Wyrok SN z dnia 6 maja 2022 r., sygn. II CSKP 457/22
Przepis art. 21a ust. 9 pr.farm. nie stanowi autonomicznej podstawy prawnej użycia przez importera równoległego, w tym pozwaną, spornego znaku towarowego. Przepis ten nie jest ani źródłem uprawnienia, ani źródłem „ustawowej zgody na użycie określonej nazwy”, która działanie importera miałaby czynić legalnym – mieszczącym się w ramach obowiązującego porządku prawnego. Wydanie pozwolenia na import równoległy oraz unormowana w art. 21a ust. 9 pr.farm. możliwość wprowadzenia importowanego produktu do obrotu pod bliżej określonymi nazwami mają swą doniosłość w sferze prawa publicznego. Dopuszczalność prowadzenia określonej działalności czy podejmowania czynności danego rodzaju same w sobie nie stanowią jednak wystarczającej podstawy do ingerencji w sferę praw podmiotów prywatnych z powołaniem się na legalność tych działań w świetle prawa administracyjnego.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Joanna Misztal-Konecka (przewodniczący)
SSN Beata Janiszewska (sprawozdawca)
SSN Marcin Krajewski
w sprawie z powództwa B. z siedzibą w B. przeciwko F. sp. z o.o. w W. o ochronę prawa do znaku towarowego, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 6 maja 2022 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w […] z dnia 25 października 2019 r., sygn. akt VII AGa […],
uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w […] do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Powódka B. z siedzibą w B. wystąpiła przeciwko pozwanej F. sp. z o.o. w W. o ochronę znaku towarowego B. przez: zakazanie przepakowywania produktu leczniczego sprowadzanego z Litwy pod nazwą B. do nowych opakowań zewnętrznych zawierających znak towarowy B., zakazanie pozwanej oferowania i wprowadzania do obrotu tak oznaczonego produktu leczniczego oraz nakazanie pozwanej zniszczenia, na własny koszt, wszelkich będących jej własnością opakowań zewnętrznych zawierających znak towarowy B., a także zobowiązanie pozwanej do podania do publicznej wiadomości informacji o treści wyroku – na koszt pozwanej.
Sąd Okręgowy w W. uwzględnił powództwo w zasadniczej części. Sąd ten ustalił, że powódka jest uprawniona do słownego znaku towarowego B. zarejestrowanego w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej pod nr (…) z pierwszeństwem od 27 listopada 1992 r. dla towarów w klasie 5. klasyfikacji nicejskiej (leki), używanego dla wytwarzanego przez uprawnioną produktu leczniczego na nadciśnienie tętnicze krwi, wprowadzanego do obrotu pod nazwą handlową B. 5 mg. W 1992 r. uprawniona uzyskała pozwolenie na obrót tym lekiem na terytorium Polski; jest on oferowany w opakowaniach zawierających po 30 lub 100 tabletek. Pozwana spółka jest importerem równoległym produktów leczniczych. Decyzją Prezesa Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych z 13 lipca 2016 r. pozwana uzyskała pozwolenie na import równoległy z Litwy produktu leczniczego B. i wprowadzanie go do obrotu w Polsce pod nazwą B. 5. Produkt ten jest dopuszczony do obrotu na Litwie w opakowaniach zawierających 50 tabletek. W sierpniu 2016 r. pozwana powiadomiła B. o zamiarze wprowadzania do obrotu w Polsce importowanego równolegle produktu leczniczego pod nazwą B. (B.) w nowych opakowaniach zewnętrznych zawierających 30 tabletek, opatrzonych znakiem towarowym B.. W odpowiedzi uprawniona sprzeciwiła się przepakowaniu, kwestionując m.in. istnienie takiej konieczności dla uzyskania rzeczywistego dostępu do polskiego rynku. F. sp. z o.o. nie uwzględniła powyższego zastrzeżenia powódki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
