawy. 2. Niewykonanie obowiązków nałożonych

Ustalenie powszechnie obowiązującej wykładni przepisów ustawy przez Trybunał Konstytucyjny w trybie art. 13 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym /Dz.U. 1991 nr 109 poz. 470/ nie może być traktowane jako przesłanka wznowienia postępowania administracyjnego, o której mowa w art. 145 par. 1 pkt 7 Kpa.

Sprawy dotyczące sprzedaży komunalnych lokali mieszkalnych należą w myśl art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ do zarządów gmin. Zatem tylko te organy są obecnie uprawnione do dokonania w trybie art. 162 Kpa oceny, czy decyzja wydana przed 5 grudnia 1990 r. w sprawie sprzedaży lokalu mieszkalnego stała

Ani art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, ani żaden inny artykuł tej ustawy nie daje urzędowi skarbowemu możliwości określenia decyzją wysokości straty w przypadku, gdy nie wystąpił podatek w danym roku podatkowym. Jednakże nic nie stoi na przeszkodzie wydaniu decyzji, pomimo że podatnik nie deklaruje w zeznaniu podatku

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Oznacza to między innymi, że chodzi tu o koszty poniesione faktycznie w celu uzyskania przychodu, czyli dotyczy to kosztów już poniesionych

W 1992 r. z woli ustawodawcy wartość umorzonych kredytów nie była zaliczona do przychodów w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./.

1. Ustawa z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509/, odmiennie niż obowiązujące wcześniej Prawo lokalowe, nie przewiduje możliwości pobierania kaucji zabezpieczającej pokrycie należności wynajmującego. 2. Brak zameldowania nie pozbawia osoby stale zamieszkującej w gminie statusu członka wspólnoty gminnej. Uzależnienie wynajęcia lokalu z mieszkaniowego

1. W statucie gminy nie można powoływać innych organów niż przewidziane w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i określać ich zadania i uprawnienia kosztem kompetencji organów ustawodawczych. 2. Art. 14 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym nie eliminuje możliwości wprowadzenia do statutu zmiany wymogu tajnego głosowania przy podejmowaniu uchwał

Po upływie jednomiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 175 par. 1 Kpa, podatnik traci uprawnienia do żądania wszczęcia postępowania na podstawie tego przepisu.

1. Wybór formy opłacania podatku: na zasadach określonych w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ bądź w postaci ryczałtu nie zależy od woli konkretnego podatnika ani od uznania organu podatkowego; wynika z rodzaju źródła przychodu i faktycznego sposobu wykonywania działalności przez tego podatnika. 2. Rozporządzenie Ministra Finansów

Określenie w Regulaminie Rady Gminy innego trybu podejmowania uchwał niż wynika to z bezwzględnie obowiązującego przepisu art. 14 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ stanowi naruszenie prawa, czego konsekwencją jest, że podjęta w takim trybie uchwała jako sprzeczna z prawem, to jest cyt. art. 14 ustawy o samorządzie terytorialnym, jest nieważna.

Decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej za naruszenie wymagań ochrony środowiska, polegające na wprowadzeniu ścieków do wód lub do ziemi bez pozwolenia wodnoprawnego, lub za naruszenie innych wymagań ochrony środowiska /art. 110 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196/ powinna poprzedzać wydanie decyzji o obciążeniu jednostki organizacyjnej

Przeniesienie policjanta na niższe stanowisko służbowe, który w postępowaniu dyscyplinarnym ukarany został karą wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe, nie może nosić cech dowolności. Wybór odpowiednio niższego stanowiska wynikać winien z potrzeby wypływającej z treści orzeczenia dyscyplinarnego i winien być współmierny do stopnia przewinienia dyscyplinarnego.