Wyrok SN z dnia 11 maja 2006 r., sygn. II PK 273/05

Uchwała rada gminy o odwołaniu sekretarza gminy ze stanowiska jest jednocześnie aktem rozwiązującym stosunek pracy z powołania (art. 70 k.p. w związku z art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gmin­nym, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.).

Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka, Sędziowie: SN Katarzyna Gonera, SA Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 maja 2006 r. sprawy z powództwa Janiny R. przeciwko Urzędowi Gminy w P. o ustalenie i zapłatę, na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Jeleniej Górze z dnia 29 kwietnia 2005 r. [...]

o d d a l i ł skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 grudnia 2004 r. Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Jeleniej Górze oddalił powództwo Janiny R. o zasądzenie od pozwa­nego Urzędu Gminy w P. kwoty 10.594 zł tytułem wynagrodzenia za pracę za sierpień i wrzesień 2001 r. żądanego wraz z ustawowymi odsetkami.

Sąd ten ustalił, że Rada Gminy P. powołała powódkę z dniem 1 listopada 1999 r. na stanowisko sekretarza tej gminy. Dnia 11 kwietnia 2001 r., na wniosek wójta, rada podjęła uchwałę o odwołaniu Janiny R. z zajmowanego stanowiska. W dniu 12 kwietnia 2001 r. Wójt Gminy P. doręczył powódce pisemne oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowie­dzenia, czego przyczyną miało być odwołanie jej ze stanowiska wcześniejszą uchwałą rady. Dnia 1 czerwca 2001 r. strona pozwana wydała powódce świadectwo pracy stwierdzające fakt rozwiązania stosunku pracy z dniem 31 maja 2001 r. na podstawie art. 30 § 1 pkt 2 k.p.

Sąd Rejonowy ustalił nadto, że wyrokiem z dnia 3 marca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu stwierdził nieważność uchwały Rady Gminy P. w przedmiocie odwołania sekretarza gminy, wskazując równocześnie, że uchwała ta nie może być wykonana. Powołując się na ten wyrok, powódka w dniu 14 czerwca 2004 r. zwróciła się do strony pozwanej o rozwiązanie stosunku pracy za porozumie­niem stron i złożyła jednocześnie rezygnację z funkcji sekretarza gminy. W odpowie­dzi na ten wniosek pozwana poinformowała powódkę, iż nie znajduje podstaw do uznania, ażeby strony po dniu 31 maja 2001 r. łączył stosunek pracy. 

Oceniając w świetle tak ustalonego stanu faktycznego zasadność roszczenia powódki, Sąd Rejonowy nie znalazł podstaw do jego uwzględnienia. Wykluczył bo­wiem możliwość zaakceptowania stanowiska powódki, iż nie doszło do rozwiązania stosunku pracy, co stanowiło podstawę domagania się przez nią wynagrodzenia za pracę stanowiącego przedmiot sporu w niniejszej sprawie. W szczególności za błędny Sąd ten uznał pogląd Janiny R. dotyczący podmiotu uprawnionego do złożenia jej oświadczenia woli o rozwiązaniu stosunku pracy, jakim według powódki była wyłącznie rada gminy. Sąd Rejonowy stwierdził, że art. 4 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593) w brzmieniu obowiązującym w dniu 11 kwietnia 2001 r. wskazywał na kompetencję przewodniczącego zarządu jednostki samorządu terytorialnego do podej­mowania w imieniu pracodawcy czynności w zakresie stosunku pracy wobec pra­cowników samorządowych zatrudnionych w urzędach i biurach wymienionych w art. 1 tej ustawy, czyli także wobec sekretarza gminy. Sąd Rejonowy powołał się też na art. 3 § 1 k.p., zgodnie z którym za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką, albo inna wyznaczona do tego osoba i przenosząc te uregulowania na grunt rozpoznawanej sprawy podniósł, że wójt gminy był uprawniony do zarządzania urzędem gminy, a do jego kompetencji należało także uprawnienie do rozwiązywania z sekretarzem gminy stosunku pracy, obejmujące wybór trybu tego rozwiązania. W ocenie Sądu Rejonowego, czynnością prawną rozwiązującą z powódką stosunek pracy było zatem pisemne oświadczenie wójta z dnia 12 kwietnia 2001 r., a nie uchwała rady gminy z 11 kwietnia 2001 r., która stanowiła jedynie podstawę do złożenia przez wójta oświadczenia woli rozwiązującego stosunek pracy. W takiej sy­tuacji stwierdzenie nieważności tej uchwały wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Admini­stracyjnego pozostaje bez znaczenia dla konieczności stwierdzenia, że z dniem 31 maja 2001 r. stosunek pracy został rozwiązany, a tym samym powództwo opierające się na odmiennym założeniu uwzględnione być nie może.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się