Wyrok SN z dnia 11 marca 2008 r., sygn. II PK 198/07

Dywidenda jest pożytkiem z akcji i jej utrata może stanowić element szkody wyrządzonej spadkobiercom pracownika w razie nieuprawnionej od­mowy zbycia na ich rzecz nieodpłatnych akcji.

Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Zbigniew Korzeniowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 marca 2008 r. sprawy z powództwa Janiny M., Marka M. i Janusza M. przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Skarbu Państwa o zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy z dnia 18 stycznia 2007 r. [...]

oddalił skargę.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Świeciu wyrokiem z dnia 20 września 2006 r. zasądził na rzecz powodów Janiny M., Marka M. i Janusza M. odszkodowania po 41.392,26 zł od Skarbu Państwa - Ministra Skarbu Państwa za niewydanie im nieodpłatnych akcji prywatyzowanego przedsiębiorstwa, które to prawo wynikało ze spad­kobrania po Andrzeju M. Sąd ustalił, że Andrzej M. był pracownikiem sprywatyzowa­nego przedsiębiorstwa Zakłady Celulozy i Papieru w Ś. Zmarł 28 kwietnia 1994 r. i do tego czasu pozwany nie rozpoczął jeszcze udostępniania akcji. W sprawie prawa do akcji po mężu powódka kontaktowała się z Zakładami, jednak jednoznacznie ich od­mówiono wskazując, że spadkobierca nie jest uprawniony do nabycia akcji i tym sa­mym do złożenia oświadczenia o ich nabyciu. Zakłady uniemożliwiły złożenie powo­dom oświadczeń o niedopłatnym nabyciu akcji kierując się praktyką opartą na błędnej interpretacji prawa przyjmowanej przez pozwanego. Odpowiedzialność odszko­dowawcza pozwanego ma charakter obligacyjny (art. 471 k.c.). Wynika z obowiązku udostępniania akcji uprawnionym i stąd uchybienia pozwanego musiały być rozważone jako nienależyte wykonanie zobowiązania. Pozwany reprezentował błędny pogląd prawny o braku prawa spadkobierców do akcji co spowodowało po ich stronie szkodę. Odszkodowanie ustalone na podstawie art. 361 § 2 k.c. obejmowało akcje oraz dywidendy. Ustawa z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji (dalej: ustawa) nie pozwalała zbyć akcji przez dwa lata (art. 38 ust. 3) i w tym okresie dywidenda by przysługiwała. Należało ująć ją w odszkodowaniu również za dalszy okres, gdyż przy stabilnej sytuacji powodowie traktowaliby akcje jako lokatę kapitału i nie pozbyliby się ich. Na ogólną sumę należnego powodom odszkodowania składała się wartość akcji w kwocie 89.957,40 zł oraz utraconych dywidend w latach 1998 ­2005 w kwocie 34.219,38, które zgodnie ze spadkobraniem podzielono równo pomiędzy powodów.

Apelację pozwany skierował do części zasądzonego odszkodowania w kwo­tach po 11.406,46 zł, obejmującego dywidendy, gdyż powodowie nie wykazali, iżby posiadaliby akcje przez cały okres. Mogli sprzedać akcje inwestorowi strategicznemu lub na giełdzie już od 23 kwietnia 1999 r.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się