24.07.2001

Uchwała SN z dnia 24 lipca 2001 r. sygn. I KZP 15/2001

Dopuszczalna jest kasacja strony od wyroku sądu odwoławczego, którym orzeczono w przedmiocie odszkodowania i zadośćuczynienia na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), choćby nie podnoszono w niej zarzutu opartego na uchybieniu wymienionym w art. 439 § 1 k.p.k., gdyż nie dotyczą jej ograniczenia wnoszenia kasacji określone w art. 523 § 2 i 3 k.p.k.

Przewodniczący: sędzia SN T. Grzegorczyk (sprawozdawca).

Sędziowie SN: J. Skwierawski, J. Sobczak.

Prokurator Prokuratury Krajowej: R. Stefański.

Sąd Najwyższy w sprawie Bogdana J. i Anny A., po rozpoznaniu w dniu 24 lipca 2001 r., przekazanego na podstawie art. 441 § 1 w zw. z art. 518 k.p.k. przez Sąd Najwyższy działający jako sąd odwoławczy, postanowieniem z dnia 7 maja 2001 r., poszerzonemu składowi Sądu Najwyższego zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy, a mianowicie:

Czy strona może wnieść kasację od wyroku sądu odwoławczego, którym orzeczono w przedmiocie odszkodowania i zadośćuczynienia na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz.149 ze zm.), jeśli nie podnosi zarzutu opartego na uchybieniu wymienionym w art. 439 § 1 k.p.k. ?

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

U Z A S A D N I E N I E

Pytanie prawne „Czy strona może wnieść kasację od wyroku sądu odwoławczego, którym orzeczono w przedmiocie odszkodowania i zadośćuczynienia na podstawie ustawy z dnia 23 lutego 1991r. (...), jeżeli nie podnosi zarzutu opartego na uchybieniu wymienionym w art.439 § 1 k.p.k.”, zrodziło się w trakcie postępowania zażaleniowego przed Sądem Najwyższym. Sąd ten rozpoznawał jednoosobowo zażalenie pełnomocnika strony na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 grudnia 2000 r., którym odmówiono przyjęcia kasacji od wyroku tegoż sądu z dnia 5 października 2000 r., mocą którego utrzymano w mocy wyrok Sądu Okręgowego w L. o oddaleniu wniosku Bogdana J. i Anny A. o odszkodowanie i zadośćuczynienie z tytułu niesłusznego aresztowania i pobytu w łagrze sowieckim Witolda J. w latach 1945-1948. Jako powód odmowy przyjęcia kasacji podano, że po 1 września 2000r., z uwagi na brzmienie art. 523 § 2 k.p.k., nadane nowelą do k.p.k. z dnia 20 lipca 2000r., kasacja od powyższego wyroku, jeżeli nie podnosi zarzutów z art.439 § 1 k.p.k., nie przysługuje. W zażaleniu skarżący podniósł, że skarga kasacyjna jest dopuszczalna, gdyż została „wniesiona na korzyść człowieka skazanego na pozbawienie wolności (już nieżyjącego)”.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp