Wyciągi z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego, z których wynika przejście wierzytelności na fundusz sekurytyzacyjny w okolicznościach określonych w art. 788 § 1 k.p.c., stanowią dowód uzasadniający nadanie tytułowi egzekucyjnemu wystawionemu przeciwko zbywcy wierzytelności klauzuli wykonalności na rzecz funduszu sekurytyzacyjnego.
Uchwała walnego zgromadzenia podjęta z uwzględnieniem głosów z akcji wykonanych wbrew zakazowi, o którym mowa w art. 89 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz.U. Nr 184, poz. 1539 ze zm.), podlega zaskarżeniu w drodze powództwa przewidzianego w art. 425 § 1 k.s.h
W stanie prawnym obowiązującym w 2000 r. koszty dyskonta weksli (odsetki dyskontowe, prowizje bankowe), którego rezultatem było otrzymanie przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą pieniędzy w terminie wcześniejszym, niż to wynika z terminu płatności weksli, mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od
Weksel niezupełny (in blanco) może stanowić dokument uprawniający do otrzymania sumy pieniężnej, o którym mowa w art. 310 § 1 k.k.
Uzyskane w drodze dyskonta weksla środki pieniężne stanowią kredyt dyskontowy, który wykorzystany w działalności gospodarczej podatnika jest czynnikiem mogącym służyć uzyskaniu przychodów z tejże działalności, a zatem koszty tego kredytu /odsetki dyskontowe i prowizje/, jako poniesione w celu ich osiągnięcia, mogą być zaliczone do kosztów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.
Uzyskane w drodze dyskonta weksla środki pieniężne stanowią kredyt dyskontowy, który wykorzystany w działalności gospodarczej, może służyć uzyskaniu przychodów z tej działalności. Koszty tego kredytu /odsetki dyskontowe i prowizja banku/ mogą być zaliczone do kosztów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./
Do kategorii przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 pkt 40 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ nie należą środki pieniężne, wypłacane na podstawie art. 141 ust. 1 ustawy z dnia 28 sierpnia 1997 r. o funduszach inwestycyjnych /Dz.U. nr 139 poz. 939 ze zm./ uczestnikom funduszu inwestycyjnego, w toku likwidacji tego funduszu.
1. Na normę prawną kształtującą obowiązek informacyjny spółki publicznej składają się unormowania zawarte w art. 148 pkt 1 w związku z art. 147 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /Dz.U. 2002 nr 49 poz. 447/ i art. 364 par. 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych /Dz.U. nr 94 poz. 1037 ze zm./. 2. Przy egzekwowaniu tego obowiązku
1. Na normę prawną kształtującą obowiązek informacyjny spółki publicznej składają się unormowania zawarte w art. 148 pkt 1 w związku z art. 147 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /Dz.U. 2002 nr 49 poz. 447/ i art. 364 par. 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych /Dz.U. nr 94 poz. 1037 ze zm./. 2. Przy egzekwowaniu tego obowiązku
Stroną postępowania prowadzonego na podstawie art. 149 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /t.j. Dz.U. 2002 nr 49 poz. 447 ze zm./, a więc podmiotem mającym interes prawny w ubieganiu się o zgodę, jest ten kto zamierza nabyć akcje spółki, nie zaś sama spółka. Nie ma ona bowiem interesu publicznoprawnego, o jakim mowa w art. 28 Kpa w uczestniczeniu
Decyzja Komisji Papierów Wartościowych wydana została wbrew zapisowi ustawowemu, bowiem dopuściła do publicznego obrotu akcje objęte tzw. transzą pracowniczą, które nie mogły być objęte publicznym obrotem, co przesądza o braku spełnienia przesłanki zastosowania ulgi.
W myśl art. 81 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi /Dz.U. nr 118 poz. 754 ze zm./ od dnia udostępnienia prospektu do publicznej wiadomości emitent jest obowiązany do równoczesnego przekazywania Komisji, Spółce prowadzącej giełdę lub spółce prowadzącej rynek pozagiełdowy, na których są notowane papiery wartościowe emitenta informacji, o
1. Dopiero zapłacenie odsetek od zobowiązań daje możliwość zaliczenia ich do kosztu uzyskania przychodu. Nie należy zapominać, że sama pożyczka czy kredyt są obojętne podatkowo i dopiero zapłacone odsetki od tych umów umożliwiają podatnikowi odliczenie ich od przychodu. 2. Dyskonto weksla można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu dopiero w dacie wykupu weksla, a nie w dacie jego naliczenia przy
Poręczenie wekslowe jest czynnością bankową w rozumieniu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. 1997 r. Nr 140 poz. 939) uprawniającą bank do wystawienia przeciwko poręczycielowi wekslowemu bankowego tytułu egzekucyjnego na podstawie art. 97 tego prawa.
Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przy umowie sprzedaży, czyli opłata skarbowa.
Za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży akcji otrzymanych w drodze darowizny mogą być uznane jedynie wydatki poniesione przez podatnika przy umowie sprzedaży.
Dochód osiągnięty z tytułu sprzedaży akcji jest opodatkowany tylko raz zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nabycie akcji w drodze darowizny było innym zdarzeniem prawnym w żaden sposób nie związanym z późniejszą sprzedażą i podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn w trybie i na zasadach określonych w ustawie.
Jeżeli weksel gwarancyjny wystawiony przez kredytobiorcę na zabezpieczenie kredytu zostanie przez pierwszego remitenta przeniesiony w drodze indosu, to osoba, przeciwko której indosatariusz dochodzi praw z weksla, nie może wobec niego zasłaniać się zarzutami opartymi na kwestionowaniu ważności umowy kredytowej, także wynikającymi z art. 36 i 37 kro.
Weksel własny z poręczeniem wekslowym, indosowany in blanco, może być przedmiotem wkładu niepieniężnego, którym wspólnik pokrywa swój udział w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.