Nienaliczone odsetki od udzielonych bezprocentowych pożyczek zaliczyć należy do kategorii nieodpłatnych świadczeń otrzymanych przez pożyczkobiorcę.

Osoba uprawniona z umowy renty mieści się w ogólnym pojęciu strony zawartym w art. 133 i art. 134 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, gdyż działanie organów podatkowych pośrednio dotyczy jej interesów. Z tego względu wszelkie ustalenia dotyczące jej osoby, sytuacji materialnej i życiowej mają swoją podstawę w ustawie jeżeli ustalenia te zmierzają

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, kosztem uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami wykonawczymi wydanymi do ustawy. Niewprowadzenie środków trwałych albo wartości niematerialnych do ewidencji /wykazu/ powoduje niemożność dokonywania odpisów amortyzacyjnych

Aby określone świadczenie, do ponoszenia którego zobowiązany jest podatnik, uznać za trwały ciężar w rozumieniu powołanego art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, powinno być ono kwalifikowane jako świadczenie /powinność/ oparte o zasadę nieekwiwalentności, istniejące przez dłuższy okres czasu. Chodzi więc niewątpliwie

Kosztem uzyskania przychodów są tylko takie straty, których występowanie w toku działalności danego rodzaju jest nieuniknione. Innymi słowy chodzi o straty, które są normalnym, chociaż niechcianym następstwem działania w danej branży. Celowi osiągnięcia przychodów służy zatem sama działalność gospodarcza, a straty są jedynie ubocznym skutkiem tej działalności.

Żaden przepis prawa podatkowego nie uzależnia zaliczania do kosztów uzyskania przychodu tylko takiego wydatku, który został zapłacony w formie gotówkowej. Forma zapłaty określonej należności nie decyduje bowiem ani o faktycznej wysokości wydatku, ani też o tym, czy dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu. Skorzystanie przez strony danego stosunku prawnego z rozliczenia w formie potrącenia wzajemnych

Istota umowy renty polega na zobowiązaniu się jednej ze stron do świadczeń okresowych w pieniądzu lub rzeczach oznaczonych co do gatunku na rzecz drugiej strony lub też na rzecz osoby trzeciej.

Analiza Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych wprowadzonej par. 1 zarządzenia nr 51 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie stosowania Klasyfikacji Rodzajowej Środków Trwałych /Dz.Urz. GUS 1991 nr 21 poz. 132/ - stanowiącej załącznik do tego Zarządzenia, wydany odrębnie w serii wydawniczej GUS "Zeszyty Metodyczne", Warszawa 1991 r. - prowadzi do wniosku, że na

Spełnienie świadczenia ze zwłoką, w tym także opóźnione wypłacenie przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością dywidendy wspólnikom, nie oznacza, że w ten sposób doszło do otrzymania przez dłużnika /którym w wypadku wypłaty dywidendy jest spółka/ nieodpłatnego świadczenia od wierzycieli /wspólników, którzy uzyskali prawo do dywidendy/, a tym samym że dłużnik uzyskał przychód, o którym mowa w art.

Zgodnie z art. 903 Kc, powoływanym przez organy podatkowe, przez umowę renty jedna ze stron zobowiązuje się względem drugiej do określonych świadczeń okresowych w pieniądzu lub w rzeczach oznaczonych tylko co do gatunku.

O ile w postępowaniu podatkowym, dotyczącym dochodu z nieujawnionych źródeł przychodu, zostanie stwierdzone poniesienie wydatków przekraczających znacznie zeznany dochód, to na podatniku ciąży wykazanie, iż wydatki te znajdują pokrycie w określonych źródłach przychodów lub w posiadanych zasobach.

W niniejszej sprawie nie było świadczenia wzajemnego - skarżący miał możliwość bezpłatnego korzystania z pieniędzy /art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./. Dopóki Sąd nie zarejestruje podwyższenia kapitału dopóty podatnik nie może traktować wpłat jako nie podlegających zwrotowi. Dlatego też z punktu widzenia podatkowego

Ograniczenie możliwości ustanowienia renty uznaniowej /art. 903 i nast. Kc/, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ jedynie do rent o charakterze alimentacyjnym to jest na rzecz osoby znajdującej się w niedostatku nie znajduje podstaw zarówno w przepisach Kodeksu cywilnego jak i ustawy o podatku

W sytuacji gdy podatnik uzyskał korzystną dla siebie opinię izby skarbowej, powinien podnieść tę kwestię jeszcze w toku postępowania podatkowego, co pozwoliłoby na jej ewentualne uwzględnienie w decyzji. Wskazanie na opinię dopiero w skardze do sądu jest spóźnione, właściwe jest złożenie wniosku o wznowienie postępowania.

Zwolnienie określone w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dotyczy czynności podlegających opodatkowaniu na podstawie art. 2 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, w wyniku których osoby fizyczne określone w tym przepisie osiągają przy chody, o których mowa w art. 12 ust. 1-6 i art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca

Zawieranie umów, których głównym celem jest odliczanie od dochodu po dniu 1 stycznia 1997 r. takich samych wydatków /darowizn/, z tym że płatnych okresowo /w formie stypendium czy renty/, może być w realiach konkretnej sprawy oceniane przez organ podatkowy jako działanie in fraudem legis. Takiej oceny nie można jednak mechanicznie odnosić do umów ustanawiających świadczenia, które z uwagi na ich źródło

Wartość oprocentowania kredytu bankowego może nie stanowić - w dacie otrzymania świadczenia z tytułu korzystania z przedmiotu pożyczki udzielonej przez osobę fizyczną nie prowadzącą działalności o charakterze bankowym - ceny rynkowej stosowanej w danej miejscowości w rozumieniu art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze

Dla uznania wydatków na reprezentację za koszt uzyskania przychodu nie wystarczy, że mieszczą się one w limicie określonym w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./. Przede wszystkim wydatek taki musi pozostawać w związku przyczynowym z uzyskaniem przychodu w rozumieniu art. 22 ust. 1 omawianej ustawy, a ponadto

Związki pomiędzy ustawą z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ a ustawą z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ - a w szczególności geneza i cel powołania instytucji gwarantowanego zasiłku okresowego /art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu

Przepis art. 235 Kh wymienia enumeratywnie przypadki, w których wspólnicy spółki nie mogą osobiście ani przez pełnomocników, ani jako pełnomocnicy innych osób głosować przy powzięciu uchwał. Wspólnicy nie mogą głosować przy podjęciu uchwał dotyczących ich odpowiedzialności wobec spółki z jakiegokolwiek tytułu, przyznania im wynagrodzenia tudzież umów i sporów pomiędzy nimi a spółką.

Obowiązek uiszczenia opłaty targowej powstaje wraz z dokonywaniem w danym dniu sprzedaży na targowisku. Pobieranie opłaty targowej z góry za okres, który jeszcze nie minął, oznacza pobieranie należności podatkowej, mimo iż obowiązek podatkowy w danym podatku nie powstał. Konieczność uiszczenia opłaty targowej powstaje bowiem wtedy, gdy obowiązek podatkowy skonkretyzuje się i przeobrazi w zobowiązanie

Dla potrzeb podatku od towarów i usług małżonkowie którzy nie zawarli umowy spółki cywilnej, a prowadzą wspólnie działalność gospodarczą, są traktowani jak osoba fizyczna.

Z art. 12 ust. 3 umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Australią w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieżenia uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonej w Canberze dnia 7 maja 1991 r. /Dz.U. 1992 nr 41 poz. 177/ wynika, że należności te obejmują opłaty nie tylko jak twierdzi skarżąca z tytułu nabycia licencji, udostępnienie procesu produkcyjnego

Podziemne wyrobisko górnicze nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, gdyż nie stanowi żadnego z przedmiotów opodatkowania wymienionych w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.