Wyrok NSA z dnia 19 czerwca 2019 r., sygn. II OSK 2053/17
Przesłanka stwierdzenia z "wysokim prawdopodobieństwem" związku przyczynowego między rozpoznanym schorzeniem a warunkami wykonywanej pracy zwalania organy administracji z konieczności badania wszystkich możliwych pozazawodowych czynników, które mogą wywołać przedmiotowe schorzenie, tym bardziej, jeżeli warunki pracy wskazują na zawodową etiologię choroby (art. 2351 Kodeksu pracy).
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj /spr./ sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski Protokolant starszy inspektor sądowy Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 marca 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 2002/16 w sprawie ze skargi G. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 24 marca 2017r., sygn. akt VII SA/Wa 2002/16, oddalił skargę G. S. na decyzję Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2016 r., znak [...], w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
[...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny wszczął w dniu 12 maja 2015r. postępowanie administracyjne w sprawie podejrzenia u G. S. choroby zawodowej: przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym trwającym co najmniej 15 lat, wymienionej w poz. 15 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 1367). W toku prowadzonego postępowania administracyjnego organ dokonał oceny narażenia zawodowego G. S. pod kątem zatrudnienia w warunkach ekspozycji na nadmierny wysiłek głosowy. Ustalił, że G. S. pracowała od [...] r. do [...] r. jako nauczyciel w przedszkolu oraz od [...] r. do [...]r. jako wychowawca w świetlicy, nauczyciel nauczania indywidualnego, prowadząc zajęcia indywidualne i grupowe (kilku do kilkunastu uczniów) i podczas wykonywania pracy na ww. stanowiskach była narażona na nadmierny wysiłek głosowy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
