Na podstawie art. 109 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342 ze zm.) w sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe dla rolników, wszczętych lecz nie zakończonych przed dniem 1 stycznia 1991 r. decyzją organu rentowego, nadal stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych

Utrata prawa do ekwiwalentu za deputat węglowy wypłacany przez pracodawcę po przyznaniu emerytury, uzasadnia ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego przez wliczenie wartości ekwiwalentu do podstawy wymiaru emerytury z daty przyznania świadczenia, z uwzględnieniem jego rewaloryzacji, ubruttowienia i kolejnych waloryzacji.

Ubezpieczony, który stał się długotrwale niezdolny do pracy w gospodarstwie rolnym przed okresem podlegania ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu, może uzyskać rentę inwalidzką dopiero po spełnieniu warunków określonych w art.21 ust. 3 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71,poz. 342).

Wydanie wyroku ustalającego, że osoba zainteresowana spełnia warunek długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym, nie jest orzeczeniem co do istoty sprawy o przyznanie renty inwalidzkiej rolniczej.

Podstawą nawiązania przez gminę stosunku pracy z kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest powołanie (art. 6ust. 3 ustawy prawo o aktach stanu cywilnego, w brzmieniu nadanym temu przepisowi przez art. 38 ustawy z dnia 17 maja1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy, a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz. U. Nr 34,

W postępowaniu o świadczenia emerytalno rentowe orzeczenie sądu wy-dane w trybie przewidzianym przez ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149), stwierdzające nieważność wyroków określonych w tej ustawie, stanowi podstawę do uznania okresu takiej represji za

Przeliczenie podstawy wymiaru emerytury żołnierza zawodowego na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. z 1994 r., Nr 10, poz. 36) następuje z uwzględnieniem dodatków stałych w wysokości wypłaconej w ostatnim miesiącu służby.

Występowanie padaczki nie jest równoznaczne z istnieniem długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w rozumieniu art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 1993 r., Nr 71, poz. 342). Ocena zdolności do takiej pracy zależy od stopnia nasilenia tego schorzenia.

Pojęcie „wiek emerytalny” użyte w art. 39 i w art. 40 § 2 k.p. nie obejmuje osiągnięcia przez dziennikarza wieku emerytalnego przewidzianego w § 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. nr 8, poz. 43 ze zm.).

Przepis art. 7 pkt 5 lit. c ustawy z dnia 28 kwietnia 1983 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 23, poz. 99 ze zm.) traktuje okres pracy społeczno-politycznej - w granicach czasowych określonych tym przepisem - jako równorzędny z okresem zatrudnienia na kolei, przy czym 'ustanie pracy' w rozumieniu wymienionego przepisu należy interpretować jako faktyczne zaprzestanie