1. Do naruszenia art. 1 ust. 2 ustawy o godle nie jest konieczne udowodnienie przestępstwa z art. 137 k.k. Wystarczające jest, co ustalono w niniejszej sprawie, okazanie symbolowi narodowemu braku czci i szacunku. Art. 1 ust. 2 ustawy o godle stanowi wystarczającą podstawę dla rekonstrukcji normy sankcjonowanej, którą dopełniają normy sankcjonujące wynikające z przepisów innych ustaw. 2. Dopuszczalne

Skazanie dziennikarza prawomocnym wyrokiem za tzw. przestępstwo zniesławienia medialnego (art. 212 § 2 k.k.), polegające na opublikowaniu w dzienniku ogólnopolskim serii artykułów pomawiających powoda o postępowanie i właściwości, które mogły poniżyć go w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego do wykonywania zawodu, nie przesądza w sprawie o naruszenie dóbr osobistych bezprawności

Art. 86 ust. 1 u.p.t.u. prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony uzależnia tylko od faktu wykorzystywania do czynności opodatkowanych nabytych w tym celu towarów i usług. Przepisy ustawy o opłacie abonamentowej, czy rozporządzenia KRRiT z 3 czerwca 2006 r. nie są przepisami podatkowymi, a zawarte w nich obowiązki i zasady prowadzenia dokumentacji co do zasady nie przesądzają o zastosowaniu

Nie można tłumaczyć publikacji prasowych uzasadnionym interesem publicznym oraz prawem dziennikarza do swobody wypowiedzi i wyrażania poglądów, jeśli są publikowane w ogólnie dostępnych mediach, a opierają się na niedostatecznie sprawdzonych i w rzeczywistości nieprawdziwych informacjach, podważających profesjonalizm, uzyskany status zawodowy i prestiż danej osoby, naruszając jej dobra osobiste w postaci

Obowiązkiem dziennikarza jest więc weryfikacja uzyskanych informacji pod kątem ich zgodności z prawdą, zwłaszcza zaś w sytuacji gdy informacje te pochodzą od strony konfliktu, a więc osoby, której relacjom trudno a priori nadać walor obiektywizmu, czy też oparte są na relacjach osób anonimowych, których wiedza co do określonych okoliczności może być nie tylko niepełna, ale też nieprawdziwa.

Gwarantowana w art. 14 Konstytucji R.P. wolność prasy i innych środków społecznego przekazu obejmuje także środki masowego komunikowania, o jakich mowa w art. 216 § 2 i 212 § 2 k.k. Internet jest środkiem masowego komunikowania, o jakim mowa w art. 212 § 2 i 216 § 2 k.k., za pomocą którego sprawca może dopuścić się zarówno zniesławienia, jak i znieważenia.