Wyrok SN z dnia 31 marca 2022 r., sygn. I NSNc 576/21
Praktyka wydawania nakazu zapłaty przeciwko konsumentowi, wyłącznie na podstawie weksla przedstawionego przez powoda, z pominięciem kontroli umowy będącej źródłem stosunku podstawowego będzie prowadzić do powstania mechanizmu obejścia Dyrektywy 93/13 i stanowić będzie strukturalne zagrożenie zbiorowych interesów konsumentów.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Maria Szczepaniec (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Adam Redzik
Bożena Cecylia Makuch (ławnik Sądu Najwyższego)
w sprawie z powództwa M. W. przeciwko T. L., J. L. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 31 marca 2022 r. skargi nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Rejonowego w L. z 18 grudnia 2015 r., sygn. II Nc (…):
1. uchyla w całości zaskarżony nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w L. do ponownego rozpoznania;
2. znosi wzajemnie między stronami koszty postępowania przed Sądem Najwyższym.
Uzasadnienie
Nakazem zapłaty w postępowaniu nakazowym z 18 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy w L. w sprawie II Nc (…) na skutek pozwu wniesionego przez M. W. nakazał pozwanym T. L. i J. L., aby w ciągu dwóch tygodni zapłacili solidarnie powodowi kwotę 24 197 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 2 720 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania albo wnieśli w tymże terminie zarzuty.
W uzasadnieniu sąd wskazał m.in., że powód domagał się, aby T. L. i J. L. zapłacili na jego rzecz solidarnie kwotę 24 197 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 grudnia 2015 r. do dnia zapłaty. Powód podnosił, iż jest posiadaczem weksla własnego wystawionego przez pozwanych i następnie uzupełnionego, w związku z czym jest legitymowany do wystąpienia z roszczeniem określonym w petitum pozwu. Wskazał, że pismem z 10 listopada 2015 r. wezwał pozwanych do wykupu weksla wyznaczając datę na dzień 30 listopada 2015 r., jednakże pomimo wezwania pozwani nie udzielili żadnej odpowiedzi, jak również nie stawili się w wyznaczonym miejscu i czasie. Do dnia wniesienia powództwa pozwani nie dokonali wykupu weksla oraz nie uczynili zadość roszczeniu powoda w całości ani w części.
Sąd Rejonowy w L. ustalił, iż M. W. prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą M. w L. zawarł z pozwanymi w dniu 13 sierpnia 2015 r. umowę pożyczki. Dla zabezpieczenia roszczeń powoda pozwani wystawili weksel własny. Pozwani w wyznaczonym terminie nie dokonali wykupu weksla. W ocenie sądu złożony do akt sprawy weksel zawierał elementy wskazane w art. 101 ustawy z dnia 28 kwietnia 1936 r. Prawo wekslowe (Dz.U z 1936 r., nr 37, poz. 282). Sąd powołując treść art. 485 § 1 i 2 k.p.c., zważył, że w sprawie spełnione zostały przesłanki do wydania nakazu zapłaty, zaś żądanie odsetek ustawowych uzasadnia przepis art. 481 k.c. Orzeczenie o kosztach procesu zostało wydane w oparciu o przepis art. 108 § 1 k.p.c., art. 98 § 1 i 3 k.p.c.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
