Umowa o pracę, na podstawie której pracownik podjął faktyczne świadczenie pracy, a pracodawca to świadczenie przyjął, nie może być uznana za pozorną i nieważną tylko z uwagi na motywacje związane z uzyskaniem świadczeń z ubezpieczenia społecznego, jeśli faktycznie realizuje elementy charakterystyczne dla stosunku pracy.

W kontekście oceny etiologii chorób zawodowych, domniemanie związku przyczynowego między występowaniem choroby a warunkami pracy, oparte na definicji choroby zawodowej zawartej w art. 235 1 kodeksu pracy, wymaga od organów orzekających w sprawach o stwierdzenie choroby zawodowej przyjęcia założenia, że wysoki stopień prawdopodobieństwa wystarcza do uzasadnienia związku przyczynowego pomiędzy narażeniem

W przypadkach, gdy redukcja etatów jest spowodowana zmianami organizacyjnymi w instytucji edukacyjnej, zastosowanie obiektywnych kryteriów oceny, takich jak dyspozycyjność, staż pracy, kwalifikacje, może uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy nauczyciela, nawet jeśli dotyczy to nauczycieli korzystających z urlopów zdrowotnych i innych form nieobecności.

Niezależnie od świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego, przysługujących pracownikowi na podstawie ustawy wypadkowej, za wypadki przy pracy oraz za choroby zawodowe pracodawca może ponosić odpowiedzialność na zasadzie ryzyka określonej w art. 435 § 1 k.c. oraz odpowiedzialność uzupełniającą na zasadach prawa cywilnego, zgodnie z przepisem art. 237(1) k.p., gdy przewidziane świadczenia nie pokryją

Zgodność interpretacji i stosowania zakładowego układu zbiorowego pracy z przepisami prawa pracy wymaga dokładnej analizy i wykładni jego postanowień, uwzględniającej w szczególności wykładnię językową, zasady poprawności legislacyjnej, a także ewentualne wyjaśnienia treści układu dokonane przez strony układu zbiorowego, przy czym kluczowa jest zgodność z art. 2416 § 1 i 2 k.p., które przewidują, że

Zasada równego traktowania pracowników, wynikająca z art. 11(2) k.p., obliguje pracodawcę do zapewnienia jednakowych uprawnień pracownikom wypełniającym takie same obowiązki. Pracownik dochodzący roszczeń z tytułu naruszenia tej zasady musi wykazać, że wykonywał te same obowiązki, co inni pracownicy znajdujący się w analogicznym położeniu. W ocenie prawidłowego stosowania tej zasady sąd musi uwzględnić

W sytuacji, gdy pracownik narusza zasady współżycia społecznego i podważa autorytet przełożonych, prowadząc do utraty zaufania pracodawcy, nawet bez bezpośredniego zawinienia, takie zachowanie stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony, co nie narusza przepisów prawa pracy.

W przypadku rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, oświadczenie woli pracodawcy staje się skuteczne, gdy pracownik miał realną możliwość zapoznania się z jego treścią. Doręczenie pisma pracownikowi przez pocztę realizuje się skutecznie wtedy, gdy pracownik został faktycznie powiadomiony o przesyłce, a nie w momencie, kiedy dochodzi do samoistnego upływu terminu awizacji, chyba

Wygaśnięcie stosunku pracy pracownika w wyniku reorganizacji przedsiębiorstwa, bez przedstawienia mu propozycji dalszego zatrudnienia i bez jasno określonych kryteriów selekcji, narusza zasady równego traktowania pracowników i zakazu dyskryminacji oraz stanowi naruszenie prawa pracy analogiczne do nieuzasadnionego rozwiązania umowy o pracę.

