Wyrok NSA z dnia 15 marca 2006 r., sygn. II FSK 445/05
1. Z treści art. 44 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ wynika, że ustawodawca podatkowy sformułował domniemanie prawne wskazujące, iż wysokość zobowiązania podatkowego, jaka wynika z zeznania rocznego jest prawidłowa i odpowiada rzeczywistości.
2. Aby wzruszyć domniemanie prawne wskazujące na prawidłowe rozliczenie się danego podatnika z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, organ podatkowy wydać musi ostateczną decyzję podatkową i doręczyć ją w terminie nie uchybiającym terminowi, o jakim mowa jest w art. 70 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./, a więc przed okresem, w którym wygasa zobowiązanie podatkowe z mocy prawa.
3. Zapłata podatku dokonana w zgodzie z dyspozycją art. 224 par. 1 Ordynacji podatkowej, wskazująca na obowiązek wykonania decyzji organu podatkowego pomimo wniesienia. odwołania, powoduje wygaśnięcie zobowiązania podatkowego w kształcie jaki zastał mu nadany w zeznaniu podatkowym. W pozostałej części, w sytuacji gdy nie obalono domniemania prawnego co do prawidłowości wykazanego w zeznaniu podatkowym zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązanie to w sposób skuteczny nie powstało. Nie zostało ono ukształtowane na nowo ostateczną decyzją organu podatkowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
