Wyrok NSA z dnia 23 listopada 1994 r., sygn. III SA 311/94
1. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ statuuje następstwo prawne pod tytułem ogólnym /sukcesja generalna/, obejmując ogół praw i obowiązków poprzednika prawnego, przechodzących na jego następcę.
2. W prawie podatkowym niedopuszczalne jest stosowanie analogii; obowiązki oraz ulgi podatkowe wynikać muszą wprost z przepisów ustawowych.
uchyla zaskarżoną decyzję w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem nr 6 Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 1992 r. i aktem notarialnym sporządzonym w dniu 10 lutego 1992 r. Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego, Przedsiębiorstwo Państwowe w P. zostały na podstawie art. 6 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa pod nazwą Zakłady Przemysłu Dziewiarskiego, Spółka Akcyjna w P. Postanowieniem z dnia 28 lutego 1992 r. Sądu Rejonowego w P. przedsiębiorstwo zostało wykreślone z rejestru przedsiębiorstw państwowych, a w dniu 2 marca 1992 r. Spółka została zarejestrowana w rejestrze handlowym. Przedsiębiorstwo państwowe działalność swoją w 1991 r. i w ciągu 2 miesięcy 1992 r. zamknęło stratą. Spółka w złożonej deklaracji podatkowej CIT-2 o wysokości dochodu osiągniętego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych za okres styczeń - październik 1992 r. wykazała stratę w wysokości 2.781.830.000 zł. Urząd Skarbowy w P. decyzją z dnia 11 stycznia 1993 r. ustalił wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 marca do 31 grudnia 1992 r. w wysokości 901.328.000 zł wychodząc z założenia, że Spółka, która powstała z dniem 1 marca 1992 r. w wyniku przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego na podstawie przepisów ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych nie może pomniejszać dochodu do opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania /Dz.U. nr 21 poz. 86/ o stratę poniesioną w roku poprzednim przez byłe przedsiębiorstwo państwowe.
Izba Skarbowa w P. utrzymała decyzję organu I instancji, decyzją z dnia 3 lutego 1992 r. w mocy, a następnie decyzją z dnia 5 kwietnia 1993 r. wydaną w trybie art. 200 par. 2 Kpa uchylił własną decyzję z dnia 3 lutego 1993 r. i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego z dnia 11 stycznia 1993 r., uznając, iż przekształcenie Przedsiębiorstwa w Spółkę nastąpiło na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, co powodowało, że Spółka niejako automatycznie wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki przedsiębiorstwa państwowego, wobec czego miała prawo do odliczenia straty na podstawie art. 7 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Pismem z dnia 13 października 1993 r. Izba Skarbowa w P. zwróciła się do Ministerstwa Finansów o stwierdzenie nieważności decyzji Izby z dnia 5 kwietnia 1993 r., gdyż biorąc pod uwagę wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (...) z dnia 20 lipca 1993 r. SA/Po 3225/92, decyzja Izby "wydana została z naruszeniem przepisów prawa".
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
