Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2017 r., sygn. I UK 68/16
Likwidacja stanowiska pracy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 29 lit. b) ustawy o promocji zatrudnienia nie jest wykluczona w odniesieniu do pracownika tymczasowego.
Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2017
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Zbigniew Myszka
w sprawie z odwołania D. F. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B. o świadczenie przedemerytalne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 31 stycznia 2017 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 28 października 2015 r., sygn. akt III AUa (...),
oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Decyzją z 20 stycznia 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił D. F. przyznania prawa do świadczenia przedemerytalnego.
Sąd Okręgowy w B. wyrokiem z 18 grudnia 2014 r. oddalił odwołanie wnioskodawczyni od ww. decyzji. Ustalił, że odwołująca się w okresie od 18 lutego 2008 r. do 31 stycznia 2011 r. była zatrudniona w Przedsiębiorstwie "P." S.A. w B. na stanowisku "pomoc na linii w Wydziale Produkcji". Umowa rozwiązała się z upływem czasu, na jaki została zawarta. W dniu 21 stycznia 2011 r. były pracodawca wnioskodawczyni - Przedsiębiorstwo "P." S.A. w B. zawarł umowę z H. Agencja Pracy Tymczasowej, której przedmiotem było ustalenie zasad zatrudnienia pracowników tymczasowych Agencji u pracodawcy użytkownika, to jest Przedsiębiorstwa "P.". Nabór pracowników, którzy mieli wykonywać pracę w Przedsiębiorstwie "P." odbywał się w ten sposób, że Agencja przyjmowała zlecenie na zatrudnienie wskazanych przez Przedsiębiorstwo imiennie pracowników tymczasowych, (którzy wcześniej przeszli rekrutację u pracodawcy użytkownika) albo w ten sposób, że Agencja przeprowadzała rekrutację pracowników posiadających umiejętności i kwalifikacje wskazane przez pracodawcę użytkownika. Po zawarciu umowy Agencja otrzymała od Przedsiębiorstwa "P." zlecenie na zatrudnienie kilkunastu osób do pomocy przy produkcji alkoholu, wśród wskazanych kandydatów była wnioskodawczyni. W dniu 1 lutego 2011 r. odwołująca się została zatrudniona przez H. Agencja Pracy Tymczasowej na podstawie umowy o pracę na czas określony (od 1 lutego 2011 r. do 31 grudnia 2016 r.) na stanowisku pracownika produkcji, pracodawcą użytkownikiem był jej poprzedni pracodawca - Przedsiębiorstwo "P.". W ramach zawartej umowy pracowała w zakładzie pracodawcy użytkownika, warunki jej pracy (w porównaniu do poprzedniej pracy) nie uległy zmianie. Pracowała w tym samym miejscu, na tym samym stanowisku, w tych samych warunkach i za takim samym wynagrodzeniem. Agencja 20 lutego 2013 r. wypowiedziała odwołującej się umowę o pracę z zachowaniem dwutygodniowego okresu wypowiedzenia, który upłynął 9 marca 2013 r. Wypowiedzenie nastąpiło z przyczyn ekonomicznych dotyczących pracodawcy użytkownika - w związku z brakiem zamówień w 2013 r. Jako podstawę wypowiedzenia Agencja wskazała art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracownika. W sprawie bezspornym było, że odwołująca się urodzona 5 czerwca 1957 r. ukończyła 59 lat, oraz, że legitymuje się wymaganym okresem uprawniającym do emerytury. Sąd, wskazując na art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 170, ze zm.), stwierdził, że jedyną okolicznością sporną jest to, czy doszło do rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy w rozumieniu ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2013 r., poz. 674 ze zm.). Zdaniem Sądu warunek rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy nie został spełniony, ponieważ ostatnim pracodawcą odwołującej się był H., będący agencją pracy tymczasowej, a odwołująca się w ramach zawartej umowy była pracownikiem tymczasowym. Sąd powołał się na art. 6 ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz.U. z 2003 r. Nr 166, poz. 1608, ze zm.), zgodnie z którym do pracowników tymczasowych nie stosuje się przepisów ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Uznał, że dla prawa odwołującej się do świadczenia przedemerytalnego bez znaczenia jest, że po zawarciu umowy z agencją pracy tymczasowej w dalszym ciągu wykonywała pracę na rzecz poprzedniego pracodawcy, a warunki jej pracy i płacy nie uległy zmianie. Sąd stwierdził, że pracodawcą odwołującej się we wskazanym okresie była niewątpliwie agencja pracy tymczasowej, a nie Przedsiębiorstwo "P." i dlatego dla rozstrzygnięcia sprawy nie ma znaczenia, że pracodawca użytkownik zrezygnował z pracy odwołującej się z powodów ekonomicznych w warunkach, o których mowa w ustawie o tzw. zwolnieniach grupowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
