Wyrok SN z dnia 1 marca 2023 r., sygn. II NSKP 5/23
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki ma swobodę wyboru w zakresie wymiaru kar dla przedsiębiorców. Decyzje Prezesa URE nie muszą opierać się jedynie na znikomej szkodliwości społecznej czynu, a sąd nie powinien zastępować oceny Prezesa w kwestii karania lub odstąpienia od kary, chyba że zostaną naruszone zasady uznania administracyjnego.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Grzegorz Żmij (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Tomasz Demendecki
SSN Elżbieta Karska
w sprawie z powództwa N. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w D. (poprzednio N. spółki akcyjnej w D. oraz N. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej w D.) przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki o wymierzenie kary pieniężnej po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 1 marca 2023 r. skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 14 grudnia 2020 r., sygn. akt: VII AGa 226/19,
1. oddala skargę kasacyjną;
2. zasądza od N. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w D. narzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki kwotę 540(pięćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 14 grudnia 2020 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie z powództwa N. spółki akcyjnej w D. (poprzednio N. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w D.) przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki o wymierzenie kary pieniężnej na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z 31 grudnia 2018 r. sygn. akt XVII AmE 46/17 (pkt I) zmienił zaskarżony wyrok w punktach pierwszym i drugim w ten sposób, że oddalił odwołanie w całości oraz w punkcie trzecim w ten sposób, że zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 720 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, a także (pkt II) orzekł o kosztach postępowania apelacyjnego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd Apelacyjny wskazał, że Prezes URE decyzją z 29 grudnia 2016 r., na podstawie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a w zw. z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. 2012, poz. 1059 ze zm., dalej: „p.e.”) w zw. z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. 2007, nr 133, poz. 924) oraz na podstawie art. 104 k.p.a. w zw. z art. 30 ust. 1 p.e., po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego wszczętego z urzędu w dniu 24 czerwca 2016 r. w sprawie wymierzenia kary pieniężnej N. sp. z o.o. sp.k. w D. za niedostosowanie do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10-31 sierpnia 2015 r., orzekł, że N. sp. z o.o. sp.k. w D. w dniach 10-12 sierpnia 2015 r. naruszyła obowiązek w zakresie dostosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 p.e. i za to działanie, wymierzył przedsiębiorcy karę pieniężną w wysokości 80 660 zł.
Wyrokiem z 31 grudnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zmienił decyzję Prezesa URE z 29 grudnia 2016 r. w ten sposób, że przyjął, iż przedsiębiorca naruszył obowiązek opisany w decyzji w dniu 12 sierpnia 2015 r. i obniżył nałożoną na N. S.A. w D. karę pieniężną do wysokości 10 646,28 zł.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
