1. Treść przepisu art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ przesądza o tym, że każda decyzja dotycząca weryfikacji zeznania rocznego podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych jest decyzją deklaratoryjną, i to nawet w sytuacji kiedy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych używano terminu "ustali".

Organy podatkowe zasadnie nie uznały za koszty uzyskania przychodu wydatków związanych z emisją obligacji, z których środki przeznaczono na umorzenie udziałów własnych emitenta a to oznacza, iż dochody z emisji obligacji nie byty przekazane na prowadzenie działalności gospodarczej, a służyły dokonaniu zmian w kapitale spółki. Przy takim działaniu nie może być mowy o sensie gospodarczym poczynań Spółki

Małżeństwo prowadzące wspólnie działalność gospodarczą jednak nie w formie spółki cywilnej nie może być traktowane jako jednostka organizacyjna nie posiadająca osobowości prawnej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników /Dz.U. nr 142 poz. 702 ze zm./ lub art. 5 w związku z art. 9 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. ustawy o podatku od towarów

Błędne księgowanie dokonane przez spółdzielnię nie rodziło obowiązku w podatku dochodowym od osób prawnych o tyle, że ustalając te błędy organ podatkowy ma obowiązek ich skorygowania i poprawnego określenia wysokości należnego podatku.

Organy podatkowe miały prawo uznać, że faktycznym celem zawarcia umowy pożyczki było uchylanie się od obciążeń podatkowych. Skarżąca spółka, spłacając odsetki w wysokości prawie odpowiadającej wartości zaciągniętego zobowiązania, pozbawiła się możliwości korzystania z pożyczki i nie wykazała związku wydatku z przychodem.

1. Podlegająca odliczeniu od dochodu renta jest wskazanym przez ustawodawcę przykładem trwałego ciężaru, poza nią istnieją bowiem jeszcze "inne trwałe ciężary", których poniesienie uprawnia do dokonania odliczenia ich od dochodu. Przepisy ustawy podatkowej nie definiują jednak ani pojęcia "renty", ani też pojęcia "trwałych ciężarów". Skoro przeto pojęciu "renty" ustawodawca nie nadał innego znaczenia

1. Zgromadzenie Wspólników może wyłączyć zysk od podziału, lecz musi mieć do tego wyraźne upoważnienie umowne. Ogólny zapis jest niewystarczający dla wyłączenia zysku od podziału. Umowa musiałaby wyraźnie zezwolić Zgromadzeniu Wspólników na wyłączenie całego lub części zysku od podziału. 2. Stan polegający na wykorzystaniu przez Spółkę czystego zysku należnego wspólnikom na bieżące potrzeby spółki

Użyte w przepisie art. 11 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ - w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1998 r.- określenie "związek gospodarczy", aczkolwiek nie zostało w ustawie zdefiniowane, lecz użyte w tym przepisie dla wykazania powiązań pomiędzy podmiotami - uczestnikami obrotu gospodarczego, którzy w sposób

Okoliczność, że do zawarcia umowy renty dochodzi zgodnie z wolą stron, które stosunek zobowiązaniowy o charakterze umownym władne są ułożyć wedle własnego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości danego stosunku, ustawie lub zasadom współżycia społecznego, wynikającego z tej umowy świadczenia bynajmniej nie pozbawia cech "ciężaru", skoro ciężar ten wyraża się w obowiązku

Numery identyfikacyjne przyznawane na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nigdy nie były przypisywane konkretnej działalności gospodarczej lecz określonemu podatnikowi. W myśl zaś zasady wynikającej z ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników /Dz.U. nr 142

Komornik sądu rejonowego nie może mieć dwóch numerów identyfikacji podatkowej /NIP/ jako osoba fizyczna i jako reprezentant sądu. Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników /Dz.U. nr 142 poz. 702 ze zm./ zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednorazowo bez względu na rodzaj i liczbę opłaconych podatków, formę

