Aby przyznać świadczenie pielęgnacyjne na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, niezbędne jest ustalenie bezpośredniego i ścisłego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy niepodejmowaniem lub rezygnacją z pracy a koniecznością sprawowania stałej i długotrwałej opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uznaje się takie, które zostało wypłacone w okresie, gdy osoba uprawniona do świadczenia lub członek jej rodziny podlega ustawodawstwu innego państwa w zakresie świadczeń na rodzinę w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, co stanowi podstawę do orzeczenia o jego zwrocie w drodze decyzji administracyjnej.

Za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne uznaje się świadczenia wypłacone w sytuacji, gdy po ich przyznaniu wojewoda stwierdzi zastosowanie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i organ właściwy uchyli decyzję przyznającą to świadczenie, co stanowi podstawę do jego zwrotu bez względu na późniejsze czynności związane z ponownym rozpoznaniem prawa do świadczenia.

Zwolnienie od publicznoprawnej daniny, nazwanej opłatą od środków spożywczych: na podstawie art. 12b ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (tekst jedn. Dz. U. 2022, poz. 1608) obejmuje określone w tej regulacji prawnej napoje, nie są to jednak wskazane w art. 12a ust. 1 pkt 2 wymienionej ustawy napoje z dodatkiem kofeiny lub tauryny.

Przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego zależy od wystąpienia związku przyczynowego pomiędzy wykonywaniem opieki nad osobą niepełnosprawną a brakiem możliwości podjęcia pracy zawodowej przez opiekuna; konieczne jest dokładne zbadanie wszystkich okoliczności faktycznych, w tym stanu zdrowia osoby niepełnosprawnej oraz rzeczywistego zakresu sprawowanej nad nią opieki.

Osoba, która spełnia warunki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, a pobiera świadczenie emerytalne lub rentowe, winna móc dokonać wyboru jednego z tych świadczeń przez rezygnację z pobierania świadczenia niższego. Wybór może zrealizować przez złożenie do organu rentowego wniosku o zawieszenie prawa do emerytury.

Postępowanie o umorzenie należności z tytułu składek na podstawie art. 28 ust. 3 pkt 6 oraz art. 28 ust. 3a i 3b ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wymaga od skarżącego wykazania, iż opłacenie należności spowodowałoby dla niego i jego rodziny zbyt ciężkie skutki, a stan majątkowy uniemożliwia uzyskanie kwoty w postępowaniu egzekucyjnym przekraczającej wydatki egzekucyjne. Oceniając podane przesłanki

W sytuacji, gdy skarżący występuje o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jako rolnik, istotnym jest potwierdzenie faktycznego zaprzestania prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zaprzestaniem tejże działalności a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.

W przypadkach, gdzie ustawa jasno określa obowiązki stron, organ administracyjny nie ma obowiązku dodatkowego informowania o konsekwencjach ich niespełnienia, jeżeli te konsekwencje są wyraźnie wskazane w przepisach prawa.

W procesie ustalania prawa do zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, dane o przeważającej działalności gospodarczej zawarte w rejestrze REGON nie mogą być traktowane jako jedyne kryterium decydujące i w przypadku wątpliwości co do ich aktualności i zgodności ze stanem rzeczywistym, organ ma obowiązek dokonania własnych ustaleń przy wykorzystaniu innych dostępnych środków

Osoba przebywająca na zasiłku macierzyńskim posiada status osoby ubezpieczonej i w tym kontekście wchodzi w skład kręgu osób, dla których płatnik składek może uzyskać zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne określonych w art. 31zo ustawy o COVID-19.

W sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobie zobowiązanej alimentacyjnie innej niż małżonek, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, wymaga, by współmałżonek osoby wymagającej opieki legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, a jej współmałżonek nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje innym osobom, nawet jeśli te osoby faktycznie sprawują opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, rezygnując z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Interpretacja art. 17 ust. 5 pkt

Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie należności z tytułu kary pieniężnej organ podatkowy jest zobowiązany do dokładnego zbadania materiału dowodowego odnoszącego się do przesłanek ważnego interesu podatnika bądź interesu publicznego, jednak ostateczna decyzja o umorzeniu leży w granicach jego swobodnego uznania. Sytuacja materialna i osobista skarżącego, pomimo jej trudnego charakteru, nie zobowiązują

Niezachowanie przez organ administracyjny obowiązku informacyjnego odnośnie do wymogów i skutków niedochowania przewidzianych terminów w trakcie obowiązywania stanu epidemii oraz brak udzielenia pouczenia o możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu stanowi naruszenie zasad praworządności, pewności i bezpieczeństwa prawnego oraz zaufania do organów administracji i nie może powodować negatywnych

W przypadku naruszenia przez organ administracji publicznej obowiązku należytego informowania strony o jej obowiązkach i terminach ustawowych, zwłaszcza w kontekście skutków epidemii COVID-19, narusza to zasady praworządności i zobowiązuje do przywrócenia terminu do złożenia deklaracji w przypadku jego przekroczenia przez stronę.