21.09.2001 Kadry i płace

Wyrok SN z dnia 21 września 2001 r. sygn. I PKN 626/00

Akordowy system wynagradzania pracowników nie może obowiązywać bez wprowadzenia norm pracy.

Przewodniczący SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera, Zbigniew Myszka (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 21 września 2001 r. sprawy z powództwa Adama R., Zbigniewa K., Roberta C., Grzegorza C. i Tadeusza G. przeciwko Przedsiębiorstwu Budowlano-Montażowemu „M.” Spółce z o.o. w Ż. o zapłatę, na skutek kasacji powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 18 maja 2000 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Apelacyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z dnia 18 maja 2000 r. zmienił zaskarżony przez powodów Adama R., Zbigniewa K., Roberta C., Grzegorza C. i Tadeusza G. wyrok Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 31 stycznia 2000 r. w pkt I o tyle, że zasądził od pozwanego Przedsiębiorstwa Budowlano-Montażowego „M.” Spółki z o.o. w Ż. kwoty na rzecz Adama R. 515,28 DM oraz na rzecz Roberta C. 744,40 DM, z 8% odsetkami od dnia 1 grudnia 1995 r., oraz oddalił apelację powodów w pozostałym zakresie, a także zasądził od każdego z nich na rzecz strony pozwanej kwotę po 1500 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego. W sprawie tej, która była przedmiotem kilkakrotnego rozpoznania, Sąd Apelacyjny uznał za uzasadniony zarzut powodów Adama R. i Roberta C., że należne im ekwiwalenty za niewykorzystane urlopy wypoczynkowe podlegały zasądzeniu w walucie obcej zgodnie z § 3 ust. 1 uchwały nr 71 Rady Ministrów z dnia 3 maja 1989 r. Natomiast nie podzielił apelacji wszystkich powodów, którzy utrzymywali, iż za pracę za granicą powinni być wynagradzani według ilości przepracowanych godzin, w tym godzin nadliczbowych, a nie za ilość wykonywanej pracy według akordowo-zadaniowego systemu wynagradzania. W tym zakresie Sąd Apelacyjny wskazał, że już w pierwszym wyroku z dnia 27 marca 1997 r. Sąd ten przesądził akordowo-zadaniową formę wynagradzania powodów, mającą oparcie w ustaleniu norm ilościowych wykonanego produktu pomiędzy pozwaną Spółką a jej kontrahentem zagranicznym i taka ocena prawna była wiążąca przy ponownym rozpoznawaniu sprawy (art. 386 § 6 KPC). Sąd ten wskazał, że powołany w sprawie biegły odniósł roszczenia płacowe powodów do kontraktu pozwanej z firmą niemiecką i na tej podstawie określił wydajność jednego pracownika, odnosząc ją do ilości prac zafakturowanych, tj. przekazanych do użytku przez pozwaną i zapłaconych przez jej kontrahenta zagranicznego. Przyjęcie takiej zasady ustalenia wynagrodzenia powodów wykonujących roboty budowlane za granicą ma uzasadnienie ekonomiczne, skoro ich wynagrodzenie było uzależnione od ilości wykonanej pracy, a nie od przepracowanego czasu. W konsekwencji Sąd Apelacyjny przyjął za biegłym sądowym, że powodowie otrzymali należną im „zapłatę za ilość wykonanej pracy”, co nie naruszało zasad wynagradzania pracowników ogólnie ujętych w art. 78 § 1 KP.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty