Zawarcie umowy pożyczki ze zmienną stopą procentową nie wyklucza możliwości uznania jej w całości za nieważną, jeżeli nie wskazuje ona skali czy proporcji, w jakiej może nastąpić ewentualna zmiana stopy procentowej.

Nieważność umowy kredytowej nie jest automatycznie równoznaczna z bezpodstawnym pobraniem rat kredytowych, a klauzule spreadowe, nawet jeśli uznane za abuzywne, nie skutkują nieważnością całej umowy.

1. W przypadku orzekania o nieważności umowy kredytu hipotecznego z uwagi na nieuczciwą praktykę rynkową banku, która narusza dobre obyczaje, należy uwzględnić nie tylko aspekt bezwzględnej nieważności czynności prawnej zgodnie z art. 58 § 2 Kodeksu cywilnego, ale również konieczność analizy elementów odpowiedzialności odszkodowawczej banku, takich jak winność, szkoda i związek przyczynowy. 2. Przy

Okoliczność, iż pozaodsetkowe koszty kredytu konsumenckiego nie przekraczają wysokości określonej w art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim, nie wyłącza obowiązku oceny przez sąd, czy postanowienia umowy kredytu dotyczące tych kosztów są niedozwolone w świetle art. 385(1) § 1 k.c.

Umowa kredytu denominowanego, która nie zawiera klauzul przeliczeniowych umożliwiających ustalenie wysokości kredytu w walucie polskiej, jest nieważna, ponieważ nie można określić praw i obowiązków stron, co oznacza brak skuteczności czynności prawnej.

W wypadku umowy denominowanej kursem CHF, po wyeliminowaniu z niej klauzul przeliczeniowych, nie jest możliwe utrzymanie takiej umowy w mocy ani jako umowy kredytu walutowego w CHF, ani jako umowy, w której kwota kredytu wyrażona byłaby w złotych polskich. Sąd Najwyższy wyjaśnił, że eliminacja klauzuli przeliczeniowej w takiej umowie sprawia, iż nie wiadomo, jaką kwotę powinien wypłacić bank, skoro

Maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu, określona przez art. 36a ust. 1 i 2 ustawy o kredycie konsumenckim, nie wyłącza możliwości oceny czy ustalone koszty są niedozwolone.

1. Umowa pożyczki (kredytu) indeksowanego mieści się w konstrukcji ogólnej umowy pożyczki (kredytu) bankowego i stanowi jej możliwy wariant, także wtedy, gdy został w niej zastosowany spread walutowy, odmienną natomiast kwestią jest, że może ona zawierać klauzule niedozwolone. 2. Wyeliminowanie z umowy łączącej strony abuzywnych postanowień umownych nie pozwala na jej utrzymanie, co przemawia za niezwiązaniem

W sytuacji eliminacji klauzul abuzywnych z łączącej strony umowy kredytowej, a wobec braku przepisów dyspozytywnych, które mogłyby zastąpić te klauzule, nie istniała możliwość utrzymania tej umowy w mocy, co skutkowało stwierdzeniem jej nieważności (upadek umowy) i nie pozwalało na pozostawienie w mocy pozostałej części umowy (art. 58 § 3 k.c.).

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Postanowienia określające główne świadczenia stron podlegają bowiem kontroli z punktu widzenia abuzywności tylko wówczas, gdy są niejednoznaczne (art

Art. 358 § 2 k.c. ma charakter ogólny, a nie dyspozytywny, co wyklucza jego zastosowanie w przypadku klauzul waloryzacyjnych, dla których waluta obca pełni jedynie funkcję miernika świadczenia, które jest spełniane w walucie polskiej. W przypadku kredytów indeksowanych, kwota kredytu jest wyrażona w walucie polskiej, a waluta obca stanowi jedynie miernik wartości spełnianego w walucie polskiej świadczenia

Dopuszczalne jest zaciągnięcie zobowiązania kredytowego w walucie obcej z równoczesnym zastrzeżeniem, że wypłata i spłata kredytu będzie dokonywana w walucie krajowej. Klauzula taka jest dopuszczalna w sytuacji, kiedy zastrzeżenie, o którym mowa wyżej dotyczy wyłącznie sposobu wykonania zobowiązania, a zatem nie powoduje zmiany waluty wierzytelności. Umowa kredytu indeksowanego, przewidująca spread

