W wyniku inwentaryzacji, którą ma obowiązek przeprowadzać każda jednostka organizacyjna stosująca przepisy ustawy o rachunkowości, ujawniane są na ogół niedobory składników majątku (tj. kiedy stan rzeczywisty ustalony w drodze spisu z natury jest niższy od stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych) lub nadwyżki (tj. kiedy stan rzeczywisty ustalony w drodze spisu z natury jest wyższy od stanu wynikającego

Pracownik magazynu od miesiąca przebywa na zwolnieniu lekarskim. Pozostałych dwóch magazynierów zwróciło się w związku z tym o przeprowadzenie inwentaryzacji w magazynie. Wszyscy trzej pracownicy mają umowę o wspólnej odpowiedzialności materialnej. Czy w takim przypadku powinniśmy przeprowadzić inwentaryzację? Jeśli tak, to w jakim terminie?

Ustawa o rachunkowości wskazuje (art. 27 ust. 2), że: ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji. Oznacza to, że w przypadku większości jednostek ustalone na początku 2009 r. różnice inwentaryzacyjne należy ująć w księgach

Z likwidacją działalności gospodarczej wiąże się szereg obowiązków. Dotyczą one: formalności w urzędach, rozliczeń podatkowych i księgowych, obowiązków w zakresie ZUS i prawa pracy, przechowywania dokumentacji. Z likwidacją działalności wiąże się również odpowiedzialność za zdarzenia prawne powstałe przed likwidacją. Poniżej omawiamy wszystkie te zagadnienia. Proces likwidacji i jego skutki opisujemy

Spółka z o.o. prowadzi pełną księgowość, nie prowadzi jednak magazynu, a zakupione materiały przekazuje do zużycia w momencie zakupu i księguje w koszty. Zgodnie z ustawą o rachunkowości wystarczające jest, aby dokonać inwentaryzacji tych składników na koniec roku obrotowego. Czy dla celów pdop i deklaracji CIT-2 takie postępowanie jest prawidłowe?

Przepis art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ stanowi, że do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat w środkach trwałych i obrotowych, w części pokrytej odpisami amortyzacyjnymi oraz otrzymanym odszkodowaniem z tytułu ubezpieczenia. Ustawodawca nie dozwolił wszakże na zaliczanie do kosztów uzyskania

Skoro czas realizacji poszczególnych robót przekroczył trzy miesiące, to podatnik, mimo że zawarł umowy określające termin wykonania robót poniżej trzech miesięcy, nie miał prawa zaniechać ich wyceny i ujęcia w inwentaryzacji, albowiem nie spełniał przesłanek określonych przepisem art. 34 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm./.