Uchwała SN z dnia 16 grudnia 1998 r., sygn. II CZP 46/98
Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie z wniosku „Invest – Bank” S.A. Oddział w W. przeciwko Elżbiecie i Janowi M. o nadanie klauzuli wykonalności po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Wojewódzki we Wrocławiu postanowieniem z dnia 17 sierpnia 1998 r. II Cz 639/98 do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 kpc:
„Czy nadanie przez sąd klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu obejmującemu roszczenie wynikające z czynności bankowej dokonanej przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz.U. 1997 r. Nr 140, poz. 939), tj. przed dniem 1 stycznia 1998 r., uzależnione jest od złożenia przez bank pisemnego oświadczenia dłużnika o poddaniu się egzekucji?”
podjął następującą uchwałę:
Do nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nie jest wymagane oświadczenie dłużnika o poddaniu się egzekucji, jeżeli czynność banków, z której wynika wierzytelność objęta tytułem egzekucyjnym, została dokonana przed dniem 1 stycznia 1998 r.
Uzasadnienie
„INWEST – BANK” S.A. – Oddział w W. wystąpił z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, wystawionemu w dniu 27 lutego 1998 r. z powołaniem się na art. 96 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe (Dz.U. 1997 r. Nr 140, poz. 939), a stwierdzającemu, że Jan i Elżbieta małż. M. winni zapłacić wnioskodawcy solidarnie kwotę 54.708,03 zł z ustawowymi odsetkami od 28 lutego 1998 r. do dnia zapłaty, z tytułu umowy o kredyt zawartej dnia 23 listopada 1995 r., oraz że roszczenie o zapłatę tej kwoty jest wymagalne.
Zarządzeniem Przewodniczącego Sądu Rejonowego w Środzie Śląskiej z dnia 18 czerwca 1998 r. wniosek, o którym mowa, został zwrócony z uzasadnieniem tej treści, że wierzyciel, mimo wezwania, nie usunął w terminie braku formalnego wniosku, polegającego na nieoznaczeniu czynności bankowej, z której wynika roszczenie objęte tytułem egzekucyjnym. Przy rozpatrywaniu zażalenia wierzyciela na to zarządzenie Sąd Wojewódzki we Wrocławiu powziął poważne wątpliwości, którym dał wyraz w przedstawionym Sądowi Najwyższemu, do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 w związku z art. 397 § 2 oraz art. 13 § 2 kpc, zagadnieniu prawnym, przytoczonym w sentencji uchwały.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
