W świetle art. 72 § 1 pkt 1 O.p. podatek jest nadpłacony, gdy podatnik jest zobowiązany do świadczenia z tytułu podatku, lecz kwota faktycznie zapłacona jest wyższa od należnej, natomiast za nienależnie zapłacony podatek trzeba uznać kwoty wpłacone bez istnienia obowiązku podatkowego. Wynika z tego, że w celu ustalenia nadpłaty, każdorazowo należy dokonać porównania kwoty faktycznie wpłaconej na poczet

Z treści art. 16 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego z dnia 16 września 2009 r. (Dz.Urz. UE.L Nr 284) wynika, iż to w kompetencji organu rentowego (instytucji wyznaczonej przez właściwą władzę państwa członkowskiego), a nie Sądu, mieści

Wskazane w art. 2 pkt 27e u.p.t.u. cechy zorganizowanej części przedsiębiorstwa takie, jak wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne (rozumiane jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych) składają się na zdolność majątku lub jego części do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Art. 167, art. 168 i art. 184 Dyrektywy VAT oraz zasadę neutralności VAT należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, by podmiot prawa publicznego korzystał z prawa do korekty odliczenia VAT zapłaconego od dobra inwestycyjnego stanowiącego nieruchomość w sytuacji takiej jak rozpatrywana w postępowaniu głównym, gdy w chwili nabycia tego dobra z jednej strony, ze względu

Do komornika sądowego, którego status wynika z ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, ma zastosowanie art. 15 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o VAT, ponieważ wykonuje on działalność nie w formie podmiotu prawa publicznego, lecz w formie samodzielnej działalności gospodarczej, wykonywanej w ramach wolnego zawodu, a w związku z tym nie przysługuje mu wyłączenie przewidziane w art. 15 ust. 6 ustawy o

Zwolnienie od podatku wskazane w art. 43 ust. 1 pkt 26 u.p.t.u. nie ma miejsca w przypadku, gdy usługa dodatkowa nie jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej, co jest wystarczające dla zaistnienia rzeczonego skutku (braku zwolnienia od podatku), jak również zwolnienie od podatku nie wystąpi, gdy głównym celem tej usługi będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne

Organy podatkowe mogą odmówić podatnikowi prawa do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli obiektywne przesłanki wskazują, iż wiedział on lub powinien był wiedzieć, że transakcja mająca stanowić podstawę prawa do odliczenia wiązała się z przestępstwem lub nadużyciem w zakresie podatku od towarów i usług. Prawa do odliczenia nie może być natomiast pozbawiony podatnik działający w warunkach należytej

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynnością opodatkowaną tym podatkiem jest odpłatna dostawa towarów rozumiana, co do zasady, jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Definiując dostawę towarów ustawodawca nie posłużył się pojęciami z zakresu prawa cywilnego takimi, jak przeniesienie prawa własności, czy też przeniesienie posiadania, które określone zostały

W świetle art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT o samodzielnym prowadzeniu działalności gospodarczej nie przesądza sama podmiotowość jako osoby prawnej. Możliwe jest posługiwanie się przez podatnika zapleczem technicznym i personalnym zapewnianym przez inne podmioty (outsourcing). Konieczne jest jednak faktyczne sprawowanie władztwa nad zapleczem technicznym i faktyczne zarządzanie zapleczem personalnym

W świetle art. 86 ust. 1 w związku z ust. 2a pkt 1a i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a u.p.t.u. zasadniczo nie sama faktura daje prawo do odliczenia, lecz zgodność rzeczywistości (materialna) z jej zapisami. W przypadku wystąpienia u organów wątpliwości co do tego, czy wystawione faktury odzwierciedlają realny przebieg danej transakcji i nie stanowią elementu oszustwa podatkowego, organy zobowiązane są

Ocena renomowanych znaków towarowych wymaga niższego stopnia podobieństwa. Chociaż z punktu widzenia konsumenta sporne oznaczenia mogą mieć różne znaczenia, sądy powinny również oceniać ich podobieństwa graficzne lub fonetyczne. Podobieństwo pojęciowe waży zatem w równym stopniu fonetycznie lub graficznie przy ocenie naruszenia renomowanych znaków towarowych. Sama konceptualna odmienność nie może wyeliminować

