Uchwała składu 7 Sędziów SN z dnia 28 lipca 1988 r., sygn. III PZP 18/88
Filcek Antoni /przewodniczący sprawozdawca/, Brzeziński Eligiusz, Rafacz-Krzyżanowska Maria, Myga Waldemar, Mzyk Eugeniusz, Stypułkowska Zofia /współsprawozdawca/, Wasilewski Jan
Sąd Najwyższy na pytanie prawne Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego:
Czy rzeczowo właściwy do rozpatrywania sporów ze stosunku pracy mianowanego pracownika naukowo-dydaktycznego, opartych na kwestionowaniu przypisania mu porzucenia pracy, jest sąd pracy czy sąd administracyjny?
podjął uchwałę:
Do rozpatrywania sporów dotyczących wygaśnięcia stosunku pracy pracownika naukowo-dydaktycznego, nawiązanego na podstawie mianowania, właściwe są sądy pracy także wtedy, gdy wygaśnięcie stosunku pracy nastąpiło w razie porzucenia pracy.
Uzasadnienie
Przedstawione Sądowi Najwyższemu zagadnienie wyłoniło się na tle przepisów ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/, zwłaszcza art. 170 oraz art. 172 tej ustawy. Artykuł 170 ust. 1 wylicza sześć sytuacji powodujących wygaśnięcie stosunku pracy pracownika naukowo-dydaktycznego /wśród nich także porzucenie pracy/, w ust. 3 zaś stanowi, że ustanie stosunku pracy w tych sytuacjach stwierdza organ uprawniony do mianowania na dane stanowisko. Obok wygaśnięcia stosunku pracy w art. 169 i art. 171 ustawy o szkolnictwie wyższym unormowano rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem naukowo-dydaktycznym. Natomiast w art. 172 postanowiono, że w sprawach dotyczących rozwiązania stosunku pracy, nawiązanego w drodze mianowania, pracownikowi naukowo-dydaktycznemu przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadach i w trybie określonych w kodeksie postępowania administracyjnego /ust. 1/, a w innych sprawach o roszczenia ze stosunku pracy pracowników naukowo-dydaktycznych stosuje się przepisy kodeksu pracy /ust. 2/.
Istota zagadnienia nie ogranicza się - jak mogłaby sugerować treść przedstawionego pytania - do sporu związanego z wygaśnięciem stosunku pracy mianowanego pracownika naukowo-dydaktycznego na skutek porzucenia przez niego pracy, lecz odnosi się również do sporów powstałych na tle wygaśnięcia stosunku pracy takiego pracownika także w innych sytuacjach, i to zarówno przewidzianych w art. 170 ust. 1 ustawy o szkolnictwie wyższym, jak i wynikających z powszechnie obowiązujących przepisów prawa pracy np. art. 74 Kp. To samo zagadnienie występuje na tle innych przepisów sformułowanych analogicznie do art. 172 ustawy o szkolnictwie wyższym, w szczególności art. 38 i 39 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./, w których również oprócz rozwiązywania stosunku pracy przewidziane jest wygaśnięcie stosunku pracy mianowanego urzędnika państwowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
