Obowiązek uwzględnienia i ważenia skonkretyzowanego interesu publicznego i słusznego interesu prokuratora, w tym jego interesu majątkowego, nie przekreśla uznaniowości decyzji o odmowie przeniesienia prokuratora w stan spoczynku i nie poszerza kompetencji Sądu Najwyższego do merytorycznej oceny zasadności takiej decyzji. Z orzeczenia lekarza orzecznika z dnia 11 maja 2017 r. wynika, że skarżący nie jest trwale niezdolny do pełnienia służby z powodu choroby Z tego powodu pismem z 19 czerwca 2017 r. Prokurator Okręgowy w [...] wniósł o przeniesienie skarżącego w stan spoczynku. powinno nastąpić bezpośrednio po upływie roku niepełnienia służby z powodu choroby).
Urlop wypoczynkowy, udzielony zaraz po zakończeniu urlopu rodzicielskiego, przeznaczony był, oprócz regeneracji sił rodzica, także na dodatkową opiekę nad małym dzieckiem. Z tego względu należy taki urlop wypoczynkowy traktować jako sui generis kontinuum urlopu rodzicielskiego (lub macierzyńskiego). W konsekwencji należy uznać, że udzielenie przez pracodawcę urlopu wypoczynkowego zaraz po zakończeniu urlopu rodzicielskiego, nie niweczy ochrony pracownika wynikającej z art. 1832 k.p. Urlop wypoczynkowy, udzielony zaraz po zakończeniu urlopu rodzicielskiego, przeznaczony był, oprócz regeneracji sił rodzica, także na Udzielenie pracownicy obligatoryjnego urlopu wypoczynkowego, zdaniem Sądu Najwyższego, nie oznaczało powrotu powódki na dotychczasowe Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Z ustaleń zaskarżonego wyroku, którymi Sąd Najwyższy jest związany (art. 3983 § 3 k.p.c), wynika,
Jednakże, skorzystanie z uznaniowej kompetencji w kwestii podjęcia stosownej decyzji przez Prokuratora Generalnego o przeniesieniu prokuratora w stan spoczynku na powołanej wyżej podstawie nie może nosić znamion dowolności (arbitralności). powodu choroby. trwale niezdolna do pełnienia obowiązków prokuratora z powodu choroby lub utraty sił. W okresie od 25 maja 2016 r. do chwili obecnej nie pełni służby na tym stanowisku z powodu choroby. Pismem z 7 lipca 2017 r.
Zastosowanie art. 32 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) do osób, które przed 1 lipca 2004 r. nie spełniały wszystkich warunków nabycia prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie narusza zasad wyrażonych w art. 2 i 32 Konstytucji RP. Do okresów tych zaliczone zostały zarówno okresy niewykonywania pracy z powodu niezdolności do pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2004 r. z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r.
Zasada, zgodnie z którą prawo ojca do urlopu macierzyńskiego jest pochodną prawa matki do tego urlopu, jest błędna i prowadzi do dyskryminacji pracowników-ojców ze względu na płeć, co jest niezgodne z dyrektywą 2019/1158 Parlamentu Europejskiego i Rady oraz Kodeksem pracy. Odmówił natomiast udzielenia powodowi urlopu na zasadzie urlopu macierzyńskiego we wskazanym przez powoda okresie oraz urlopu rodzicielskiego . 180 § 2 k.p.), regeneracji sił po odbytym porodzie oraz umożliwieniu sprawowania bezpośredniej opieki nad dzieckiem w pierwszych tygodniach Powód M.B. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gliwicach z
na bezpłatny urlop o który wnioskowała dwukrotnie. Pracodawca ostatecznie nie wyraził powódce zgody na urlop bezpłatny, nie udzielając jej także w tym zakresie żadnych wyjaśnień. Pismem z 5 lutego 2019 r., powódka zwróciła się do prezesa zarządu o udzielenie jej urlopu bezpłatnego w terminie od 1 maja do 31 grudnia
Niezdolność do pełnienia obowiązków prokuratora nie jest przesłanką przeniesienia w stan spoczynku zgodnie z art. 127 § 1 ProkPr w zw. z art. 71 § 1 p.u.s.p. choroby lub utraty sił. Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia, Do okresu tego wlicza się okresy poprzedniej przerwy w pełnieniu służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia,
Zgodnie z art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, do postępowania przed Sądem Najwyższym stosuje się przepisy Kodeksu postępowania cywilnego o skardze kasacyjnej. sędziego z powodu choroby lub utraty sił, zawarta w art. 70 § 1 u.s.p., w odniesieniu do sędziego R. sędziego (art. 70 § 1 u.s.p.), albo sędziego, który z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił służby przez choroby lub utraty sił jest on trwale niezdolny do pełnienia obowiązków sędziego.