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W konsekwencji ustawodawca nie utożsamia dostawy towarów, o której mowa w ustawie o podatku od towarów i usług, z cywilistycznym pojęciem przeniesienia prawa własności. Przepis ten stanowi implementację przepisów prawa unijnego

Termin z art. 86 ust. 13 ustawy o VAT przepisu ma zastosowanie w tych przypadkach, w których podatnik nie obniżył podatku należnego o naliczony, choć mógł tak uczynić, bo zezwalał mu na to stan prawny. Nie ma natomiast zastosowania tam, gdzie ustawa o VAT, wskutek wadliwej implementacji przepisów dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości

Jeżeli chodzi o pojęcie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy VAT, to zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ma ono obiektywny charakter, co oznacza, że działalność tę ocenia się per se, niezależnie od jej celów lub rezultatów.

Art. 7 ust. 1 u.p.t.u., definiując dostawę towarów, kładzie akcent na ekonomiczny charakter tej czynności. Wskazuje, że chodzi o przeniesienie prawa do rozporządzania towarami "jak właściciel", przy czym pośrednik, jako tzw. zastępca bezpośredni, działa w imieniu i na rachunek zastępowanego, podczas gdy tzw. zastępca pośredni (np. powiernik) działa wprawdzie na rachunek zastępowanego, ale "w imieniu

Art. 87 ust. 2 zdanie drugie u.p.t.u., przyznając organowi podatkowemu prawo do przedłużenia terminu zwrotu, wiąże to prawo ze zwrotem zadeklarowanym przez podatnika za konkretny okres rozliczeniowy i tym samym organ podatkowy zobowiązany jest wykazać, że istnieją okoliczności przemawiające za potrzebą dodatkowej weryfikacji zasadności zwrotu podatku za tenże okres rozliczeniowy i to rezultat tej weryfikacji

1. Ochrona prawna przed pozbawieniem prawa do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi, który na podstawie obiektywnych przesłanek nie wiedział lub nie mógł wiedzieć, że dana transakcja wiązała się z przestępstwem w dziedzinie podatku od wartości dodanej, czy też jeżeli podatnik nie miał przesłanek podejrzewać, że dopuszczono się nieprawidłowości lub przestępstwa. Ochrona przysługuje

1. Art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej nie uprawnia organu podatkowego do weryfikacji zasadności wszczęcia postępowania karnego skarbowego. Wyjątkiem byłaby jedynie sytuacja, w której dochodzenie zostałoby umorzone na skutek zmiany kwalifikacji czynu powodującego skutek tego rodzaju, że dochodzenie nie mogło być w ogóle prowadzone z uwagi na upływ terminu przedawnienia karalności. 2. Zasady neutralności

1. Art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej nie uprawnia organu podatkowego do weryfikacji zasadności wszczęcia postępowania karnego skarbowego. Wyjątkiem byłaby jedynie sytuacja, w której dochodzenie zostałoby umorzone na skutek zmiany kwalifikacji czynu powodującego skutek tego rodzaju, że dochodzenie nie mogło być w ogóle prowadzone z uwagi na upływ terminu przedawnienia karalności. 2. Zasady neutralności

Określona w polskim prawie kategoria "produktów leczniczych wpisanych do rejestru" mieści się w pojęciu "produktów farmaceutycznych", o których mowa w załączniku nr III do dyrektywy VAT.

Określona w polskim prawie kategoria "produktów leczniczych wpisanych do rejestru" mieści się w pojęciu "produktów farmaceutycznych", o których mowa w załączniku nr III do dyrektywy VAT.

Usługi świadczone przez niezależne grupy osób na rzecz jej członków prowadzących działalność gospodarczą w zakresie usług ubezpieczeniowych, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 21 u.p.t.u.

Nie zachodzi nieważność postępowania z art. 379 pkt 2 k.p.c., gdy w sprawie o rentę strona reprezentowana jest przed sądami powszechnymi przez polskiego adwokata prowadzącego kancelarię adwokacką w Niemczech i świadczącego w Polsce usługę prawną na podstawie art. 56 TFUE. Adwokat polski prowadzący kancelarię adwokacką w innym państwie członkowskim może być pełnomocnikiem strony w postępowaniu sądowym