Wyrok NSA z dnia 17 października 2006 r., sygn. II FSK 1279/05
1. W świetle dyspozycji art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ sąd, co do zasady, nie jest obowiązany poszukiwać, poza materiałem faktycznym, dowodów przemawiających za określonymi w skardze lub w odpowiedzi na skargę, tezami.
2. Zgromadzenie wszystkich dowodów niezbędnych do ustalenia rzeczywistego obrazu stanu faktycznego i ujęcie ich w aktach sprawy, pozwala skontrolować sądowi I instancji nie tylko ustalenie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia podatkowego, lecz także poprawność dokonanej subsumcji.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 17 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 15 czerwca 2005 r. I SA/Bd 240/05 w sprawie ze skargi Emilii i Jana S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 4 marca 2005 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. - oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 15 czerwca 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w sprawie I SA/Bd 240/05, uchylił zaskarżoną przez Emilię i Jana S. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 4 marca 2005 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 rok oraz określił, że decyzja ta nie może być wykonana w całości. Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy rozstrzygnięcie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w B. z dnia 30 listopada 2004 r., w którym skarżącym określono wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 rok w kwocie wyższej niż zadeklarowana w zeznaniu rocznym. W rozpoznawanej sprawie organy podatkowe ustaliły, iż podatnicy w 1999 roku prowadzili działalność gospodarczą jako firma "G." w B.
W wyniku przeprowadzonej kontroli oraz postępowania podatkowego organy podatkowe stwierdziły, że podatnicy niezasadnie odliczyli całą kwotę z tytułu darowizn dokonanych na cele charytatywno-opiekuńcze, przekazanych na rzecz Zakonu Kanoników Regularnych Laterańskich Wizytator Klasztor Bożego Ciała w K. oraz na rzecz Stowarzyszenia Służby Charytatywnej im. Bł. Urszuli Ledóchowskiej. W ocenie organów, podatnicy nie przedłożyli sprawozdania wymaganego przepisami art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja ustawy 1989 r. o stosunku Państwa do kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./, dalej jako ustawa o stosunku Państwa do Kościoła. Organy stwierdziły zatem, że nie została wypełniona dyspozycja zawarta we wskazanym powyżej przepisie, a więc podatnicy nie nabyli prawa do odliczenia od dochodu darowizny w części przekraczającej limit określony w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416/. W myśl tego przepisu, zasadą jest, w przypadku darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą, możliwość odliczenia od kwoty stanowiącej nie więcej niż 10 procent dochodu. Wyjątek od tej zasady zawiera natomiast art. 55 ust. 7 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła, który daje możliwość odliczenia pełnej kwoty darowizny pod warunkiem spełnienia wymienionych w nim przesłanek.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
