Stosowanie art. 42 k.p. w drodze analogii może być tylko odpowiednie, a w szczególności polegać na tym, że jeżeli odwołanie z delegacji powoduje obniżenie wynagrodzenia, to prokurator nie ma podstaw domagania się powrotu na poprzednie warunki zatrudnienia, ale może wnosić o wyrównanie wynagrodzenia za czas odpowiadający okresowi wypowiedzenia w powszechnym prawie pracy lub równe temu odszkodowanie.

1. Podstawę prawną roszczeń pracownika, którego stosunek pracy wygasł na podstawie przepisów ustawowych przewidujących taki skutek w wyniku nieprzedstawienia nowych warunków pracy i płacy przez pracodawcę publicznego utworzonego w wyniku zmian organizacyjnych w strukturze aparatu państwa stanowi art. 67 k.p. w związku z odpowiednio stosowanym art. 56 § 1 k.p. 2. W toku postępowania sądowego z powództwa

1. Przepis art. 124 § 3 k.p. wymaga pełnej ekskulpacji pracownika, co oznacza, że uwolnienie się od odpowiedzialności wymaga udowodnienia okoliczności, wskutek których szkoda powstała, albo co najmniej przeprowadzenia dowodu prima facie, a więc wskazania okoliczności, które z dużym prawdopodobieństwem pozwalają stwierdzić, że szkoda jest następstwem przyczyn (zdarzeń) niezależnych od pracownika. 2.

1. Należności z tytułu podróży służbowych nie mają statusu wynagrodzenia za pracę. Przedmiotowe świadczenia mają na celu pokrycie zwiększonych kosztów utrzymania podczas wykonywania zadań służbowych poza stałym miejscem wykonywania pracy. 2. Porozumienie zbiorowe, o którym mowa w k.p., nie jest układem zbiorowym pracy, będącym swoistym źródłem prawa pracy o najszerszym zakresie podmiotowym i przedmiotowym

Do ryczałtu za nocleg kierowców w transporcie międzynarodowym mogą mieć zastosowanie art. 775 § 2 w zw. z art. 775 § 5 k.p.

Sam nocleg w kabinie pojazdu, nawet o podwyższonym standardzie, nie niweczy automatycznie zasadności żądania zasądzenia ryczałtów w związku z podróżą służbową, a może co najwyżej wpłynąć na jego wysokość.

Art. 775 § 5 k.p. znajduje zastosowanie w przypadku braku postanowień dotyczących ryczałtu za nocleg w układzie zbiorowym pracy, regulaminie wynagradzania lub umowie o pracę, co oznacza, że pracownikom przysługuje świadczenie określone w art. 775 § 2 k.p. i rozporządzeniach wykonawczych.

Kontestując jedynie wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne ZUS nie pozbawia ubezpieczonego świadczenia, lecz „urealnia” je do wartości adekwatnej do wynagrodzenia spełniającego warunki określone w art. 78 § 1 k.p. Trzeba pamiętać o zasadzie nemo ex suo delicto meliorem suam condicionem facerepotest (prawo nie chroni sytuacji wynikających z działań bezprawnych), a decyzja ZUS podlega

Zwiększenie wysokości wynagrodzenia bez faktycznego (realnego) zwiększenia zakresu obowiązków, sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, bo powodowane tylko wyższymi świadczeniami z ubezpieczenia chorobowego w okresie ciąży, ocenione jako nieważne na podstawie art. 58 ust. 2 i 3 k.c. w zw. z art. 300 k.p., wyłącza w tym samym zakresie badanie czy wynagrodzenie to było ekwiwalentne i godziwe (art

"Kariera zawodowa" nie może zostać uznana za dobro osobiste w rozumieniu art. 23 Kodeksu cywilnego. Dobro osobiste to pewna wartość niematerialna łącząca się ściśle z osobą.

Skuteczne podjęcie pracy na stanowisku wymagającym powołania „bez formalnego powierzenia tego stanowiska aktem powołania” należy traktować jako dorozumiane zawarcie umowy o pracę, której przedmiotem jest pełnienie obowiązków związanych ze stanowiskiem „normalnie” obsadzanym na podstawie aktu powołania.

