Jeżeli spółka zarejestrowana za granicą, prowadzi działalność handlową na terenie innego państwa, ale nie posiada tam infrastruktury ani pracowników, lecz tylko korzysta z usług logistycznych, to nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w drugim kraju. W konsekwencji, usługi takie jak księgowość, doradztwo podatkowe czy prawne, nabywane przez taką spółkę nie będą opodatkowane

Podatnik, w celu poprawnego zastosowania przepisów VAT, musi wykazać należytą staranność kupiecką, w tym zwracać uwagę na fakt, czy transakcje, które dokumentuje, odzwierciedlają rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. W przypadku stwierdzenia braku takiej staranności, organy podatkowe i sądy mogą uznać, że faktury VAT nie dokumentują rzeczywistych usług, ale jedynie pozorują ich świadczenie.

Stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej to miejsce o wystarczającej stałości, w którym zlokalizowane jest zaplecze personalne i techniczne o odpowiedniej strukturze, które podmiot kontroluje na poziomie porównywalnym do kontroli właścicielskiej. Wykorzystanie personelu innej spółki lub obecność przedstawiciela podatkowego nie jest wystarczające do stwierdzenia, że dany podmiot prowadzi

Kwestie tzw. należytej staranności kupieckiej (dobrej wiary) należą do sfery ustaleń z zakresu stanu faktycznego. Tym samym ustalenie czy podatnik zachował należytą staranność nie mieści się w zakresie zarzutu naruszenia prawa materialnego.

Definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej” określona w art. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) Nr 282/2011 służy sytuacji określenia czy zagraniczny usługobiorca nabywa np. krajowe usług poprzez jego „stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej” i dla potrzeb tego miejsca (skonsumowania tych usług w tym miejscu), czy też nie. Definicja „stałego miejsca prowadzenia działalności

Zweryfikowanie numeru VAT UE w systemie VIES oraz danych dotyczących zagranicznego kontrahenta wspólnotowego wskazuje na dochowanie należytej staranności przez krajowego podatnika VAT w celu ustalenia siedziby usługobiorcy i miejsca świadczenia usług.

Zweryfikowanie numeru VAT UE w systemie VIES oraz danych dotyczących zagranicznego kontrahenta wspólnotowego wskazuje na dochowanie należytej staranności przez krajowego podatnika VAT w celu ustalenia siedziby usługobiorcy i miejsca świadczenia usług.

Zweryfikowanie numeru VAT UE w systemie VIES oraz danych dotyczących zagranicznego kontrahenta wspólnotowego wskazuje na dochowanie należytej staranności przez krajowego podatnika VAT w celu ustalenia siedziby usługobiorcy i miejsca świadczenia usług.

Jeżeli ustalone zostało w sposób niepodważalny, że zakwestionowane faktury, mające dokumentować transakcje sprzedaży i zakupu określonych towarów nie dokumentują żadnych transakcji pomiędzy wykazanymi w ich treści podmiotami, to tym samym nie można uznać, że dokumentują one dokonanie tzw. transakcji łańcuchowych, których warunki określa art. 7 ust. 8 ustawy o VAT.

1. Decydującym o miejscu prowadzenia działalności polegającej na sprzedaży doładowań do telefonów komórkowych za pośrednictwem strony internetowej bądź portalu aukcyjnego, nie może być położenie serwerów, na których znajduje się oprogramowanie niezbędne do sprzedaży elektronicznej. Urządzenia te, podobnie jak personel je obsługujący, mogą znajdować się w dowolnym miejscu, zarówno w kraju siedziby podatnika

Dla uznania danej usługi za związanej z nieruchomościami, konieczne jest aby przedmiotem świadczenia usług była sama nieruchomość. Tak dzieje się w szczególności wówczas, gdy nieruchomość określoną w sposób wyraźny należy uznać za konstytutywny element świadczenia usług, jako że stanowi ona centralny i nieodzowny element tego świadczenia oraz usługobiorcom jest przyznane prawo używania całości lub

Aby usługa uznana została za związaną z nieruchomością w rozumieniu art. 28e ustawy o VAT i art. 47 dyrektywy 2006/112/WE musi być usługą związaną z konkretną, indywidualnie oznaczoną nieruchomością oraz pomiędzy świadczeniem a ową indywidualnie określoną nieruchomością musi istnieć bezpośredni związek, przejawiający się w tym, że usługa nie mogłaby być świadczona bez tej nieruchomości.

Okoliczności decydujące o siedzibie działalności gospodarczej przedsiębiorcy mają charakter obiektywny i winny być brane pod uwagę nie tylko przez organ w ramach weryfikacji prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług, ale także przez podatnika, w celu określenia zakresu obowiązku podatkowego dla potrzeb samoobliczenia podatku.

Dla stwierdzenia, czy usługi świadczone na rzecz cypryjskiej spółki, podlegają na podstawie art. 19 ust. 1 i 4 w zw. z art. 28b ust. 2 ustawy o VAT opodatkowaniu na terenie Polski stawką VAT 23% konieczne jest ustalenie, że spółka cypryjska dysponuje w Polsce przynajmniej strukturą charakteryzującą się wystarczającą stałością, umożliwiającą, w zakresie zaplecza personalnego i technicznego, w Polsce

W sytuacji, gdy usługi telekomunikacyjne są świadczone przez podatnika na rzecz kontrahenta z państwa członkowskiego UE, innego niż Polska, który dokonuje transakcji z podatnikiem w ramach prowadzonej przez siebie lub inne osoby działalności przestępczej (oszustw podatkowych), przy czym podatnik nie wiedział i nie mógł wiedzieć o przestępczej działalności swojego kontrahenta i powiązanych z nim osób

Przedsiębiorcą, czyli podatnikiem, dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług, jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, względnie podmiot prowadzący działalność gospodarczą odpowiadającą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, bez względu na cele i rezultaty takiej działalności. Podatnikiem w rozumieniu tego przepisu jest zarówno podatnik polski,

W przypadku ustalania miejsca świadczenia usług należy sięgać do jak najbardziej dokładnych i precyzyjnych wskazań.

Usługi w zakresie magazynowania towarów powinny być opodatkowane nie zgodnie z ogólną zasadą, ale zgodnie z wyjątkiem od tej zasady przewidzianym w art. 28e ustawy o VAT. W związku z tym miejscem świadczenia tych usług jest miejsce położenia nieruchomości.

Dla klasyfikacji danej usługi (a co za tym idzie - ustalenia, jakie jest miejsce jej świadczenia) bądź jako usługi magazynowania (dla której istotne jest miejsce przechowywania towarów, związane z konkretną nieruchomością) bądź jako kompleksowej usługi zarządzania towarem (która może być świadczona niezależnie od miejsca, w którym znajdują się towary) kwestią podstawową staje się ocena, jakie elementy

Dla określenia miejsca (kraju) opodatkowania eksportu, nie ma znaczenia miejsce (kraj), z którego rozpoczyna się przemieszczanie towaru przed zgłoszeniem do procedury wywozu, gdyż dopiero z momentem zgłoszenia tegoż towaru do takiej procedury, nabywa on status towaru, który będzie podlegał wywozowi poza terytorium wspólnoty, tym samym zgłoszenie towaru do procedury wywozu stanowi o rozpoczęciu transportu

Podatek od towarów i usług opodatkowuje konsumpcję zatem winien obciążać usługę właśnie w miejscu jej "konsumpcji".

O tym, czy wynagrodzenie motywacyjne wobec kontrahenta z tytułu wielkości sprzedaży lub terminowości regulowania należności przyjmie formę premii pieniężnej (procentowej lub kwotowej), czy rabatu obniżającego obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), decyduje wybrana przez przedsiębiorcę strategia gospodarcza, co sprzeciwia

W świetle obowiązującego w 2002 r. art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT z 1993 r. kwestia czy wydatek na nabyty przez podatnika towar lub usługę mógł być traktowany jako koszt uzyskania przychodu w znaczeniu nadanym tej instytucji przepisami dotyczącymi podatków dochodowych miała przesądzające znaczenie dla realizacji jego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu