Wyrok NSA z dnia 23 maja 1997 r., sygn. I SA/Łd 396/96
1. Pracownicy skarżącego przybyli dobrowolnie do Urzędu Skarbowego, aby zawiadomić organ podatkowy o naruszeniach prawa w firmie, w której zostali zatrudnieni, a organ podatkowy uznał ich oświadczenia za istotne dla sprawy. W takim razie niezrozumiała jest odmowa przesłuchania składających oświadczenie w charakterze świadków, skoro domagał się tego skarżący, a sam organ uznał treść oświadczeń za istotną dla sprawy. Nie można uznać za przekonywające stwierdzenia organów podatkowych, że udział skarżącego w tej części postępowania nie był konieczny; bo przyjęto dobrowolne oświadczenia pracowników. Należy bowiem przypomnieć, co wielokrotnie podkreślał w swym orzecznictwie NSA, że organ administracji państwowej nie może pozbawić strony udziału w postępowaniu administracyjnym, na przykład z uzasadnieniem, że jej udział w przeprowadzeniu dowodu nie jest konieczny.
2. Organy podatkowe stwierdziły, że treść notatek prowadzonych przez skarżącego w zeszytach znalezionych w trakcie kontroli odbiega od treści ewidencji prowadzonej przez skarżącego dla potrzeb podatku od towarów i usług i na tej podstawie uznały, że skarżący nieewidencjonował sprzedaży. Organy podatkowe ograniczyły się jedynie do analizy tych notatek i stwierdzając, że są one spójne, przyjęły jako wystarczający dowód służący do ustalenia wielkości sprzedaży. Charakter tych notatek i cel nie zostały jednak wyjaśnione, a przede wszystkim nie podjęto kroków w celu wyjaśnienia, czy ich treść odpowiada prawdzie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
