Wyrok SN z dnia 29 stycznia 2008 r., sygn. II PK 146/07

Postanowienia porozumienia zbiorowego (pakietu socjalnego), zawar­tego w procesie prywatyzacji bezpośredniej polegającej na wniesieniu przedsiębiorstwa do spółki, pomiędzy związkami zawodowymi działającymi u praco­dawcy, a Skarbem Państwa i spółkami handlowymi, które następnie nabywają część akcji powstałej spółki będącej pracodawcą, są przepisami prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p.

Przewodniczący SSN Roman Kuczyński, Sędziowie SN: Józef Iwulski (spra­wozdawca), Jolanta Strusińska-Żukowska.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 stycznia 2008 r. sprawy z powództwa Wandy K. przeciwko C.W. Centrum Zaopatrzenia Far­maceutycznego SA w W. o odszkodowanie, na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 23 listopada 2006 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok w części dotyczącej oddalenia apelacji powódki (pkt I) co do należności wynikającej z § 1 ust. 2 Pakietu Socjalnego z dnia 26 października 1998 r. w kwocie 20.503 zł oraz w części dotyczącej rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego (pkt II) i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu-Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu do po­nownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego;

oddalił skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 listopada 2005 r. [...], Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu oddalił powództwo Wandy K. przeciwko C.W. Centrum Zaopatrzenia Farmaceutycznego SA w W. o od­szkodowanie za nieuzasadnione wypowiedzenie warunków pracy i płacy i o należność z pakietu socjalnego oraz postanowił nie obciążać powódki kosztami postępowania. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych:

Wanda K. była zatrudniona u pozwanej w okresie od 20 maja 1980 r. do 30 lis­topada 2001 r. na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. W dniu 28 sierpnia 2001 r. pozwana wypowiedziała powódce warunki pracy i płacy w części dotyczącej stanowiska starszej księgowej w dziale rachunkowości i w części dotyczącej wynagrodzenia zasadniczego (1.257 zł miesięcznie brutto). Trzymiesięczny okres wypowiedzenia upłynął w dniu 30 listopada 2001 r. Jako przyczynę wypowiedzenia zmieniającego pozwana wskazała konieczność dostosowania zatrudnienia do pełnej realizacji zadań wyznaczonych magazynom oraz zmiany organizacyjne w spółce. Po upływie okresu wypowiedzenia, czyli od dnia 1 grudnia 2001 r., pozwana zaproponowała powódce nowe warunki pracy i płacy, to jest stanowisko robotnika w magazynie A za wynagrodzeniem zasadniczym według niższej kategorii (959 zł miesięcznie). Powódka otrzymała wypowiedzenie zmieniające w dniu 30 sierpnia 2001 r. i w dniu 11 października 2001 r. złożyła oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków pracy i płacy. W związku z tym stosunek pracy rozwiązał się z dniem 30 listopada 2001 r. Pozwana wydała powódce świadectwo pracy, w którym stwierdzo­no, że umowa o pracę została rozwiązana przez pracodawcę za wypowiedzeniem w oparciu o art. 10 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.). Pozwana wypłaciła powód­ce odprawę pieniężną w związku z rozwiązaniem z nią umowy o pracę na podstawie tej ustawy.

