Podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, jest elementem konstytutywnym decyzji. Brak podpisu lub niemożność zidentyfikowania osoby, która podpisała decyzję, stanowi istotną wadę decyzji, z powodu której zachodzi konieczność wyeliminowania takiej decyzji z obrotu prawnego.

W świetle art. 210 § 1 pkt 8 Ordynacji Podatkowej, podpis osoby upoważnionej, z podaniem jej imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego, jest elementem konstytutywnym decyzji. Brak podpisu lub niemożność zidentyfikowania osoby, która podpisała decyzję, stanowi istotną wadę decyzji, z powodu której zachodzi konieczność wyeliminowania takiej decyzji z obrotu prawnego.

Warunkiem uwolnieni się od odpowiedzialności, o której mowa w art. 116 O.p. jest zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości (o wszczęcie postępowania układowego) we właściwym czasie. Za właściwy czas należy zaś uznać moment określony w przepisach prawa upadłościowego. Moment ten, co należy podkreślić, został powiązany z przesłankami o charakterze obiektywnym, i został połączony z wystarczająco długim

W świetle art. 378 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, dla rozpoznania sprawy w instancji apelacyjnej wystarczające jest dokonanie przez sąd drugiej instancji określnych ustaleń faktycznych i oceny prawnej rozpatrywanego roszczenia, co może obejmować zaakceptowanie ustaleń i oceny prawnej przyjętych przez sąd pierwszej instancji. W przypadku oceny roszczenia z umowy gwarancyjnej, roszczenie wierzyciela

Interpretacja przepisów prawa podatkowego może odnosić się do różnych dziedzin prawa, takich jak prawo budowlane, prawo zobowiązań czy prawo spółek kapitałowych, jeśli ma to na celu właściwą interpretację przepisów podatkowych. W przypadku takich interpretacji, wykładnia prawa z innej dziedziny służy określeniu skutków dla określenia przedmiotu czy wysokości zobowiązania podatkowego. Pomocnicze odniesienia

1. Decyzje organu podatkowego, doręczone pełnomocnikowi spółki przed odwołaniem jego pełnomocnictwa, mają charakter prawidłowy. Wygaśnięcie pełnomocnictwa nie zwalnia pełnomocnika z obowiązku podejmowania czynności wobec mocodawcy, w tym informowania o stanie postępowania oraz przekazywania dokumentów. 2. Zobowiązania podatkowe, w tym obowiązek zapłaty podatku, powstają z mocy prawa i mają charakter

Posiadanie niewykonanych zobowiązań pieniężnych, jak i niepieniężnych powoduje, że dłużnik jest niewypłacalny w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze. Nieistotny jest przy tym rozmiar niewykonanych przez dłużnika zobowiązań. Nawet niewykonanie zobowiązań o niewielkiej wartości oznacza jego niewypłacalność w rozumieniu powołanego wyżej przepisu.

1. Organy administracji publicznej są zobowiązane do przestrzegania obowiązku wiążącego orzeczenia sądu, w tym do uwzględnienia wskazówek dotyczących dalszego postępowania zawartych w tym orzeczeniu. 2. W przypadku wniosków o ogłoszenie upadłości, organy powinny przeprowadzić pełną ocenę finansową firmy, uwzględniającą wszystkie okoliczności związane z jej rzeczywistym funkcjonowaniem, a nie opierać

Stan niewypłacalności spółki, określający właściwy czas do zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, powstaje, gdy spółka nie ureguluje drugiego z kolei zobowiązania i jest to stan trwały dotyczący przeważającej części zobowiązań. Jednorazowy brak uregulowania zobowiązania, takiego jak wpłata na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, nie kwalifikuje dłużnika jako niewypłacalnego.

Na postanowienie sądu rejestrowego w przedmiocie wynagrodzenia likwidatora spółki komandytowej, ustanowionego przez sąd, przysługuje zażalenie do sądu drugiej instancji.

Ustalenie okoliczności faktycznej, kiedy w spółce wystąpił stan niewypłacalności, należy do ustaleń, które samodzielnie powinny przeprowadzić organy podatkowe i z reguły, nie wymaga to wiadomości specjalnych. Organy podatkowe mogą samodzielnie, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ocenić, który moment był właściwym dla zgłoszenia przez członka zarządu wniosku o upadłość lub wszczęcie postępowania

Krótkotrwałe wstrzymanie płacenia długów wskutek przejściowych trudności nie jest podstawą ogłoszenia upadłości, a o niewypłacalności w rozumieniu art. 11 ust. 1 p.u.n. można mówić dopiero wtedy, gdy dłużnik z braku środków przez długi czas (długotrwale) nie wykonuje przeważającej części (większości) swoich wymagalnych zobowiązań.

Odpowiedzialność członków zarządu osób prawnych za zobowiązania podatkowe tych osób jest odpowiedzialnością za cudzy dług, mającą charakter odpowiedzialności gwarancyjnej i zabezpieczającej należności publicznoprawne przed unikaniem odpowiedzialności przez podatników, płatników, inkasentów za zaległości podatkowe. Przesłanki uwolnienia od odpowiedzialności wymienione w art. 116 § 1 i 2 O.p. nie obejmują

Umorzenie wierzytelności na podstawie art. 369 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2016 r., skutkuje wygaśnięciem hipoteki na nieruchomości stanowiącej własność osoby trzeciej, ustanowionej na zabezpieczenie tej wierzytelności.

1. Odpowiedzialność członka zarządu wiąże się z niezłożeniem wniosku o upadłość spółki w ogóle, a także z nienależytym wykonaniem tego obowiązku, czyli złożeniem wniosku z uchybieniem "właściwego terminu". W obu tych przypadkach członek zarządu powinien mieć możliwość wykazania braku winy. 2. Oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości nie oznacza automatycznie, że wniosek nie został zgłoszony w wymaganym

Skarga pauliańska wniesiona przez syndyka w kontekście upadłości różni się od tej wniesionej przez indywidualnego wierzyciela, a syndyk nie ma obowiązku precyzyjnego określania wierzycieli ani wysokości zgłoszonych wierzytelności. Zastosowanie przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących skargi pauliańskiej musi uwzględniać te różnice, co ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania prawa upadłościowego

Przepisy unijne nie przewidują wyłączenia środków pochodzących z funduszy Unii Europejskiej z masy upadłości banku, do którego zostały zdeponowane przez beneficjenta, co stanowi wykładnię zasady, że aktywa finansowe po wyjęciu z budżetu UE nie stanowią aktywów Unii, a ich dalsze losy regulowane są przez prawo krajowe.

Sprzeciw może być oparty na dowodach nie wskazanych w zgłoszeniu wierzytelności (art. 258 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe, tekst jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 1520 ze zm.). Teza urzędowa

Członek zarządu spółki nie może powoływać się na nieznajomość stanu jej finansów, jako przyczynę niezgłoszenia wniosku o upadłość lub niewszczęcia postępowania zapobiegającego ogłoszeniu upadłości (postępowanie układowe). Członkowi zarządu powinien być znany na bieżąco stan finansów spółki, a co za tym idzie, możliwość zaspokojenia długów.

Wymagalność zobowiązania, o której mowa w art. 11 ust. 1 u.p.u.n., nie jest uwarunkowana istnieniem w obrocie prawnym decyzji lub deklaracji podatkowej określającej jego wysokość, tytułów wykonawczych lub kart kontowych podatnika odnotowujących kwotę zaległości wynikającej z zobowiązania. Zobowiązanie wynika wprost z przepisów prawa i z przepisów prawa wynika termin jego płatności, a tylko to ustalenie

Normy z art. 92 ust. 1 p.u.n. należy uznać za normy szczególne w stosunku do art. 107 § 2 pkt 2 O.p. i przyjąć, że odpowiedzialność członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki nie obejmuje odsetek za zwłokę od zaległości za okres od daty ogłoszenia upadłości, gdyby wykazano, że w stanie faktycznym konkretnej sprawy ostatecznie obciążono skarżącego odpowiedzialnością

Normy z art. 92 ust. 1 p.u.n. należy uznać za normy szczególne w stosunku do art. 107 § 2 pkt 2 O.p. i przyjąć, że odpowiedzialność członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zaległości podatkowe spółki nie obejmuje odsetek za zwłokę od zaległości za okres od daty ogłoszenia upadłości, gdyby wykazano, że w stanie faktycznym konkretnej sprawy ostatecznie obciążono skarżącego odpowiedzialnością

Przesłanka egzoneracyjna wymieniona w art. 116 § 1 pkt 1 o.p. odnosi się wyłącznie do zgłoszenia wniosku, a nie do skutku tego wniosku, jakim jest ogłoszenie upadłości. Wniosek należy złożyć wówczas, gdy zaistnieją przesłanki niewypłacalności dłużnika, określone w art. 10 i art. 11 p.u.n. Jeżeli zatem dłużnik nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań, powinien taki wniosek zawsze złożyć. Odróżnić

Skoro ustawodawca w konstrukcji przesłanki negatywnej odpowiedzialności, stosownie do art. 116 §1 pkt 1 lit. a O.p., używa zwrotu czas właściwy na zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości to należy zastosować art. 21 ust. 1 i 2 u.p.n., który de facto wskazuje przesłankę czasu na zgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości, a zatem termin dwóch tygodni od dnia, w którym wystąpiła podstawa do jej ogłoszenia