W sprawie nie tylko nie istniały przeszkody do zbadania abuzywności postanowień umowy kredytu, ale w świetle przepisów Dyrektywy 93/13 Sąd Okręgowy był do tego zobowiązany. Zaniechawszy tego badania, Sąd Okręgowy naruszył zasadę ochrony konsumentów wynikającą z art. 76 Konstytucji RP nie zapewniając konsumentowi ochrony przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w sposób, jaki wymagany jest w świetle

Klauzule przeliczeniowe w umowach kredytowych zawieranych z konsumentami, które nie zostały indywidualnie uzgodnione i które kształtują prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy, mogą być uznane za niedozwolone. W konsekwencji, takie postanowienia umowne są nieważne, co prowadzi do konieczności przeprowadzenia analizy, czy umowa może nadal

Uznać należy, że niedopuszczalne byłoby zastępowanie przez Sąd wyeliminowanego abuzywnego postanowienia umowy innym mechanizmem wyliczenia kwoty raty kapitałowo-odsetkowej. Żaden bowiem przepis prawa nie daje podstaw do zastąpienia klauzuli abuzywnej innym postanowieniem. Uzupełnienie luk po wyeliminowaniu takiej klauzuli stanowiłoby również zbyt daleko idącą modyfikację umowy w interesie przedsiębiorcy

Niedopuszczalne jest uzupełnianie umowy przez sąd krajowy poprzez zmianę nieuczciwego warunku na podstawie prawa krajowego oraz utrzymanie części nieuczciwego warunku, jeśli prowadziłoby to do zmiany treści umowy.

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Postanowienia określające główne świadczenia stron podlegają bowiem kontroli z punktu widzenia abuzywności tylko wówczas, gdy są niejednoznaczne (art

W kontekście umów kredytowych indeksowanych do waluty obcej, klauzule przeliczeniowe i klauzule ryzyka walutowego są ze sobą ściśle powiązane i nie można ich rozpatrywać oddzielnie. Wyeliminowanie klauzuli przeliczeniowej z umowy powoduje zrywanie powiązania umowy z walutą obcą, co uniemożliwia dalsze stosowne przeliczenia. Ponadto, postanowienia umowy pozwalające bankowi swobodnie kształtować kurs

1. Przy interpretacji umowy kredytowej istotne jest nie tylko dosłowne brzmienie umowy, ale także zamiar i cel, jakie strony miały na względzie podczas jej zawierania, zgodnie z art. 65 § 2 Kodeksu Cywilnego. 2. Oceniając, czy klauzule w umowie konsumenckiej są abuzywne, sąd powinien uwzględniać stan faktyczny i prawny na chwilę zawarcia umowy, a nie późniejsze zachowania stron, zgodnie z art. 3851

Wyeliminowanie z umowy kredytu indeksowanego kursem waluty obcej klauzuli przeliczeniowej, jako postanowienia określającego główne świadczenia stron, powoduje, że nie jest możliwe określenie zgodnego z wolą stron rozmiaru wzajemnych świadczeń, a przede wszystkim wysokości zobowiązania konsumenta względem banku. Nie istnieje więc konsens w zakresie głównych świadczeń, który z perspektywy art. 3851 §

Umowy kredytu denominowanego i kredytu indeksowanego, choć nie są definiowane w przepisach prawa, stanowią rodzaje umów kredytowych, w których kwoty są związane z walutą obcą, co różni je od kredytów walutowych, gdzie kwoty są wyrażane i spłacane w walucie obcej. Definicja tych umów opiera się na sposobie wyrażenia kwoty kredytu, a nie na walucie, w jakiej spłacane są raty kredytowe.

Wyeliminowanie ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie stawki oprocentowania ze stawką LIBOR, jest równoznaczne z tak daleko idącym przekształceniem umowy, że należy ją uznać za umowę o odmiennej istocie i charakterze, choćby nadal chodziło tu tylko o inny podtyp czy wariant umowy kredytu. Oznacza to z kolei, że po wyeliminowaniu

Decyzja o unieważnieniu umowy nie może być oparta wyłącznie na skutkach czysto finansowych, lecz również uwzględniać niepewność sytuacji prawnej konsumenta, zwłaszcza w przypadku wykonywania już świadczonych usług, gdzie przedsiębiorca może dochodzić roszczeń na podstawie prawa pozaumownego.