Grunty spółki prawa handlowego wchodzące w skład przedsiębiorstwa, które nawet po likwidacji linii kolejowej mogą być potencjalnie wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej innej niż transport kolejowy, są związane z taką działalnością i podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości, a ich funkcjonalne pełnienie roli drogi publicznej, bez formalnego zaliczenia do kategorii dróg publicznych

Grunt posiadany przez przedsiębiorcę, nawet jeśli nie jest obecnie wykorzystywany do pierwotnie przeznaczonej działalności (np. transport kolejowy), może być uznany za związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, jeżeli istnieje potencjał wykorzystania go w innej formie działalności gospodarczej (np. handel, usługi), co implikuje jego opodatkowanie podatkiem od nieruchomości. Formalny status gruntu

W kontekście opodatkowania podatkiem od nieruchomości, dla klasyfikacji gruntu jako związanego z działalnością gospodarczą podatnika, decydujące znaczenie ma nie tylko sam fakt posiadania gruntów przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, ale także potencjał ich wykorzystania w ramach takiej działalności, bez względu na obecny sposób ich wykorzystania.

W kontekście interpretacji indywidualnych dotyczących prawa podatkowego, klasyfikacja Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) może być elementem zarówno stanu faktycznego jak i prawnego w przypadku, gdy ustawa podatkowa wiąże stawki podatkowe z przypisaniem usługi lub dostawy towaru do określonego symbolu statystycznego. Odesłanie ustawy podatkowej do przepisów PKWiU powoduje, że klasyfikacja

O związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje nie tylko jego posiadanie przez przedsiębiorcę, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie nieruchomości w działalności gospodarczej tego podmiotu. W ustaleniu istnienia związku nieruchomości z prowadzoną działalnością gospodarczą przydatne mogą być na przykład takie okoliczności, jak wprowadzenie nieruchomości

Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, oprócz samego posiadania tej rzeczy przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, powinien być oparty na faktycznym lub nawet potencjalnym wykorzystywaniu nieruchomości w działalności gospodarczej tego podmiotu. Grunty, budynki i budowle, które choćby pośrednio lub w ograniczonym zakresie służą prowadzeniu działalności

W sprawach dotyczących opodatkowania nieruchomości podatkiem od nieruchomości, związanie nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej wymaga nie tylko formalnego posiadania nieruchomości przez przedsiębiorcę, ale także faktycznego lub potencjalnego wykorzystania tych nieruchomości w ramach jego działalności gospodarczej. Ocena, czy nieruchomość jest związana z działalnością gospodarczą, musi

Zwrot odsetek oraz innych opłat na rzecz klientów, stanowiący wydatki banku związane ze stwierdzeniem nieważności umowy kredytu hipotecznego indeksowanej do waluty innej niż polski złoty jak również denominowanej do waluty innej niż polski złoty, a także wynikające z tego korekty dodatnich różnic kursowych, nie mogą w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób

Związek nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, oprócz samego posiadania tej rzeczy przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, powinien być udowodniony faktycznym lub potencjalnym wykorzystywaniem nieruchomości w działalności gospodarczej tego podmiotu, uwzględniając takie okoliczności jak

Do ustalenia faktycznego lub potencjalnego związku gruntów, budynków lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, oprócz posiadania tych przedmiotów przez podmiot prowadzący działalność, konieczne jest wykazanie ich funkcjonalnego powiązania z prowadzonym przedsiębiorstwem, co może być manifestowane poprzez rzeczywiste lub potencjalne wykorzystywanie nieruchomości w działalności

W przypadku gdy podmiot udostępnia lokal na zasadach podnajmu innemu podmiotowi, który w tym lokalu wykonuje własną działalność gospodarczą, wynajmujący nie jest zobowiązany do aktualizacji informacji NIP-8 w zakresie miejsc prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż wynajmowany lokal stanowi przedmiot świadczenia dla podnajmującego, a nie miejsce prowadzenia działalności wynajmującego.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 pkt 4 ustawy o komornikach sądowych oraz art. 37 ust. 1 tej ustawy, komornik jest zobowiązany do zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody, które mogą zostać wyrządzone w związku z wykonywaniem czynności, najpóźniej od dnia, w którym komornik uzyskał prawo wykonywania tych czynności.

W kontekście prawa do odliczenia podatku VAT, podstawowym kryterium oceny jest, czy podatnik zachował należytą staranność i czy miał podstawy do powzięcia wątpliwości co do rzetelności transakcji z dostawcą, a niezbędną do owego rozstrzygnięcia jest wszechstronna i wnikliwa ocena wszystkich istotnych okoliczności faktycznych każdego indywidualnego przypadku.

Przepisy dotyczące nadużycia prawa w kontekście podatku VAT umożliwiają odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy realizowane transakcje mają zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych sprzecznych z celem tych przepisów, nawet jeśli spełniają one warunki formalne ustanowione w przepisach. Zasada neutralności podatkowej i ochrona dobrej wiary podatnika nie przeszkadza w

Świadomy udział podatnika w oszustwie podatkowym polegającym na wystawieniu lub wykorzystaniu faktur dokumentujących niezrealizowane transakcje pozbawia go prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jednakże, aby odmówić podatnikowi prawa do odliczenia, organy podatkowe muszą wykazać, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o nielegalnym charakterze transakcji i zadanie to spoczywa na organach

W sytuacji, gdy podatnik dokonuje zakupu towarów lub usług i jest wystawiona na niego faktura VAT, organy podatkowe nie mogą odmówić prawa do odliczenia VAT naliczonego bez wykazania, że podatnik wiedział lub powinien był wiedzieć o uczestnictwie w transakcji związanej z oszustwem VAT. Weryfikacja legalności działalności kontrahentów, bez obiektywnych przesłanek wskazujących na oszustwo, nie leży w

W sytuacji, gdy transakcje dokumentowane fakturami VAT nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistej działalności gospodarczej podatnika, a wszelkie okoliczności faktyczne wskazują na ich fikcyjny charakter, podatnik nie nabywa prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur, zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług.