Stroną pozwaną w procesie o uchylenie uchwały walnego zgromadzenia spółdzielni dotyczącej wyboru rady nadzorczej może być jedynie spółdzielnia. W razie przystąpienia części członków do procesu, w charakterze interwenientów ubocznych po stronie pozwanej spółdzielni, nie są oni uprawnieni do zaskarżenia – wbrew woli spółdzielni – wyroku uchylającego zaskarżoną uchwałę.

Artykuł 215 § 1 kk w powiązaniu z art. 120 § 3 kk nie pozwala na wyłączenie sprawcy kradzieży z grona osób, na rzecz których działa przyjmujący lub ukrywający rzecz uzyskaną za pomocą kradzieży, pod warunkiem, że przyjęciu lub pomocy w ukryciu rzeczy towarzyszy zamiar przysporzenia korzyści majątkowej choćby tylko sprawcy kradzieży.

Do terminów dotyczących wniesienia skargi stosuje się przepisy ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego /a nie art. 65 par. 2 Kpa/. Skierowanie więc pisma procesowego do podmiotu niewłaściwego nie spełnia warunku zachowania terminu, chyba że podmiot ten w terminie określonym dla danego pisma

Zgodnie z art. 208 Kpa sąd może orzekać jedynie o zwrocie kosztów skarżącemu przez organ w razie uwzględnienia skargi. Jest to uregulowanie wyczerpujące. Również obecnie obowiązujący art. 55 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przewiduje orzeczenie przez sąd zwrotu kosztów tylko na rzecz skarżącego przez organ i tylko w razie uwzględnienia

Według art. 103 Kodeksu postępowania administracyjnego zażalenie przysługuje stronie tylko na postanowienie w sprawie zawieszenia postępowania. Wynika z tego, iż na postanowienie w sprawie odmowy zawieszenia postępowania zażalenie nie przysługuje. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, skarga do sądu administracyjnego

Konfederacja Pracodawców Polskich nie jest podmiotem uprawnionym do składania wniosków o podjęcie przez Sąd Najwyższy uchwały mającej na celu wyjaśnienie budzących wątpliwości w praktyce przepisów prawnych.

Stosownie do art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jeżeli ustawa nie przewiduje środków odwoławczych w sprawie będącej przedmiotem skargi, przed wniesieniem jej do Sądu należy zwrócić się do właściwego organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Skarga może być złożona po upływie 30 dni od dnia doręczenia wezwania. Przepisy

Środkiem odwoławczym, o którym mowa w art. 34 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest również środek z art. 127 par. 3 i 4 Kpa i dopiero po skorzystaniu z przewidzianej w tych przepisach możliwości zwrócenia się do organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy - służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W świetle przepisu art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ niedopuszczalny jest sprzeciw od postanowienia nie będącego wynikiem rozpoznania sprawy co do jej istoty.

Skoro w sprawie od kilkunastu lat istnieje prawomocnie stwierdzona w orzeczeniu Sądu cywilnoprawna wierzytelność wobec Skarbu Państwa, który stał się spadkobiercą gospodarstwa rolnego w miejsce spadkobiercy trwale niezdolnego do pracy, to nie ma materialnoprawnej podstawy do wydania decyzji przez organ administracji rządowej lub samorządowej, to jest nie zachodzi negatywny spór kompetencyjny o jakim

1. W rozumieniu art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ naruszenie interesu prawnego lub uprawnienia, jako przesłanki skargi, musi być zjawiskiem faktycznym i realnym, a nie hipotetycznym i niepewnym. 2. Z konstrukcji przepisu art. 62 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wynika,

Jeżeli postępowanie karne zakończone prawomocnym skazaniem wznowiono z powodu ujawnienia nienależytej obsady sądu (art. 474 § 2 k.p.k. w zw. z art. 388 pkt 2 k.p.k.), a następnie – po wznowieniu – umorzono ze względu na niemożność jego dalszego prowadzenia wynikającą z przedawnienia (art. 481 § 3 k.p.k. w zw. z art. 11 pkt 6 k.p.k.), nie ma podstaw do żądania odszkodowania na zasadach określonych w

Krajowa Sekcja Pożarnictwa NSZZ „Solidarność” jako struktura branżowa tego związku zawodowego nie jest uprawniona do przedstawiania Sądowi Najwyższemu zagadnień prawnych budzących poważne wątpliwości (art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.).

Prezes Izby Aptekarskiej nie jest organem tejże Izby i nie jest osobą uprawnioną do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Przepis art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. (Dz.U. nr 89, poz. 443), dotyczący tzw. kasacji epizodycznej, ogranicza ten środek jedynie do prawomocnych orzeczeń kończących postępowanie sądowe, niezależnie od tego, czy wydane zostały przez sąd pierwszej czy drugiej instancji. Takim orzeczeniem nie jest jednak żadną miarą prokuratorskie postanowienie o warunkowym umorzeniu postępowania, gdyż

Wskazania lokalizacyjne - w przeciwieństwie do decyzji administracyjnej - nie mają cech jednostronnego rozstrzygnięcia sprawy o wiążących konsekwencjach obowiązującej dla indywidualnie określonego podmiotu normy prawnej, rozstrzygnięcia podjętego przez organ administracji publicznej w sferze stosunków zewnętrznych; są one jedynie kończoną w postępowaniu lokalizacyjnym fazą procesu inwestycyjnego, mają

1. Upoważnione na podstawie art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do występowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w charakterze pełnomocnika procesowego są jedynie osoby uprawnione do udzielania pomocy prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16

1. Podstawą prawną decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/ jest przepis prawa powierzający organowi administracji państwowej załatwienie sprawy w tej formie prawnej. 2. Pismo wyjaśniające Banku PKO dotyczące dotacji na wypłatę premii gwarancyjnej od wkładów oszczędnościowych na budownictwo mieszkaniowe nie jest decyzją administracyjną.