W celu zastosowania podwyższonej stawki kosztów uzyskania przychodów określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 u.p.d.o.f. w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych z tytułu korzystania z praw autorskich, niezbędne jest spełnienie przesłanek tj. powstanie utworu w ramach obowiązków pracowniczych, przeniesienie praw do tego utworu na rzecz pracodawcy oraz wypłata na rzecz twórcy określonego wynagrodzenia za przeniesienie

Wniosek pracownika o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę jest skuteczny również wtedy, gdy jest zawarty implicite w pozwie. Sąd pierwszej instancji powinien z urzędu ocenić okoliczności usprawiedliwiające spóźnienie oraz brak winy pracownika w przekroczeniu terminu i w przypadku stwierdzenia braku winy przywrócić termin na wniesienie powództwa, nawet bez formalnego

Zmiana warunków pracy pracownika, dokonana na podstawie jego zgody i podpisania dokumentu określającego nowy zakres obowiązków, stanowi porozumienie stron, a nie wypowiedzenie zmieniające i nie wymaga stosowania formalnej procedury wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy.

Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.

Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej albo decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej wydaje się na podstawie wyczerpująco zgromadzonego i wszechstronnie ocenionego materiału dowodowego, w szczególności danych zawartych w orzeczeniu lekarskim oraz formularzu oceny narażenia zawodowego pracownika lub byłego pracownika.

Rozwiązanie stosunku pracy w wyniku odmowy przez pracownika przyjęcia nowych warunków pracy lub płacy, proponowanych przez pracodawcę w ramach wypowiedzenia zmieniającego, może zostać uznane za rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracownika, uprawniające do odprawy pieniężnej, o ile zmiana warunków prowadziłaby do poważnych zmian na niekorzyść pracownika.

W sytuacji, gdy zawarta umowa o pracę nie wiąże się z rzeczywistym wykonywaniem pracy w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy, w szczególności z brakiem podporządkowania służbowego i organizacyjnego, nie rodzi ona skutków w postaci obowiązku objęcia pracownika ubezpieczeniem społecznym.

Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, nawet jeżeli posiada większość udziałów i de facto samodzielnie decyduje o sprawach spółki, nie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu jako jedyny lub niemal jedyny wspólnik na podstawie art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy systemowej, gdyż nie jest to zgodne z definicją spółki jednoosobowej określoną w art. 4 § 1 pkt 3 k.s.h. Ubezpieczone

Wyłączenie prawa funkcjonariuszy Straży Granicznej do otrzymywania zwiększonej stawki rekompensaty pieniężnej za pracę w godzinach nadliczbowych oraz całkowite pozbawienie w/w rekompensaty funkcjonariuszy uprawnionych do dodatku funkcyjnego

Praca na wysokości w rozumieniu § 105 ust. 1 rozporządzenia dotyczy każdej pracy wykonywanej na powierzchni znajdującej się co najmniej 1,0 m nad poziomem podłogi lub ziemi, gdzie terminy "podłoga" i "ziemia" są rozumiane umownie, odnosząc się do każdej powierzchni bezpośrednio niższej względem miejsca pracy, niezależnie od ich znaczenia słownikowego

W sytuacji, gdy negatywna ocena pracy nauczyciela akademickiego opiera się na obiektywnie stwierdzonych uchybieniach w realizacji obowiązków dydaktycznych i organizacyjnych, jej wystawienie oraz rozpowszechnianie w ramach procedur wewnętrznych uczelni nie stanowi naruszenia dóbr osobistych pracownika, pod warunkiem że nie zawiera informacji naruszających jego prywatność lub godność.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z pracownikiem, który naruszył swoje podstawowe obowiązki pracownicze, jest niezgodne z prawem, jeżeli naruszenia te nie miały charakteru ciężkiego, nie były wynikiem umyślności lub rażącego niedbalstwa i nie stwarzały bezpośredniego zagrożenia dla interesów pracodawcy.

W sytuacji, gdy zgon pracownika nastąpił w wyniku chorób samoistnych, bez stwierdzenia szczególnych, nadzwyczajnych okoliczności w warunkach świadczenia pracy, takie zdarzenie nie może być uznane za wypadek przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Wykonywanie pracy zgodnie z normalnymi warunkami danego stanowiska, nawet

Umowa o pracę zawarta dla pozoru, której celem jest jedynie uzyskanie korzystnych skutków w sferze ubezpieczeń społecznych, nie stanowi podstawy do objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem społecznym.