W przypadku, gdy organ odwoławczy stwierdzi, że w postępowaniu dowodowym prowadzonym przez organ I instancji wystąpiły braki lub uchybienia wymagające przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części, ma on uprawnienie do uchylenia decyzji organu I instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia celem dokonania pełnego i wyczerpującego postępowania wyjaśniającego. Decyzja kasacyjna

Decyzja podatkowa wydana wobec nieżyjącego spadkobiercy podatnika, w sytuacji niedokonanego działu spadku i braku wyodrębnionego zakresu odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców, jest obarczona wadą nieważności z uwagi na niewykonalność, a odpowiedzialność solidarna spadkobierców oznacza ich odpowiedzialność za całość zobowiązania podatkowego spadkodawcy z mocą ex tunc, bez możliwości wyodrębnienia

Nadpłata podatku podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości i bieżących zobowiązań podatkowych, a zwrot nadpłaty jest możliwy wyłącznie po weryfikacji przez organ podatkowy braku ciążących na podatniku długów podatkowych – weryfikacja ta stanowi rachunkowo-techniczną czynność odzwierciedloną w postanowieniu administracyjnym, które formalizuje kompensatę wzajemnych wierzytelności.

W świetle przepisów Ordynacji podatkowej, zaliczenie nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych następuje z mocy prawa i nie zależy ani od uznania organu podatkowego, ani od dyspozycji podatnika, a postanowienie w tej sprawie ma charakter formalny i potwierdza wykonanie czynności rachunkowo-technicznej.

W kontekście zaliczenia nadpłaty na poczet zaległości podatkowych, organ podatkowy działając z urzędu zalicza nadpłatę na poczet zaległości podatkowych z mocy prawa i niezależnie od uznania organu podatkowego lub dyspozycji podatnika, przy czym przed zwrotem nadpłaty organ podatkowy powinien zweryfikować stan zaległych i bieżących zobowiązań, a w przypadku ich istnienia, zaliczyć zwrot na poczet tych

Sprostowanie oczywistej omyłki w treści decyzji podatkowej, na mocy art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej, nie może prowadzić do istotnej zmiany merytorycznej rozstrzygnięcia, przekształcającej nadwyżkę podatku VAT w zobowiązanie podatkowe, gdyż takie działanie wykracza poza zakres korekty błędu oczywistego i wpływa na prawa i obowiązki podatnika w sposób zasadniczy.

Art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19, który dotyczy przywrócenia terminów, odnosi się wyłącznie do postępowań administracyjnych prowadzonych na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, a nie do postępowań podatkowych. Prawo podatkowe jest autonomiczną gałęzią prawa publicznego i nie należy utożsamiać go z prawem administracyjnym w kontekście zastosowania przepisów ustawy COVID-19.

Art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19, który dotyczy przywrócenia terminów, odnosi się wyłącznie do postępowań administracyjnych prowadzonych na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, a nie do postępowań podatkowych. Prawo podatkowe jest autonomiczną gałęzią prawa publicznego i nie należy utożsamiać go z prawem administracyjnym w kontekście zastosowania przepisów ustawy COVID-19.

Postanowienie o zaliczeniu nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych ma charakter formalny i jest aktem administracyjnym odzwierciedlającym wykonanie czynności rachunkowo-technicznej przez organ podatkowy, które nie zależy od uznania organu ani dyspozycji podatnika, a zgodnie z art. 76 § 1 O.p. zwrot nadpłaty jest możliwy tylko gdy na podatniku nie ciążą zaległe ani bieżące zobowiązania podatkowe.

Nadpłata podatku dokonana przez podatnika podlega zaliczeniu na poczet jego zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych z urzędu, zgodnie z określoną kolejnością, zaś decyzje w tym zakresie mają charakter administracyjno-rachunkowy i nie mogą być dowolnie kształtowane przez organ podatkowy ani podatnika.

