Powiązanie przez strony deklaracji wekslowej upoważnienia do uzupełnienia weksla in blanco z istnieniem i treścią zobowiązania podlegającego zabezpieczeniu powoduje, iż co do zasady, pierwszy wierzyciel wekslowy nie może na podstawie przepisów prawa wekslowego uzyskać wobec wystawcy weksla własnego i poręczyciela wekslowego więcej praw niż przysługuje mu w ramach stosunku podstawowego.
Weksel jako środek zabezpieczenia wierzytelności wynikających z różnorodnych stosunków prawnych, wystawiony i wręczony, prowadzi do powstania zobowiązania wekslowego wystawcy, a powstałe zobowiązanie wekslowe ma charakter samodzielny i abstrakcyjny, a więc niezależny od podstawy prawnej, która spowodowała jego zaciągnięcie. Wręczając i przyjmując weksel, strony obejmują swoją wolą jego funkcję zabezpieczającą
Charakter weksla jako źródła zobowiązania formalnego, nie wyłącza stosowania dyrektyw wykładni oświadczeń woli (art. 65 k.c.) zarówno do postanowień zawartych w dokumencie weksla, jak i - w przypadku tzw. weksla in blanco - do postanowień tzw. deklaracji wekslowej.
Poręczyciel, który udzielił poręczenia na wekslu in blanco, może - do czasu indosowania weksla przez remitenta - powoływać się na wypełnienie weksla niezgodnie z zawartym porozumieniem.
Poręczenie weksla in blanco przez konsumenta za wystawcę weksla, który jest przedsiębiorcą, wystawionego na zabezpieczenie zobowiązań tego przedsiębiorcy wobec posiadacza weksla, którym jest także przedsiębiorcą, jest wiążące dla konsumenta, co nie zwalnia sądu z obowiązku zbadania stosunku podstawowego, który stanowił podstawę wystawienia weksla - czy to na etapie przed wydaniem nakazu zapłaty, czy
Porozumienie wekslowe, w którym wskazano, że wierzyciel może opatrzyć weksel gwarancyjny in blanco datą płatności według swego uznania, nie upoważnia do uzupełnienie weksla datą płatności przypadającą po upływie terminu przedawnienia roszczenia ze stosunku podstawowego.
Nie ma podstaw, by stosować analogię z przepisów o zniesieniu dematerializacji akcji przy przeniesieniu ich z rynku głównego na alternatywny.
Spółka emitująca obligacje powinna zadbać o podanie inwestorom rzetelnej i dokładnej informacji o swojej sytuacji finansowej. Musi to zrobić w taki sposób, aby inwestor nie musiał podejmować dodatkowych działań, by takie dane uzyskać.
Zgodnie z art. 195 u.f.i., w przypadku nabycia przez fundusz sekurytyzacyjny wierzytelności albo puli wierzytelności zabezpieczonych hipoteką, sąd prowadzący księgę wieczystą, na wniosek funduszu, dokonuje wpisu w księdze wieczystej o zmianie wierzyciela, na rzecz którego była ustanowiona hipoteka, przy czym fundusz, składając wniosek do sądu, dołącza wyciąg z ksiąg rachunkowych podpisany przez osoby
Warunkiem odpowiedzialności wekslowej dłużników wekslowych jest złożenie własnoręcznego podpisu na wekslu (względnie złożenie podpisu przez pełnomocnika z zaznaczeniem stosunku pełnomocnictwa). Z weksla odpowiada każda osoba, która się na nim podpisała, a w szczególności wystawca weksla własnego jako dłużnik główny. Dług wekslowy wystawcy weksla własnego jest długiem związanym z jego osobą. Podpis
Ograniczenia w podnoszeniu zarzutów, przewidziane w art. 17 pr. weksl. stają się aktualne dopiero wówczas, gdy doszło do przeniesienia weksla na zasadach prawa wekslowego.
Oświadczenie administratora o zrzeczeniu się hipoteki (zgodzie na bezobciążeniowe wyodrębnienie lokali z nieruchomości obciążonej hipoteką) jest nieważne (art. 58 § 1 k.c.) jako sprzeczne z niewysłowioną wprost w ustawie o obligacjach z 1995 r. normą wyznaczającą zakres wykonywania przezeń praw i obowiązków wierzyciela hipotecznego na rachunek obligatariuszy.
Obligatariuszowi przysługuje legitymacja do dochodzenia od dłużnika rzeczowego zaspokojenia z nieruchomości obciążonej hipoteką zabezpieczającą roszczenia z obligacji wyemitowanych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r., Nr 120, poz. 1300 ze zm.).
Przekreślenie weksla na podstawie § 90 ust. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. - Regulamin urzędowania sądów powszechnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2014 r., poz. 259) przed zakończeniem postępowania, w którym został wydany nakaz zapłaty, nie wyłącza możliwości realizacji przez powoda praw z tego weksla.
1. Skoro zadaniem administratora hipoteki ustanowionego na podstawie ustawy o obligacjach z 1995 r. jest wykonywanie praw wierzyciela hipotecznego, to trzeba przyjąć, że może on złożyć oświadczenie o zrzeczeniu się hipoteki, o jakim mowa w art. 246 k.c. i ze skutkami przewidzianymi w tym przepisie. Zastrzeżenia do bezpieczeństwa zabezpieczenia hipotecznego ustanowionego na korzyść obligatariuszy nie
Gdy wobec jednego z pozwanych wszczęto postępowanie nakazowe, a wobec drugiego procedowano tylko na zasadach ogólnych, ale jednocześnie powództwo oparte jest na tych samych podstawach, możliwe jest prowadzenie jednego postępowania.
1. Skoro instytucja wezwań wiążąca się z przejmowaniem kontroli nad spółkami publicznymi przez nabywanie znacznych pakietów ich akcji, służy ochronie akcjonariuszy mniejszościowych, pozwalając im wyjść ze spółki na korzystnych finansowo warunkach, przez zobligowanie przejmującego spółkę do nabycia również akcji akcjonariuszy mniejszościowych, jeśli zgłoszą takie żądanie (tzw. premia za kontrolę). Instrument
Dla oceny skutków domniemania, w tym na gruncie ustaleń dotyczących odpowiedzialności na zasadzie art. 8 Prawa wekslowego, nie ma znaczenia, czy zainteresowany (kontrahent) faktycznie miał świadomość treści wpisu, a zatem czy z nim się zapoznał. Nieznajomość wpisu nie może być na gruncie unormowań ustawy o KRS traktowana jako oznaczająca brak faktycznej wiedzy z powodu braku odpowiedniej aktywności
Skoro jednostki uczestnictwa w TFI weszły do spadku, prawo to zostało objęte wspólnością majątku spadkowego i stało się niepodzielne. Jednostki uczestnictwa są swym charakterem zbliżone do wierzytelności, a odkupienie jednostek przez fundusz na żądanie uczestnika powoduje powstanie po stronie uprawnionego roszczenia o zapłatę równowartości spieniężonych jednostek. Tymczasem nawet w przypadku wierzytelności