W dniu 26 października 1998 r. został zawarty Pakiet Socjalny pomiędzy Cen­trum Zaopatrzenia Medycznego C. SA w W. i Przedsiębiorstwem Farmaceutycznym J. SAw J.G. jako inwestorami, z jednej strony, a pracownikami Przedsiębiorstwa Za­opatrzenia Farmaceutycznego C. w W. reprezentowanymi przez Komisję Zakładową Niezależnego Samorządowego Związku Zawodowego Solidarność w PZF C., Związek Zawodowy Pracowników PZF C. w W. oraz Związek Zawodowy Pracowników Zatrudnionych na Stanowiskach Kierowniczych i Samodzielnych PZF C. W § 1 Pa­kietu Socjalnego inwestorzy oświadczyli, że gwarantują przeniesienie do nowego układu zbiorowego pracy wszystkich postanowień zawartych w zakładowym układzie zbiorowym pracy obowiązującym dotychczas w PZF C. w W. i uczynią to do momen­tu zawiązania spółki powstałej w wyniku prywatyzacji PZF C. w W. W § 1 ust. 2 lit. a Pakietu inwestorzy zagwarantowali każdemu pracownikowi prywatyzowanego przedsiębiorstwa zatrudnienie przez okres co najmniej trzech lat od momentu zawiązania spółki, przy czym ta gwarancja nie obejmowała pracowników, którzy nabędą w tym okresie uprawnienia emerytalno-rentowe, odejdą na własną prośbę, odejdą z przy­czyn wskazanych w art. 52 lub art. 53 k.p. lub są zatrudnieni na czas określony. W przypadku rozwiązania umowy o pracę z pracownikiem przed upływem powyższego okresu z przyczyn dotyczących pracodawcy, inwestorzy zapewniali wypłacenie pra­cownikowi kwoty odpowiadającej równowartości utraconego wynagrodzenia za czas od dnia rozwiązania umowy o pracę do końca okresu gwarantowanego zatrudnienia (§ 1 ust. 2 lit. b). Zgodnie z § 3 Pakietu, w przypadku niewywiązywania się inwesto­rów z postanowień zawartych w Pakiecie Socjalnym, związki zawodowe mają prawo wstąpić w spór zbiorowy. W dniu 30 grudnia 1998 r. Wojewoda D., działając w imie­niu Skarbu Państwa, przedstawiciel Przedsiębiorstwa Farmaceutycznego J. SA w J.G. oraz przedstawiciel Centrum Zaopatrzenia Medycznego C. SA w W. zawarli umowę przedwstępną, w której zobowiązali się do wspólnego zawiązania spółki ak­cyjnej pod firmą C.W. Centrum Zaopatrzenia Farmaceutycznego SA, w której wkładem wniesionym przez Skarb Państwa będzie przedsiębiorstwo w znaczeniu art. 551 k.c. pod nazwą Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farmaceutycznego C. w W. W § 13 tej umowy inwestorzy gwarantowali, że nowa spółka zrealizuje postanowienia Pa­kietu Socjalnego zawartego w dniu 26 października 1998 r. W dniu 1 marca 2000 r. strony umowy przedwstępnej, aneksem nr 1 do tej umowy, między innymi wprowadziły postanowienie, zgodnie z którym Pakiet Socjalny, będący załącznikiem nr 10 do umowy przedwstępnej, stanowi jej integralną cześć. W tym aneksie strony ponadto ustaliły, że inwestorzy, pod rygorem wszczęcia egzekucji (art. 777 § 1 pkt 4 k.p.c.) zobowiązują się do zapłaty na rzecz Skarbu Państwa w terminie 7 dni od dnia, w któ­rym świadczenie stało się wymagalne, kary umownej w wysokości świadczenia, o którym mowa w § 1 ust. 2 Pakietu Socjalnego. Pozwana spółka powstała w wyniku prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego Przedsiębiorstwo Zaopatrzenia Farma­ceutycznego C., przeprowadzonej na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 ze zm.) w związku z art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywaty­zacji przedsiębiorstw państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 171, poz. 1397 ze zm.) poprzez wniesienie przedsiębiorstwa do spółki. Zgodnie ze statutem spółki z dnia 1 marca 2000 r., akcjonariuszami spółki zostali Skarb Państwa, Centrum Zaopa­trzenia Medycznego C. SA i Przedsiębiorstwo Farmaceutyczne J. SA. Akt zawiązania spółki miał miejsce w dniu 28 marca 2000 r. Pakiet Socjalny z dnia 26 października 1998 r. nie został wprowadzony do aktów obowiązujących wewnętrznie w pozwanej spółce. Związki zawodowe nie żądały od pozwanej przedłożenia jakichkolwiek sprawozdań z realizacji Pakietu. Nie prowadzono też żadnych aneksów ani dalszych uzgodnień treści Pakietu Socjalnego. Pozwana nie była zobowiązana do przedsta­wienia Ministrowi Skarbu Państwa wyjaśnień dotyczących realizacji postanowień Pa­kietu Socjalnego. Spółka F. SA w K. jako akcjonariusz pozwanej i następca prawny spółek C. S.A i J. SA, przedstawiła Ministrowi Skarbu Państwa w dniu 11 lipca 2003 r. sprawozdanie z realizacji zobowiązań inwestycyjnych w pozwanej spółce w okresie pierwszych 36 miesięcy jej funkcjonowania. W punkcie trzecim tego sprawozdania, zatytułowanym „Realizacja zobowiązań Inwestora w zakresie pakietu socjalnego” wskazano, że założenia Pakietu Socjalnego z dnia 26 października 1998 r. były reali­zowane w okresie trzech lat od dnia zawiązania spółki, zaś zobowiązania inwestora, wynikające z postanowień Pakietu, zostały w pełni zrealizowane, przy czym w okre­sie obowiązywania Pakietu nie wystąpiły przypadki naruszenia gwarancji w zakresie zatrudnienia pracowników (nie były więc wypłacane kary umowne). W pozwanej spółce obowiązywał Zakładowy Układ Zbiorowy Pracy zawarty w dniu 17 lipca 2001 r. i wpisany do rejestru zakładowych układów zbiorowych pracy w dniu 22 października 2001 r. Pakiet Socjalny z dnia 26 października1998 r. nie został włączony do Zakładowego Układu Zbiorowego Pracy. Pozwana nie wypłaciła żadnemu pracowni­kowi świadczenia na podstawie Pakietu Socjalnego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się