W sprawach dotyczących zaliczenia nadpłaty na poczet zobowiązań podatkowych, organ podatkowy jest zobowiązany do przestrzegania regulacji ustawowych odnośnie zaliczenia nadpłat (art. 76 § 1 i § 4, art. 76a, art. 55 § 2 i art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej) i dokonuje tego z urzędu. Postanowienie w tej kwestii ma charakter formalny, potwierdzające wykonanie czynności rachunkowo-technicznej oraz nie zależy

W przypadku zaliczenia nadpłaty podatku na poczet zaległości podatkowych przez organ podatkowy, działanie takie jest regulowane odpowiednimi przepisami prawa podatkowego, w tym art. 76 § 1 i § 4, art. 76a, art. 55 § 2 i art. 62 § 1 Ordynacji podatkowej, i nie wymaga zgody ani uznania podatnika. Postanowienie w sprawie zaliczenia nadpłaty pełni funkcję potwierdzenia wykonania czynności rachunkowo-technicznej

Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania znajduje zastosowanie do przypadków, gdy korzyść podatkowa została uzyskana po wejściu w życie przepisów ją regulujących, niezależnie od momentu podjęcia czynności, której dotyczy, pod warunkiem, że cele ekonomiczne lub gospodarcze wskazane przez podatnika nie mogą być uznane za 'mało istotne'.

Kwalifikacja prawna obiektów w kontekście prawa budowlanego jest obowiązkiem organu podatkowego, a nie biegłych rzeczoznawców majątkowych. Wyroki sądowe powinny zawierać zwięzłe przedstawienie stanu sprawy, zarzutów skargi, stanowisk stron, podstawę prawną rozstrzygnięcia oraz wyjaśnienie podjętej decyzji. Uchybienia przepisom postępowania mogą mieć istotny wpływ na wynik sprawy i skutkować uchyleniem

W sprawach dotyczących klasyfikacji kosztów uzyskania przychodów jako bezpośrednich lub pośrednich w kontekście podatku dochodowego od osób prawnych, kluczowe jest ustalenie, czy dane wydatki można bezpośrednio powiązać z konkretnymi przychodami. Koszty związane z zakupem subskrypcji i wdrożeniem oprogramowania, jak również związane z nimi koszty udostępniania oprogramowania klientom, w sytuacji, gdy

W świetle art. 33 § 1 O.p. nie ma znaczenia z jakiego powodu dochodzi do określenia wysokości zobowiązania podatkowego (przewidywanej - przyszłej skonkretyzowanej powinności podatkowej) tj. czy wykorzystano "puste faktury", czy podatnik uczestniczył w oszustwie karuzelowym, czy doszło do błędu lub niezrozumienia prawa przez podatnika. Dlatego zabezpieczeniem nie można objąć dodatkowego zobowiązania

Zawiadomienie o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego na podstawie art. 70 § 6 pkt. 1 Ordynacji podatkowej w związku z wszczęciem postępowania karnego skarbowego lub wykroczenia skarbowego musi zostać doręczone podatnikowi lub jego pełnomocnikowi najpóźniej do dnia upływu terminu przedawnienia określonego w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, czyli z upływem 5 lat od końca

W przypadku poboru podatku niezgodnego z prawem Unii Europejskiej, obowiązuje zasada skuteczności, która wymaga modyfikacji procedury krajowej w taki sposób, aby zapewniała ona zwrot nadpłat podatku wraz z oprocentowaniem, nawet w sytuacjach, gdy krajowe regulacje tego nie przewidują, w celu realizacji zasady równoważności prawa unijnego.

Postanowienie organu podatkowego o przedłużeniu terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym ma samodzielny byt prawny i jest wydawane w odrębnej sprawie niż ta, dotycząca prawa do zwrotu podatku, jego wysokości oraz statusu podatnika VAT; w przypadku weryfikacji przez sąd administracyjny takiego postanowienia, kontrola ogranicza się do oceny, czy wskazano w sposób należyty istnienie wątpliwości