Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2022 r., sygn. II GSK 289/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik (spr.) Sędzia NSA Gabriela Jyż Sędzia del. WSA Urszula Wilk po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 12 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Gl 1174/19 w sprawie ze skargi B.W. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (dalej: WSA, sąd pierwszej instancji) wyrokiem z 12 kwietnia 2021 r. sygn. akt III SA/Gl 1174/19 oddalił skargę B.W. (dalej: skarżąca) na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach (dalej: ŚPWIS, Inspektor) z [...] października 2019 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Decyzją z [...] grudnia 2011 r. Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Raciborzu (dalej: organ pierwszej instancji), po rozpatrzeniu wniosku A.J., odmówił stwierdzenia u niej choroby zawodowej – nowotworu złośliwego powstałego w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi – nowotworu układu krwiotwórczego, wymienionego w poz. 17.3 wykazu chorób zawodowych stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1367; dalej: rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych). Z uzasadnienia wynika, że A.J. w okresie od 1978 r. do 2010 r. pracując jako pielęgniarka przygotowywała i podawała pacjentom leki cytostatyczne (m.in. takie jak Vinkrystyna, Cyklofosfamid (Endoksan), Doksorubicyna, Methotrexat, Bleomycyna, Cisplatinum, Vepesid, Platidiam, Nevelbine, Carboplatinum, Vinorelbina i Gemzar) oraz opiekowała się pacjentami poddanymi chemioterapii. Powołując się na dwa orzeczenia lekarskie: z [...] grudnia 2010 r. nr [...] sporządzone przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy Przychodnia Chorób Zawodowych w S. (dalej: PCHZ WOMP) oraz z [...] listopada
2011 r. nr [...] wydane przez Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. (dalej: IMPiZŚ), stwierdzające brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej u wnioskodawczyni, organ pierwszej instancji wskazał, że leki te nie zostały zamieszczone w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 1 grudnia 2004 r. w sprawie substancji, preparatów, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy (Dz.U. Nr 280, poz. 2771 ze zm.; dalej: rozporządzenie w sprawie substancji), stąd – zdaniem obu jednostek medycznych – brak było podstaw do przyjęcia, że mogły one wpłynąć na chorobę nowotworową zmarłej A.J. Nie można było zatem uznać zawodowej etiologii choroby.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