Mimo tego, iż zarówno Konstytucja RP, jak i Kodeks pracy zabraniają jakiegokolwiek nierównego traktowania a nie tylko jego kwalifikowanej postaci, jaką jest dyskryminacja (czyli nierówne traktowanie z uwagi na wymienione w przepisach kryteria dyskryminacji), to roszczenie o odszkodowanie wywodzone z art. 183d k.p. przysługuje jedynie za ową kwalifikowaną postać nierównego traktowania. Trzeba jednak

O tym, czy daną placówkę obowiązuje zakaz handlu niedzielnego i świątecznego, decyduje treść wpisu dotyczącego przeważającej działalności w rejestrze REGON.

1. Wygaśnięcie umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy następuje wskutek zdarzenia prawnego innego niż czynność prawna. Skutek konwersji stosunków pracy (pracownicy, którzy złożyli pozytywne oświadczenie stali się z dniem 1 września 2017 r. pracownikami KOWR) należy uznać, że mechanizm określony przez ustawodawcę jako „wygaśnięcie” stosunku pracy, mimo, iż z nazwy nawiązuje do instytucji znanej w

Pracodawca musi w pełni regulować swoje należności wobec pracownika. Obowiązuje bowiem zakaz przerzucania na zatrudnionego kosztów pracy, do których należą także koszty podróży służbowej takie jak ryczałty za noclegi. Pracodawca musi poinformować pracownika, w jaki sposób będzie wypłacał te należności, a zatrudniony powinien wyrazić na to zgodę.

Wygaśnięcie umowy o pracę zachodzi tylko wówczas, gdy następuje wskutek zdarzenia prawnego innego niż czynność prawna. W ustawie wprowadzającej owym zdarzeniem jest niezaproponowanie zatrudnienia. Jeżeli wygaśnięcie następuje na skutek czynności prawnej (odmowa przyjęcia propozycji zatrudnienia), to wówczas należałoby je zakwalifikować jako rozwiązanie zatrudnienia. Prowadzi to do wniosku, że ustawodawca

1. Wyłącznym warunkiem przezwyciężenia zakazu rozwiązywania stosunku pracy jest zgoda zakładowej organizacji związkowej na zakończenie zatrudnienia. Pracodawca, który jej nie uzyska i rozwiązuje umowę o pracę narusza art. 32 ust. 1 ustawy o związkach zawodowych. Oznacza to, że bez zgody właściwej instancji związkowej pracodawca nie może nie tylko wypowiedzieć stosunku pracy pracownikowi podlegającemu

1. Przy zatrudnieniu na podstawie umowy na czas wykonania określonej pracy, w chwili zawarcia umowy, nie jest znany termin jej rozwiązania, a więc również okres na jaki została zawarta. Natomiast świadomością i zgodą stron zawierających umowę objęte jest zdarzenie, którego wystąpienie, po zawarciu umowy, będzie skutkować natychmiastowym rozwiązaniem umowy. 2. Członek zarządu spółki kapitałowej może

1. Działalność związkowa nie może być pretekstem do nieuzasadnionego uprzywilejowania pracownika w sferach niedotyczących sprawowanych przez niego funkcji. Przeciwny sposób myślenia o ochronie trwałości stosunku pracy działaczy związkowych byłby dyskryminujący dla pracowników, którzy nie są członkami związku zawodowego albo nie sprawują w nim żadnej funkcji. 2. Możliwość skutecznego wypowiedzenia umowy

1. Istnienie przeciwwskazań lekarskich do wykonywania pracy na określonym stanowisku jest (co do zasady) uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę. Zasadność wypowiedzenia nie jest uzależniona od uprzedniego zaoferowania pracownikowi przez pracodawcę innej odpowiedniej pracy, którą dysponuje, chyba że obowiązek taki wynika z przepisu. Wypowiedzenie umowy o pracę lub zmianę wynikających z niej

Prawo do odprawy emerytalnej (rentowej) pracowników sądów, w tym zwłaszcza przesłanki stażowe decydujące o wysokości tej odprawy, wymienione w art. 17 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, zostały uregulowane w tej ustawie całościowo i wyczerpująco, co wyklucza w tym wypadku posiłkowe stosowanie art. 28 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych

Zgodnie z art. 1511 § 1 k.p. normalne wynagrodzenie i dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych powiązane zostały z „pracą”, a nie hipotetyczną możliwością nie zmieszczenia się przez pracownika w normie czasu pracy. Zależność ta wynika stąd, że to pracodawca jest organizatorem czasu pracy, a zatem sugestie kierowane pod adresem pracownika co do możliwości wykonania pracy w ramach czasu pracy nie są