W sytuacji, gdy okazuje się, że wielkość tej różnicy powinna ulec zmniejszeniu, co rzutuje również na zmniejszenie kwoty zwrotu pośredniego w porównaniu z wykazaną w deklaracji, określenie w decyzji prawidłowej kwoty różnicy podatku stanowiącej za kontrolowany okres rozliczeniowy tzw. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym (mniejszej od zadeklarowanej), z jednoczesnym określeniem kwoty zwrotu bezpośredniego

Różnica podatku – czyli tzw. nadwyżka podatku naliczonego nad należnym – może być w deklaracji w całości przeniesiona do obniżenia (potrącenia) o nią kwoty podatku należnego za następny okres (tzw. zwrot pośredni) lub w całości zadeklarowana do zwrotu na rachunek bankowy (tzw. zwrot bezpośredni), albo też w części zadeklarowana do zwrotu na rachunek bankowy, a w pozostałej – do potrącenia o nią kwoty

W myśl art. 99 ust. 12 ustawy o VAT zobowiązanie podatkowe, kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1, przyjmuje się w kwocie wynikającej z deklaracji podatkowej, chyba że naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi jej w innej wysokości. Przepis ten ma charakter mieszany, zawiera bowiem elementy materialnoprawne

Jeżeli organ podatkowy nie kwestionuje wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług wynikającego z deklaracji podatnika, obowiązany jest umorzyć wszczęte postępowanie podatkowe na podstawie art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej. Wiążąca jest wówczas deklaracja, a podatek w niej wykazany podlega wpłacie dobrowolnie, czy też ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej.

Nie ma podstawy prawnej wydania decyzji określającej podatek, jeżeli wysokość podatku wykazana przez podatnika nie jest kwestionowana przez organ podatkowy. Jeżeli podatku wyliczonego w deklaracji nie wpłacono, a organ podatkowy nie kwestionuje treści deklaracji, to deklaracja ta stanowi podstawę wystawienia tytułu wykonawczego w postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Jeżeli organ podatkowy nie kwestionuje wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług wynikającego z deklaracji podatnika, obowiązany jest umorzyć wszczęte postępowanie podatkowe na podstawie art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej. Wiążąca jest wówczas deklaracja, a podatek w niej wykazany podlega wpłacie dobrowolnie, czy też ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej.

Jeżeli organ podatkowy nie kwestionuje wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług wynikającego z deklaracji podatnika, obowiązany jest umorzyć wszczęte postępowanie podatkowe na podstawie art. 208 § 1 Ordynacji podatkowej.

W art.29 ust. 4a ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011r., Nr 177,poz. 1054 ze zm.) powiązano (przy spełnieniu pewnych warunków) możliwość korygowania obrotu (jego obniżenia) z datą otrzymania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez kontrahenta podatnika, a tym samym przewidziano możliwość uwzględnienia skutków zmniejszenia obrotu w innym okresie rozliczeniowym

Instytucja określona w art. 199 a § 3 Ordynacji podatkowej dotyczy sytuacji, gdy zachodzą wątpliwości co do istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, z którym związane są skutki podatkowe. Wówczas jeżeli z dowodów zgromadzonych w toku postępowania, w szczególności zeznań strony wynikają te wątpliwości, organ podatkowy występuje do sądu powszechnego o ustalenie istnienia lub nieistnienia

Skoro podatek, wykazany w fakturze nie dokumentującej czynności podlegającej opodatkowaniu, nie stanowi elementu, który podatnik obowiązany jest wykazać w deklaracji podatkowej, nie może on zostać objęty deklaracją określoną w art. 99 ustawy o VAT.

W sytuacji bowiem, gdy podatnik, w efekcie składanych korekt deklaracji, wykazuje zwrot podatku za okres wcześniejszy, a jednocześnie za następny okres rozliczeniowy wykazuje zaległość podatkową i od niej naliczane są odsetki za zwłokę, pomimo że faktycznie Skarb Państwa kwotą zwrotu dysponował (w całości bądź w części), należy ocenić tę w istocie sankcję, jako naruszającą zasadę proporcjonalności.

W sytuacji, gdy podatnik w efekcie składanych korekt deklaracji wykazuje zwrot podatku za okres wcześniejszy, a jednocześnie za następny okres rozliczeniowy wykazuje zaległość podatkową i od niej naliczane są odsetki za zwłokę, pomimo że faktycznie Skarb Państwa kwotą zwrotu dysponował (w całości bądź w części), należy ocenić tę w istocie sankcję, jako naruszającą zasadę proporcjonalności. Sankcja

Przy rozstrzyganiu skargi kasacyjnej Naczelny Sąd Administracyjny związany jest dyrektywą zawartą w art. 184 P.o.p.s.a., zgodnie z którą skarga kasacyjna winna zostać oddalona nie tylko w przypadku, jeżeli nie ma usprawiedliwionych podstaw, ale również w przypadku, gdy zaskarżone orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu. W judykaturze zwraca się uwagę, że orzeczenie odpowiada prawu mimo

Orzeczenie odpowiada prawu mimo błędnego uzasadnienia, gdy nie ulega wątpliwości, że po usunięciu błędów zawartych w uzasadnieniu, sentencja nie uległaby zmianie.

Orzeczenie odpowiada prawu mimo błędnego uzasadnienia, gdy nie ulega wątpliwości, że po usunięciu błędów zawartych w uzasadnieniu, sentencja nie uległaby zmianie.

W sytuacji, gdy podatnik, mimo ciążącego na nim obowiązku, nie zapłacił w całości lub w części podatku, nie złożył deklaracji albo wysokość zobowiązania podatkowego jest inna niż wykazana w decyzji, przepisy kreują po stronie organów podatkowych, decydujących się na władcze określenie zobowiązania podatkowego powstającego po stronie podatnika z mocy prawa (m.in. na podstawie art. 21 § 3 O.p.), obowiązek

Wydatki poniesione w związku z utworzeniem lub powiększeniem kapitału zakładowego spółki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób prawnych ponieważ zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 4 u.p.d.o.p. przychody otrzymane na utworzenie lub powiększenie tego kapitału nie są zaliczane do przychodów, o jakich mowa w art. 7 ust. 2 i art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. Wydatki te są ponoszone w