Biuro podróży może wyrządzić szkodę niemajątkową w postaci "zmarnowanego urlopu" lub "straconego wypoczynku", a podstawą jego odpowiedzialności jest przepis stanowiący, że organizator turystyki odpowiada za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych (uchwała Sądu Najwyższego z 19 listopada 2010 r., III CZP 79/10). wyższą. Wnioski z orzeczenia Pracownik, który ma zmarnowany urlop z powodu nieudolności lub złej woli biura podróży, ma prawo - jako osoba fizyczna Rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego Sąd Najwyższy uznał, że biuro podróży może wyrządzić szkodę niemajątkową w postaci "zmarnowanego urlopu
Z. stosunek służbowy zawodowej służby wojskowej z powodu zmniejszenia stanu etatowego w jednostce wojskowej, w której pełnił służbę i Za Sądem Najwyższym powtórzyć należy, że sposoby rozumienia i stosowania przepisów określone są głównie przez sądy, zwłaszcza najwyższe W przedmiotowej sprawie, jak i w sprawie w której orzekał Sąd Najwyższy we wskazanym wyżej orzeczeniu, nie zachodzi potrzeba domniemania
Obecna zima mocno daje się we znaki zarówno pracownikom, jak i pracodawcom. Znaczne opady śniegu i zamiecie śnieżne utrudniają, a czasem nawet uniemożliwiają pracownikom dotarcie do pracy. Pracodawcy mają więc wątpliwości, jak potraktować takie spóźnienia lub nieobecności w pracy. Czy zawsze należy uznać je za usprawiedliwione? Z tego powodu pracownik nie może powiadomić pracodawcy, że nie dojedzie do pracy. W takiej sytuacji pracownicy mogą liczyć na usprawiedliwienie nieobecności w pracy z tego powodu. Niekiedy także zdarza się, że z powodu ataku zimy pracownicy w ogóle nie są w stanie dojechać do pracy.
Podniósł przy tym, że pomimo intensywnej farmakoterapii nie czuje się obecnie na siłach powrócić do pracy orzeczniczej, a z konsultacji Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Zgodnie z art. 93 § 1 p.u.s.p., sędziemu można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w Sprawiedliwości ocenił, że przedstawione zaświadczenie lekarskie nie zawiera przekonującej i szczegółowej odpowiedzi na pytanie, z jakich powodów
Nr 16, poz. 93, ze zm.) w zw. z art. 444 § 1 i art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 Kodeksu pracy (Dz. U. Nr 24, poz. 141, ze zm.) oraz art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego i art. 435 § 1 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 Kodeksu pracy, są traktowane na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 lub art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym (Dz. U. z 2000 r. tego powodu koszty. wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem
Pobierane przez podoficerów zawodowych obok uposażenia zasadniczego dodatki: mundurowy i żywnościowy mogą stanowić podstawę obliczenia renty uzupełniającej w razie wykazania, że ich utrata pozbawiła uprawnionego stałych korzyści stanowiących różnicę pomiędzy otrzymywanymi dodatkami a zwiększonymi wydatkami ponoszonymi w czasie pełnienia służby. Do 5.V.1966 r. powód otrzymał urlop zdrowotny. Skoro zaś powód w drodze ugody otrzymał już z tego tytułu 7 000 zł, należy mu się jeszcze z tego tytułu 33 000 zł. Przebywał on tam na obserwacji do 25.XI.1965 r., po czym otrzymał do 7.I.1966 r. urlop zdrowotny.
