Wyrok NSA z dnia 4 marca 2020 r., sygn. II GSK 3040/17
Ubezpieczenie społeczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Korycińska (spr.), Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz, Sędzia WSA (del.) Cezary Kosterna, Protokolant Jerzy Stelmaszuk, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A SA w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2141/16 w sprawie ze skargi A S.A. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] sierpnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od A SA w W. na rzecz Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
I
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem objętym skargą kasacyjną, oddalił skargę A S.A. z siedzibą w W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] sierpnia 2016 r. w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Sąd orzekał w następującym stanie sprawy.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w W. pismem z dnia 29 sierpnia 2014 r. zwrócił się do [...] Oddziału Wojewódzkiego NFZ o wydanie decyzji w sprawie objęcia obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym P. C. z tytułu wykonywania umowy o świadczenie usług, której przedmiotem było "opracowanie wywiadów pogłębionych i transkrypcji w postaci papierowej do badań" na rzecz A S.A. w okresie od 3 czerwca 2013 r. do 10 czerwca 2013 r.
Decyzją z dnia [...] października 2014 r. Dyrektor [...] Oddziału Wojewódzkiego NFZ ustalił, że P. C. podlegał w wyżej wymienionym okresie obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.
Po rozpoznaniu odwołania Prezes NFZ zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Organ odwoławczy wskazał, że czynności wykonywane przez ubezpieczonego w żaden sposób nie zmierzają do powstania nowego bądź zmodyfikowanego, charakterystycznego, stanowiącego o jego indywidualnym charakterze samoistnego dzieła, które zostało zdefiniowane w momencie zawierania umowy. Zdaniem organu, wprawdzie czynności wykonywane przez uczestnika, polegające na opracowaniu wywiadów pogłębionych i transkrypcji w postaci papierowej do badania, prowadziły do powstania określonego skutku, jednak te skutki pracy były uzależnione wyłącznie od starannego działania wykonawcy umowy. Ww. czynności miały charakter techniczny, pomocniczy względem przedsięwzięcia jakim był proces badania opinii publicznej mający prowadzić do uzyskania danych na wskazany temat, poprzez wypełnienie kwestionariusza ankiety. Czynności te nie mają cech szczególnych, związanych z osobistymi właściwościami wykonawcy, nie wymagają od wykonawcy posiadania specyficznych cech, lecz oparte są na posiadanej wiedzy i doświadczeniu. Dodatkowo świadczenie usług z zakresu opracowania wywiadów pogłębionych i transkrypcji w postaci papierowej do badania odbywa się według ściśle określonych zasad wyznaczonych regułami obowiązującymi w tych dziedzinach, w pracy badacza rynku oraz zgodnie z instrumentami badawczymi wydawanymi przez zamawiającego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalając skargę przywołał treść przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 380, dalej: kc), dotyczących umowy o dzieło, umowy o świadczenie usług oraz umowy zlecenia. W tym kontekście, powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego WSA podzielił stanowisko organów, że badanej umowy nie można zaliczyć do umowy o dzieło w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego. Kierując się organizacją pracy spółki i okolicznością, że oceniana umowa była jednym z etapów w działaniach badawczych płatnika, organy NFZ, zdaniem Sądu prawidłowo przyjęły, że nie było samodzielności wykonawcy w jej realizacji. Sąd zgodził się ze stanowiskiem organów, zgodnie z którym strony nie określiły rezultatu/dzieła, w rozumieniu art. 627 kc, który miałby konkretny charakter, był obiektywnie osiągalny i pewny. Sąd zauważył, że istotą przeprowadzania jakichkolwiek badań społecznych jest poznanie opinii, czy też wiedzy respondentów na dany temat, którego dotyczy badanie. To właśnie ta opinia bądź wiedza respondentów stanowi cel badań wykonywanych przez ankietera, nie da się jej jednak z góry określić w postaci dzieła, o którym mowa w art. 627 kc. W gestii ankietera pozostaje jedynie staranność oraz sumienność działania w doborze respondentów odpowiadających specyfikacji zamawiającego, przekonaniu ich do wzięcia udziału w badaniu oraz przeprowadzeniu samego wywiadu. Merytoryczna wartość wywiadu oraz jego transkrypcja w postaci papierowej do badań nie poddaje się weryfikacji pod względem istnienia wad fizycznych. Wszelkie natomiast wady transkrypcji w postaci papierowej do badania, wynikające z działań osoby jej dokonującej oraz opracowania wywiadu pogłębionego, mogą być jedynie oceniane z punktu widzenia braku staranności w wykonaniu uzgodnionej w umowie usługi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