Postanowienia art. 11 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wkraczają w konstytucyjną zasadę wolności gospodarczej /art. 20 Konstytucji RP/. Konsekwencją tego poglądu jest teza, że art. 11 powinien być stosowany wyjątkowo. Wyjątkowość jego stosowania polega między innymi na tym, że poczynione na jego podstawie ustalenia faktyczne mają

1. Przez "wydatki poniesione na te cele", o których mowa w art. 27a ust. 17 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ należy rozumieć "podstawę określenia przysługującej kwoty odliczeń od podatku", o której mowa w ust. 2 tego artykułu. 2. Pomniejszenie kwoty przysługujących odliczeń o 10 procent wydatków nie dotyczy tej ich części

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia renty - powszechny i jednolity jest pogląd, że przez rentę należy rozumieć umowę renty z Kodeksu cywilnego. Z uwagi na zasadę pewności prawa nie można bowiem doszukiwać się innego znaczenia umowy renty, niż wynikające z prawa cywilnego, skoro w przepisach podatkowych brak jest w tym zakresie szczególnych regulacji. Przepisy Kodeksu cywilnego o rentach umownych /art

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ dotyczy majątku związanego z wykonywaną działalnością, a nie majątku obejmującego środki trwałe. Odwoływanie się przez organy obu instancji do definicji środka trwałego nie było zatem zasadne. Skoro ustawodawca nie wyjaśnił bliżej co należy rozumieć pod pojęciem "majątek

Pojęcie "stypendium" w prawie podatkowym i cywilnym nie jest zdefiniowane, niemniej umowa o stypendium jest umową kauzalną, co zobowiązuje organy podatkowe do badania, czy istniała przyczyna jej ustanowienia, czy ustanawiając świadczenie kreowała trwały ciężar, podlegający odliczeniu od dochodu na podstawie cytowanego przepisu art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym

W wyniku nowelizacji ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ przez skreślenie jej art. 24 i wprowadzenie do art. 31 ust. 2 punktu 4, dokonanej ustawą z dnia 20 listopada 1999 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 95 poz. 1101/, podatnicy podatku dochodowego od osób

Jakkolwiek podmioty stosunków gospodarczych mogą dowolnie i na swobodnie określonych warunkach kształtować łączące je stosunki zobowiązaniowe, to jednakże ocena ich zgodności z prawem należy do organów podatkowych, ustawodawca bowiem wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów. Cel ten zatem musi być wyraźnie widoczny, a poniesione wydatki winny

Inspektor kontroli skarbowej nie jest władny wydać decyzji określającej wysokość straty.

Nie jest współwłasnością budynku wielomieszkaniowego w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ udział podatników we własności części wspólnych budynku wielomieszkaniowego odnoszący się do lokalu w takim budynku stanowiącego odrębną własność, nawet jeżeli konkretny lokal ma być przeznaczony na wynajem.

Przekazane na rzecz małoletniego dziecka kwoty w wykonaniu obowiązku alimentacyjnego nie mogą zostać uznane za darowiznę w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, podlegającą odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Przez "rentę" należy rozumieć "umowę renty", o której mowa jest w art. 903 Kc, skoro w przepisach tej ustawy brak jest odmiennej definicji pojęcia "renty". Dotyczy to także umowy zawartej na czas określony, bowiem przepisy Kodeksu cywilnego o rentach nie wykluczają takiej możliwości, natomiast z art. 903 Kc wynika, że w wypadku renty chodzi o zobowiązanie o charakterze "świadczenia okresowego". Z kolei

Nie można podzielić stanowiska organów, że podatnik, który wprawdzie poniósł faktycznie koszty, lecz nie posiada dowodów potwierdzających ich poniesienie, nie będzie miał prawa zaliczyć tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Należy przy tym zwrócić uwagę, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1993 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ w zakresie kosztów

Warunkiem do dokonania odliczenia podatkowego jest nabycie lokalu mieszkalnego w nowo wybudowanym budynku mieszkalnym od inwestora prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkalnego.