1. Normy prawa polskiego dysponują odpowiednimi środkami do realizowania zakreślonych im celów i organy podatkowe nie mają obowiązku respektowania tych postanowień czynności prawnych, które zmierzały do obejścia przepisów fiskalnych. Czynność prawa cywilnego ukształtowana przez strony w sposób zmierzający do obejścia przepisów podatkowych nie staje się z tego powodu nieważna. 2. Przepisy kodeksu cywilnego

Charakter wydatków na reklamę i koszty reprezentacji winien być związany z prowadzoną działalnością, a użyte środki winny wpływać na zwiększenie przychodów. Reguła ta odnosi się też do wydatków stanowiących koszty reprezentacji i reklamy prowadzonej w sposób niepubliczny, dla których ustalona została w ustawie wysokość do 0,25 procent przychodu. Wprowadzenie przez ustawodawcę tego limitu nie oznacza

Nieterminowość księgowania skutkuje nierzetelnością księgi.

1. Ustanowiony w art. 9 Kpa obowiązek informowania stron konkretnej sprawy o okolicznościach, które mogą mieć wpływ na ustalenie praw i obowiązków tych stron, jest kategorią obowiązku organu administracyjnego. 2. Zachowanie się podatnika, zgodnie z udzielonymi mu przez organ podatkowy informacjami, nie może powodować dla podatnika ujemnych konsekwencji.

Poprzestanie przez organy podatkowe na stwierdzeniu nierzetelności księgi podatkowej i nie rozważenie innych metod, nie ustosunkowanie się do żądań podatnika o zastosowanie tych metod i przyjęcie szacunkowej metody ustalenia podatku nie pozwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu dokonać oceny, czy zastosowanie innych metod byłoby wskazane i możliwe, gdyż to organy podatkowe winny tę sprawę ustalić

Systematyczny Wykaz Wyrobów nie jest wykładnią terminologiczną dla całego systemu prawa czy też dla prawa podatkowego. Zawiera przepisy dotyczące statystyki państwowej i tylko w tej dziedzinie są one wiążące.

Prawidłowa wykładnia art. 15 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86 ze zm./ prowadzi do wniosku, iż kosztami uzyskania przychodu i to niezależnie od tego czy są to koszty bezpośrednie /art. 15 ust. 1 ustawy/, czy też pośrednie /art. 15 ust. 2 ustawy/ w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym

Wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ podlegają odliczeniu w wysokościach udowodnionych lub uprawdopodobnionych przez podatnika. Postanowienie, że wydatki na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 1 tej ustawy podlegają odliczeniu do wysokości nie przekraczającej 10 procent, nie oznacza,

1. Odsetki od pożyczki zaciągniętej na zakup obligacji, stanowiące koszt uzyskania przychodu z ich sprzedaży, nie uważa się - na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ - za koszty uzyskania przychodów. 2. Wszelkie przywileje podatkowe, do których zalicza się zarówno zwolnienie jak i ulgi podatkowe, polegające

Brak zapisów w księgach odzwierciedlających stan rzeczywisty zarówno po stronie przychodów jak i rozchodów pozwala na uznanie ksiąg za nierzetelne. W świetle takich ustaleń nie uznanie ksiąg za dowód w postępowaniu podatkowym znajduje oparcie w treści art. 169 par. 1 Kpa. W konsekwencji uzasadnione jest ustalenie podstaw opodatkowania w drodze szacunkowej - zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19

Poniesione po 31 grudnia 1991 r. wydatki na budowę budynku mieszkalnego, w postaci spłaty kredytu bankowego, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania w myśl art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Postanowienia umów regulujących prawa i obowiązki stron stosunku cywilnoprawnego nie mogą zmieniać praw i obowiązków wynikających ze stosunków publicznoprawnych, jakimi są prawa i obowiązki podatkowe. 2. Przychód danego podatnika powoduje po jego stronie określone obowiązki podatkowe niezależnie od umówienia się z kontrahentem co do podziału uzyskanej z kontraktu sumy.

1. Termin płatności podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ustanowiony w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, wywołuje ten skutek, że o ile w tym terminie strona nie złoży oświadczenia przewidzianego w tym przepisie, to organ podatkowy wyda decyzję o wymiarze podatku. 2. Nie pozbawia to strony

Podatnik zamierzający odliczyć od dochodu darowizny, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, powinien wykazać, kiedy, komu, jaką kwotę i na jaki cel podarował. Zmiana ust. 6 tego artykułu dokonana ustawą z dnia 16 grudnia 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania i niektórych

Odliczenia od dochodu z działalności gospodarczej danego roku podatkowego, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ podlegają koszty uzyskania przychodu w tym roku poniesione, natomiast w wypadku należności nieściągalnych - odliczenie następuje w roku podatkowym, w którym nieściągalność została uprawdopodobniona

1. Wydatki na utrzymanie mieszkań zakładowych nie mają bezpośredniego związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i wpływu na wielkość osiągniętego przychodu, wobec czego nie stanowią kosztu uzyskania przychodu - jeśli nie wynika to z układu zbiorowego pracy lub z innych aktów prawnych. 2. Z faktu wprowadzenia ustawą z dnia 6 marca 1993 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania

Nieodpłatne użytkowanie cudzych urządzeń technicznych do prowadzenia działalności gospodarczej, dla osiągnięcia z tej działalności przychodów, jest przychodem podlegającym opodatkowaniu, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., jeżeli dochody z jakiegokolwiek źródła były wolne od podatku, czy też podatkowi nie podlegały, to przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się zarówno przychodów z tego źródła, jak i kosztów uzyskania tego przychodu, niezależnie od rodzajów tych kosztów, to jest zarówno

Dla pozbawienia ksiąg podatkowych mocy dowodowej na podstawie art. 169 par. 1 Kpa nie wystarcza ustalenie, że w pewnym okresie nie dokonano w księdze odpowiadającego rzeczywistości zapisu, o ile tylko sam podatnik zapis ten następnie doprowadził do stanu zgodnego z rzeczywistością. W takiej sytuacji nie tyle o nierzetelności księgi, co o jej wadliwości formalnej można mówić. Organ podatkowy ustala

Wartość rynkową sprzedawanej rzeczy lub prawa jako podstawę opodatkowania ustala się tylko wtedy, kiedy cena bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Odmowa przeprowadzenia dowodu z dokumentów firm sprzedających towary i usługi rażąco narusza zasady postępowania administracyjnego, w szczególności art. 75 Kpa. W świetle tego przepisu niedopuszczalne jest stosowanie formalnej teorii dowodów przez twierdzenie, że daną okoliczność można udowodnić wyłącznie określonymi dowodami, bądź tworzenie nowych reguł korzystania ze środków dowodowych.

1. Niewłaściwe dokumentowanie kosztów z tytułu używania samochodu prywatnego dla celów związanych z działalnością gospodarczą pozbawia podatnika możliwości uznania poniesionych z tego tytułu wydatków jako kosztu uzyskania przychodów. 2. Zakupione oddzielnie za kwoty jednostkowe niższe od 5.000.000 zł monitor, dysk twardy i klawiatura, stanowiące w istocie części jednego zestawu komputerowego, należy