Wyrok SN z dnia 20 lutego 2024 r., sygn. III PSKP 41/22
Pracodawca ponosi ciężar dowodowy wykazania, że wypłacił pracownikowi należne wynagrodzenie, a dokonywane przez sądy kalkulacje wynagrodzeń muszą być wolne od błędów arytmetycznych i respektować wcześniejsze wyroki dotyczące tej samej kwestii wynagrodzeniowej.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Piotr Prusinowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Krzysztof Rączka
SSN Krzysztof Staryk
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko J. W.
o zapłatę wynagrodzenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 20 lutego 2024 r.,
skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Opolu
z dnia 21 kwietnia 2021 r., sygn. akt V Pa 53/20,
I. uchyla zaskarżony wyrok w pkt I. w części dotyczącej żądania zasądzenia wynagrodzenia za kwiecień 2016 r. (uwzględnionego w kwocie 1.716,80 zł) i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Opolu do ponownego rozpoznania;
II. oddala skargę kasacyjną w pozostałym zakresie.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w Opolu wyrokiem z 28 maja 2018 r. oddalił powództwo J. K., który domagał się zapłaty od pozwanego J.W. kwoty 43.960 zł tytułem wynagrodzenia zasadniczego za okres od 1 lipca 2014 r. do 30 marca 2017 r.
Apelację od wyroku Sądu Rejonowego wniósł powód domagając się zmiany zaskarżonego wyroku i zasądzenia kwoty 32.640 zł netto. Sąd Okręgowy w Opolu, wyrokiem z dnia 22 listopada 2018 r.: - zmienił zaskarżony wyrok w pkt I w ten sposób, że zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 14.027,70 zł tytułem wynagrodzenia za pracę, a w pozostałej części powództwo oddalił.
Od wyroku Sądu Okręgowego w Opolu pozwany wniósł skargę kasacyjną. Sąd Najwyższy, wyrokiem z 29 września 2020 r., uchylił zaskarżony wyrok w pkt I i II i sprawę w tej część przekazał Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Sąd Okręgowy po ponownym rozpoznaniu sprawy ustalił, że pozwany prowadzący firmę transportową nie posiada listy wypłat wynagrodzenia zasadniczego na rzecz powoda za miesiące: październik 2014 r., od czerwca do września 2015 r., kwiecień 2016 r. W przedłożonych listach płac za miesiące lipiec - grudzień 2014 r. ( k. 55-57 ) brak listy płac za październik 2014 r. Pozwany przedłożył na zarządzenie Sądu dokumenty dotyczące wynagrodzenia za miesiące czerwiec 2015 r., lipiec 2015 r., sierpień 2015 r., wrzesień 2015 r. Zawierają one: a) potwierdzenie przelewu z dnia 7 lipca 2015 r. - kwota 1.500 zł, tytuł diety, b) rozliczenie kierowcy za okres od 25 maja 2015 r. do 28 lipca 2015 r. (33 x 150 zł = 4.950 zł, zaliczka 1.500 zł), c) rozliczenie kierowcy za okres od 7 sierpnia 2015 r. do 9 sierpnia 2015 r. – 300 zł, d) rozliczenie kierowcy za okres od 9 sierpnia 2015 r. do 28 sierpnia 2015 r. (brak wpisanej kwoty), e) rozliczenie kierowcy za okres od 4 września 2015 r. do 6 września 2015 r. (300 zł), f) rozliczenie kierowcy za okres od 12 października 2014 r. do 26 października 2015 r. (13 x 150 = 1.950 zł, wypłacono ok. 500 zł, reszta do wypłaty - 1.450 zł). Sąd odwoławczy ustalił też, że w dniu 7 lipca 2015 r. powód otrzymał na swój rachunek bankowy przelew kwoty 1.500 zł tytułem diety. Za miesiące od lipca 2015 r. do września 2015 r. brak jest przelewów na rachunek bankowy powoda z tytułu wypłaty wynagrodzenia. Powód nie otrzymał wynagrodzenia za miesiące: czerwiec 2015 r., lipiec 2015 r., sierpień 2015 r., wrzesień 2015 r. Powód w okresie od 8 października 2015 r. do 1 kwietnia 2016 r. przebywał na L-4.
W dniach 12 stycznia 2016 r.,10 lutego 2016 r., 11 marca 2016 r., 14 kwietnia 2016 r. pozwany przelał na rachunek powoda kwoty po ok. 1.100 zł, przy czym przelew z 14 kwietnia 2016 r. jest na kwotę 1.104 zł. Przelewy te opisane są jako wynagrodzenie chorobowe, (k. 31 i 147). Kolejny przelew został dokonany dopiero w dniu 28 maja 2016 r. na kwotę 1.500 zł opisany jako wynagrodzenie + diety. (k. 147). Powód nie otrzymał wynagrodzenia zasadniczego za kwiecień 2016 r. Był zatrudniony do dnia 31 marca 2017 r. W okresie od 14 marca 2017 r. do 26 marca 2017 r. przebywał na L-4. W dniu 20 kwietnia 2017 r. pozwany przelał, już po zakończeniu zatrudnienia, na rzecz powoda kwotę 1.355,20 zł opisaną jako wynagrodzenie + chorobowe (k. 146).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
