Podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, a nie o kwotę wykazaną jedynie jako ten podatek, niebędącą nim faktycznie, a więc niebędącą świadczeniem należnym Skarbowi Państwa.

Normy art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT z 2004 r. w żadnym przypadku nie rozszerzyły ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie przepisów art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o VAT z 1993 r. Zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed akcesją jak i po dniu 1 maja 2004 r. istniały takie same unormowania wykluczające odliczenie podatku naliczonego

Normy art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT z 2004 r. w żadnym przypadku nie rozszerzyły ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie przepisów art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o VAT z 1993 r. Zarówno w stanie prawnym obowiązującym przed akcesją jak i po dniu 1 maja 2004 r. istniały takie same unormowania wykluczające odliczenie podatku naliczonego

Skutki zasady standstill wynikającej z art. 17 ust. 6 VI Dyrektywy (art. 176 Dyrektywy 2006/112/WE) należy interpretować w ten sposób, że obowiązujące od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r. normy art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 u.p.t.u. - w przypadku zakazu odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw wykorzystywanych do napędu samochodów służących działalności opodatkowanej oraz

Przepis art. 19 ust. 1 ustawy o VAT (z 1993 r.) należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku, nawet gdy pozostaje on w dobrej wierze; sądząc, że wszedł w posiadanie towaru, czy też nabył usługę, wykazaną

Skoro w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia oraz najmu, dzierżawy i leasingu samochodów osobowych służących działalności opodatkowanej VAT, jak również nabycia paliwa do tych pojazdów, po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło rozszerzenie ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie przepisów art. 25 ust. 1 pkt 2,

Skoro art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT z 1993 r., mówi o "wartości sprzedaży", a nie o "wartości sprzedaży opodatkowanej", to wartość ta obejmuje także sprzedaż usług objętych zwolnieniem. W konsekwencji należy przyjąć, że jedynie wartość importu towarów nie jest wliczana do obrotu dla potrzeb określenia limitu obrotu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług. Natomiast

W przypadku samochodów osobowych służących działalności opodatkowanej VAT, w 2008r, podatnicy mieli prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 60% kwoty podatku naliczonego od raty leasingowej lub innych płatności wynikających z umowy leasingu udokumentowanych fakturą, nie więcej niż 6000zł. Skoro więc ograniczenia prawa do odliczenia w ustawie o VAT nie zostały rozszerzone wobec ograniczeń

Skoro więc w przypadku ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych służących działalności opodatkowanej VAT podatnika, po 1 maja 2004 r. nie nastąpiło rozszerzenie ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie art. 25 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u. z 1993 r., norma art. 86 ust. 3 u.p.t.u. z 2004 r.

Porównując regulacje wynikające z przepisów ustawy o VAT z 1993 r., rozporządzenia z 2002 r. oraz ustawy o VAT z 2004 r., w brzmieniu obowiązującym przed i po nowelizacji z dnia 22 sierpnia 2005 r., należy stwierdzić, że zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wykorzystywaniem w działalności gospodarczej samochodów osobowych (zakup paliwa, raty leasingowe, zakup części) nie uległ

Przepisy art. 88 ust.1 pkt3 ustawy o VAT z 2004 r. w żadnym przypadku nie rozszerzyły ograniczeń obowiązujących i rzeczywiście stosowanych w tym zakresie na dzień 30 kwietnia 2004 r. na podstawie przepisów art. 25 ust. 1 pkt 3a ustawy o VAT z 1993 r.

Uchylenie się, w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 grudnia 2010 r., od wynikającego z art. 88 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 86 ust. 3 ustawy o VAT zakazu odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw wykorzystywanych do napędu samochodów innych niż osobowe, służących działalności opodatkowanej, wymaga wykazania, że paliwo nabywane było do samochodu innego niż osobowy, a jego ładowność przekracza

Fakturę korygującą dokumentującą zwrot przyjętych wcześniej zaliczek podatnik powinien wystawić dopiero z chwilą faktycznego zwrotu zaliczki, a nie już w momencie powstania obowiązku dokonania takiego zwrotu.

Nie ma żadnego uzasadnienia dzielenie wniosku o wydanie interpretacji nawet jeśli stan faktyczny powoduje konsekwencje w odniesieniu do więcej niż jednego podatku, ponieważ granice interpretacji wyznacza przedstawiony we wniosku stan faktyczny, a nie dany podatek.

Uprawnienie dla NSA do stwierdzenia, że zarówno na gruncie ustawy o VAT z 1993 r., jak i ustawy o VAT z 2004 r. udzielanie przez Skarżącą pożyczek spółkom, w których posiada udziały stanowiło świadczenie usług korzystające ze zwolnienia od podatku (niewliczane dodatkowo na gruncie ustawy o VAT z 2004 r. - jeżeli dokonywane było sporadycznie - do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 tej ustawy), stwarzały

Uchylenie decyzji określającej zobowiązanie podatkowe, na podstawie której wydano tytuł wykonawczy, nie działa wstecz (jak ma to miejsce w przypadku stwierdzenia nieważności) i nie unicestwia materialnego skutku (przerwania biegu przedawnienia) wywołanego dokonaną skutecznie czynnością egzekucyjną.

Procesową podstawę prawną decyzji wydanej w czasie obowiązywania ustawy o VAT z 2004 r., a dotyczącej podatku od towarów i usług wynikającego ze zgłoszenia celnego złożonego przed jej wejściem w życie, stanowią przepisy tej właśnie ustawy, konkretnie jej art. 33 ust. 2. Dotyczy to również obowiązków podatkowych powstałych w stanie prawnym obowiązującym przed 1 września 2003 r.

Przepis art. 175 ustawy o VAT z 2004 r. uchylił ustawę o VAT z 1993 r. a nie powstałe na gruncie tej ustawy skutki prawne. W żaden sposób nie można wywieść, że skutkiem prawnym regulacji zawartej w art. 175 ustawy o VAT z 2004 r. jest wygaśniecie reguł dotyczących podatku VAT powstałych na gruncie poprzednio obowiązującej ustawy podatkowej.

Z art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. wynikało bowiem zarazem, że obowiązek podatkowy w imporcie towarów, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe, powstawało z mocy prawa, tj. z chwilą powstania długu celnego.

Z art. 6 ust. 7 ustawy o VAT z 1993 r. wynikało bowiem zarazem, że obowiązek podatkowy w imporcie towarów, a w konsekwencji zobowiązanie podatkowe, powstawało z mocy prawa, tj. z chwilą powstania długu celnego.

Ustawa z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm.) jednoznacznie w art. 5 ust. 1 pkt 1 stanowiła, że podatnikiem podatku od towarów i usług są jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, do których zalicza się spółki cywilne. Na gruncie tego podatku spółce cywilnej jako organizacji wspólników, a nie samym wspólnikom, przyznano podmiotowość

Przekroczenie limitów czasowych przewidzianych dla roku kalendarzowego, wynikających z przepisu art. 83 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie powoduje niemożności prowadzenia kontroli jak i nie dyskwalifikuje w jakikolwiek sposób czynności dokonanych w tym postępowaniu oraz nie czyni niemożliwym wydania merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie.

Po dniu 30 kwietnia 2004 r. dopuszczalne jest ustalenie podatnikowi podatku od towarów i usług dodatkowego zobowiązania podatkowego za okresy rozliczeniowe sprzed dnia 1 maja 2004 r. na podstawie art. 109 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).