Z kolei, w myśl art. 94d § 1 usp sędziego, który nie pełnił służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia przez Zgodnie z art. 93 § 2. usp urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać sześciu miesięcy. Podniósł, że z punktu widzenia prawa pracy sędziowie są pracownikami o szczególnym statusie, wskazał, że złożenie wniosku o urlop dla
Decyzja Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie udzielenie sędziemu urlopu dla poratowania zdrowia nie jest decyzją uznaniową (art. 93 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych. Z kolei, w myśl art. 94d § 1 usp sędziego, który nie pełnił służby z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia przez Zgodnie z art. 93 § 2. usp urlop dla poratowania zdrowia nie może przekraczać sześciu miesięcy. Podniósł, że z punktu widzenia prawa pracy sędziowie są pracownikami o szczególnym statusie, wskazał, że złożenie wniosku o urlop dla
Nauczycielowi, który po podpisaniu porozumienia o obniżeniu wymiaru zajęć (art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela) od nowego roku szkolnego, wystąpił z wnioskiem o urlop dla poratowania zdrowia, w okresie tego urlopu przysługuje prawo do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości odpowiadającej temu obniżonemu wymiarowi zajęć. W dalszej kolejności należy uwzględnić, że z wykładanego językowo sformułowania "zachowuje prawo do comiesięcznego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku za wysługę lat" nie wynika wprost unormowanie, zgodnie z którym nauczyciel w okresie urlopu dla poratowania zdrowia ma prawo zawsze do wynagrodzenia zasadniczego w wysokości, jaka przysługiwała mu w dacie rozpoczęcia tego urlopu. W chwili rozpoczęcia korzystania z urlopu dla poratowania zdrowia nauczyciel dysponował bowiem informacją o tym, jak będzie się kształtowała wysokość jego wynagrodzenia zasadniczego w okresie przebywania na tym urlopie. Z tego powodu nie spełnia się jedna z funkcji urlopu dla poratowania zdrowia, jeśli na skutek częściowej likwidacji szkoły albo w razie Urlop dla poratowania zdrowia służy z jednej strony pracownikowi w celu regeneracji zdrowia utraconego w pracy, z drugiej zaś służy pracodawcy W tych okolicznościach nie można stosować art. 72 ust. 5 Karty Nauczyciela tak samo jak w przypadku udania się na urlop z art. 72 KN nauczyciela
powodu choroby lub utraty sił – stanowi, zgodnie z art. 70 § 1 p.u.s.p., obligatoryjną przesłankę dla podjęcia uchwały o przeniesieniu danego sędziego w stan spoczynku. sędziego w stan spoczynku, a jedynie otwiera możliwość przeniesienia w stan spoczynku przez uprawniony organ, zaś jego moc dowodowa podlega ocenie Rady przy podejmowaniu uchwały, to jednak nie ulega wątpliwości, że to właśnie przedłożenie orzeczenia lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ściśle określonej treści – tj. stwierdzającego trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków sędziego z N. nie jest trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił. N. nie jest trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił. N. nie jest trwale niezdolna do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił.
Akt prawny
obowiązujący
macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, uzupełniającym urlopie macierzyńskim, [6] urlopie ojcowskim, urlopie rodzicielskim wychowawczego, urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego , uzupełniającego urlopu macierzyńskiego, [1] urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego, z wyjątkiem przypadków określonych w
Oznacza to, że konstytucyjnie zagwarantowane prawo sędziego do wynagrodzenia albo uposażenia sędziego w stanie spoczynku (art. 178 Konstytucji RP) wpływa na wskazanie takiej prawidłowej daty przeniesienia w stan spoczynku sędziego, który z powodu choroby lub utraty sił uznany został przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za trwale niezdolnego do pełnienia obowiązków sędziego (art. S. jest trwale niezdolny do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił. sędziego (art. 70 § 1 ustawy), albo sędziego, który z powodu choroby lub płatnego urlopu dla poratowania zdrowia nie pełnił służby przez S. jest trwale niezdolny do pełnienia obowiązków sędziego z powodu choroby lub utraty sił. Na posiedzeniu w dniu 21 czerwca 2016 r.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że interpretacja art. 97a ustawy o służbie wojskowej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny nie naruszała rażąco prawa, co uniemożliwia zastosowanie art. 139 k.p.a., wyłączając zasadę zakazu reformationis in peius. Z tego powodu zarzuty skargi dotyczące niewłaściwej wykładni i błędnego zastosowania przez organ odwoławczy art. 97a ustawy o służbie urlop w związku ze zwolnieniem ze służby w wysokości wskazanej w tej decyzji, nie daje podstaw do stwierdzenia, że mamy do czynienia 30 stycznia 2020 r., Nr 27/2020, w sprawie przyznania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy i w tym zakresie przyznał przedmiotową
Przyczyny utraty prawa do zasiłku chorobowego określone w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz. 143 ze zm.) nie uzasadniają same przez się rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Ponieważ jednak powód na wypadek oddalenia powództwa o przywrócenie do pracy wniósł o zasądzenie ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy nie ” w kwocie 2.052,08 zł i zapłatę ekwiwalentu za nie wykorzystany w 1997 r. urlop wypoczynkowy w kwocie 341,60 zł. Wcześniej powód złożył prośbę do władz Spółdzielni o sprzedaż okien pochodzących z demontażu.
Odmowa przyjęcia przez pracownika wypowiedzenia zmieniającego, dotyczącego wyłącznie obniżenia wynagrodzenia w zasadzie nie stanowi współprzyczyny rozwiązania z nim umowy o pracę (art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Powód otrzymał w nowej spółce wynagrodzenie w kwocie 3.700 zł, wyższe o kilkaset złotych od tego, jakie miał u strony pozwanej (3.021 W świetle powyższych okoliczności decyzję powoda o odmowie przyjęcia nowych warunków płacy ocenić należy, zdaniem Sądu Najwyższego, jako , a chwilą zamknięcia rozprawy nie nastąpiła istotna zmiana siły nabywczej pieniądza, przemawiająca za zmianą wysokości świadczenia pieniężnego