Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2019 r., sygn. I FSK 268/16
Jeśli przy nabyciu dobra inwestycyjnego, które ze względu na swój charakter może być wykorzystywane zarówno do działalności opodatkowanej, jak i do celów działalności nieopodatkowanej, podmiot prawa publicznego, posiadający już status podatnika nie zadeklarował wyraźnie, że zamierza przeznaczyć je do celów działalności opodatkowanej, ale też nie wykluczył, że dobro to będzie wykorzystywane w takim celu - początkowe wykorzystywanie tego dobra do celów działalności nieopodatkowanej nie wyklucza późniejszego stwierdzenia, że został spełniony warunek ustanowiony w art. 168 dyrektywy VAT, zgodnie z którym podatnik działał w takim charakterze w momencie, w którym dokonał nabycia.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Katarzyna Łysiak, po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów (obecnie Szef Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2015 r., sygn. akt III SA/Gl 788/15 w sprawie ze skargi Miasta I. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2014 r., nr IBPP3/4433-1209/14/AZ w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od Miasta I. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 340 (słownie: trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania przed organami:
1.1. Skarga kasacyjna Ministra Finansów dotyczy wyroku z 8 października 2015 r., którym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: P.p.s.a.) uchylił zaskarżoną przez Miasto I. (skarżący/Miasto) interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 30 grudnia 2014 r. w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług,
1.2. Przedstawiając stan sprawy Sąd podał, że Miasto we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego wskazało, że Gmina, jako czynny podatnik VAT w 2009 roku, prowadziła inwestycję, polegającą na wybudowaniu zaplecza socjalno-technicznego dla potrzeb zbiorowego zaopatrzenia w wodę i odprowadzenia ścieków. Zakończenie inwestycji polegającej na wybudowaniu zaplecza socjalno-technicznego zostało przekazane 31 grudnia 2009 roku do użytkowania spółce komunalnej. W związku z tym, że po wybudowaniu zaplecza socjalno-technicznego nie służyło ono Gminie do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, dotąd Gmina nie odliczała VAT naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Gmina zamierza w 2014 roku oddać spółce komunalnej w odpłatną dzierżawę przedmiotowe zaplecze socjalno-technicznego. Odpłatność za dzierżawę miałaby stanowić roczny czynsz dzierżawny w kwocie kilkuset złotych brutto. Na tej podstawie Gmina, jako podatnik VAT osiągałaby przychód z tytułu dzierżawy przedmiotowego zaplecza opodatkowany VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
