Zgodnie z art. 79 § 1 zdanie drugie Ordynacji podatkowej, po wszczęciu postępowania podatkowego, który obejmuje okres wymagający stwierdzenia nadpłaty, żądanie podatnika o stwierdzenie nadpłaty podlega rozpatrzeniu w ramach tego postępowania, co wyklucza możliwość prowadzenia równoległego i odrębnego postępowania w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty.

Z perspektywy art. 3 pkt 5 in fine ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz. U. poz. 1155, ze zm.; t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 148; dalej: u.p.s.d.) ocenę tego, czy w ramach danej transakcji to usługa, czy związana z nią sprzedaż towaru ma charakter dominujący, podejmowana być musi z punktu widzenia samego konsumenta, poprzez odpowiedź na pytanie – czy przedmiotem jego zainteresowania

W przypadku zarzutów fikcyjnego charakteru faktur w sprawach podatkowych, ocena dowodów musi opierać się na całości zgromadzonego materiału, a prawidłowe ustalenie stanu faktycznego pozwala organom podatkowym na zastosowanie odpowiednich regulacji prawa materialnego w celu określenia zobowiązań podatkowych.

W sytuacji, gdy po złożeniu wniosku o stwierdzenie nadpłaty zostanie wszczęte postępowanie podatkowe w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego za ten sam okres, żądanie zawarte we wniosku o nadpłatę podlega rozstrzygnięciu w ramach tego postępowania, a nie w odrębnym postępowaniu dotyczącym stwierdzenia nadpłaty, zgodnie z art. 79 § 1 zdanie drugie Ordynacji podatkowej.

Statek zaopatrzeniowy, który nie jest eksploatowany w transporcie międzynarodowym, nie spełnia kryteriów umożliwiających zastosowanie ulgi podatkowej na podstawie umowy międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania, nawet jeśli wykonuje czynności wspierające międzynarodowy transport morski.

W świetle art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz. U. poz. 1155, ze zm.; t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 148) w sytuacji, gdy odpłatnemu zbyciu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej, to usługę tę należy uznać za sprzedaż detaliczną podlegającą opodatkowaniu, o ile to dominujący charakter ma sprzedaż towaru a usługa sprzedaż tę jedynie

Sprzedaż posiłków i napojów w lokalach gastronomicznych (dine-in), w strefach gastronomicznych (food court) czy w lokalach realizujących sprzedaż przy wykorzystaniu „okienka”, które przed ich wydaniem są przygotowywane do ich bezpośredniego spożycia, nie stanowi sprzedaży detalicznej, o której mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz. U. poz. 1155, ze

Czy spółkę z o.o. powstałą z przekształcenia spółki cywillnej w pierwszym roku po przekształceniu, w którym dokonała ona wyboru opodatkowania na zasadach ryczałtu od dochodów spółkę (CIT estoński) należy uznać za podatnika rozpoczynającego działaność w rozumieniu ustawy o CIT, czy też za małego podatanika w rozumieniu tejże ustawy, jeżeli spełni ona wymogi określone w art 4a ust 10a (winno być : art

Bezskuteczność egzekucji jest kluczową przesłanką dla orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej osoby trzeciej. W sytuacji, gdy organ nie wykazał tej bezskuteczności, nie można uznać, że spełnione zostały wszystkie pozytywne przesłanki orzeczenia.

Członek zarządu może uwolnić się od odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki, jeżeli we właściwym czasie zgłosi wniosek o ogłoszenie upadłości spółki.

Zgodnie z art. 115 § 1 Ordynacji podatkowej w ramach prowadzonego postępowania w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich organ podatkowy ma obowiązek wykazać jedynie istnienie zaległości podatkowych spółki oraz fakt bycia komplementariuszem.

Specyfika postępowania w sprawie o wydanie interpretacji indywidualnej polega m.in. na tym, że organ podatkowy "porusza się" tylko w ramach stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej. Organy interpretacyjne nie są uprawnione ani do ustalania i dowodowego weryfikowania stanu faktycznego, ani też do udzielania interpretacji w

Postępowanie podatkowe w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji podatkowej jest postępowaniem w nowej sprawie, której przedmiotem jest ustalenie istnienia jednej z przesłanek pozytywnych stwierdzenia nieważności decyzji oraz ustalenie, czy nie zachodzi przesłanka negatywna. W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji organ nadzoru nie może rozpatrywać sprawy co do jej istoty, a więc odnośnie

Prawidłowa wykładnia przepisu art. 116 § 2 Ordynacji podatkowej prowadzi do wniosku, że ustawodawca w omawianym przepisie nie odwołał się do formalnego statusu danej osoby, lecz podkreślał, że chodzi o "pełnienie obowiązków" członka zarządu. Uprawnia to organy podatkowe do czynienia ustaleń, czy w danych okolicznościach faktycznych w rozpatrywanej sprawie można mówić o rzeczywistym (aktywnym) pełnieniu

Celem postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji podatkowej nie jest orzekanie o prawach i obowiązkach strony, wynikających z przepisów materialnego prawa podatkowego, jak w postępowaniu odwoławczym, lecz zbadanie decyzji wydanej w postępowaniu zwykłym wyłącznie pod kątem istnienia przesłanek enumeratywnie wymienionych w art. 247 § 1 Ordynacji podatkowej.