Wyrok NSA z dnia 7 lipca 2022 r., sygn. III OSK 1343/21
Dnia 7 lipca 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie: sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1010/18 w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2018 r. nr Wa-5111-Dd0011/2018 w przedmiocie nakazu inspektora pracy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 stycznia 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 1010/18 oddalił skargę A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2018 r. nr Wa-5111-Dd0011/2018 w przedmiocie nakazu inspektora pracy.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła A. Sp. z o.o. z siedzibą w [...]. Zaskarżając wyrok w całości, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") zarzuciła:
1) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c oraz art. 151 p.p.s.a. w związku z art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 107 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej w skrócie "k.p.a."), poprzez brak uwzględnienia skargi i jej oddalenie przy oparciu wyroku na wersji stanu faktycznego wynikającego z protokołu kontroli i braku ustalenia rzeczywistego stanu faktycznego, a nie w oparciu o dowody zgromadzone w sprawie oraz przyjęciu za prawdziwe nieweryfikowalnych twierdzeń zawartych w tym protokole, co do których strona zgłaszała zastrzeżenia – w tym co do spełnienia wymagań w zakresie zapewnienia korzystającym z szatni pracownikom wymogów określonych przepisem § 14 ust. 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zm., dalej w skrócie "rozporządzenie"), a ponadto poprzez naruszenie zasady prawdy obiektywnej oraz pominięcie przy wyrokowaniu zaniechań organów w zakresie konieczności wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy;
b) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c oraz art. 151 p.p.s.a. w związku z art. 10 § 1 k.p.a., poprzez brak uwzględnienia skargi i jej oddalenie pomimo zidentyfikowania przez Sąd pierwszej instancji naruszenia przez organ jego obowiązku zapewnienia stronie czynnego udziału w postępowaniu, podczas gdy brak poinformowania strony o możliwości zapoznania się z zebranymi dowodami i materiałami w sposób oczywisty uniemożliwił jej wskazanie na błędny stan faktyczny sprawy – brak ogrzewania pomieszczenia oraz przedłożenia zdjęć szafek pracowniczych, jakie są na wyposażeniu pracowników Spółki;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
